Tom, Rozdzial

 1  I,2  |    potężną czaszkę łosią wiszącą wprost Ranickiego; on zaś wyciągnął
 2  I,7  |    głównym oddziałem zbliżył się wprost do kołowrotu.~- Czekać komendy! -
 3  I,7  | podniosła znowu i spojrzawszy mu wprost w oczy, wykrzyknęła z gniewem,
 4  I,10 |       kolanach i spojrzał bystro wprost w oczy Skrzetuskiemu, jakby
 5  I,10 |         stanął naprzeciw Ujścia, wprost przed szańcami bronionymi
 6  I,12 | Wołodyjowski - który spod Ujścia wprost jedzie.~- Spod Ujścia?...
 7  I,17 |      szlacheckich wypytywano ich wprost, kto są i gdzie jadą, a
 8  I,23 | szczerość podobać. Magnusa grafa wprost przed królem nie będziesz
 9  I,23 | skaptować... Nie chwal się z tym wprost, ale się niby z prędkości
10  I,24 |      stancji na korytarz. Chciał wprost siąść na koń i co prędzej
11  I,25 |       bocznymi drogami z Kiejdan wprost w dół, z biegiem Niewiaży,
12  I,25 |         w której jednak było coś wprost dla pana Andrzeja bolesnego.~
13 II,1  |      fałszywe i zdradne, wiodące wprost do topieli. Soroka znał
14 II,4  |          Światło z komina padało wprost na srogą twarz wachmistrza;
15 II,4  |        wysoko nad głową, poszedł wprost do Kmicica i zaświecił mu
16 II,5  |         była jakowa zdrada, temu wprost neguję. Nie wiem, dokąd
17 II,7  |       jazdy wyekspediował Pontus wprost do tykocińskiego zamku,
18 II,9  |         za obelgę.~On zaś ruszył wprost do Przasnysza. Na kilkanaście
19 II,12 |        Kordecki nie odpowiedział wprost Kmicicowi, lecz zwróciwszy
20 II,13 |       pana Czarnieckiego właśnie wprost kościółka i widział wszystko
21 II,14 |      tego nieużyty człek wydobył wprost przeciwną radę.~- Proszą
22 II,15 |        siebie Kmicic.~I udał się wprost do pana Czarnieckiego, który
23 II,15 |         napad przychodzi, biegli wprost na jasnogórców i ginęli
24 II,16 |     Przeor, zamiast odpowiedzieć wprost, modlić się znów począł:~-
25 II,17 |     czary. Puszkarze odpowiadali wprost oficerom, że z tą siłą,
26 II,18 |     godziny usłyszał lekki szmer wprost przed sobą.~"Ha! czuwają...
27 II,19 |        Wrzeszczowicz zwrócił się wprost do Millera:~- Wasza dostojność!
28 II,19 |    zastąpiwszy mu drogę spojrzał wprost w oczy.~- Czy wasza dostojność
29 II,21 |          ale z samego klasztoru, wprost!~- Chyba waść żartujesz?
30 II,33 |        gdyśmy to nie z boku, ale wprost w ślepia patrzyli tym skurczybykom.
31 II,34 |  Kiemliczów i pachołków udał się wprost za miasto, gdzie Akbah-Ułan
32 II,34 |        pomijając oddział pędzili wprost do pana Kmicica.~- Stój!
33 II,34 |         wozem zawraca, i poszedł wprost ku północy. ~
34 II,36 |         domów leżących za murami wprost ku Staremu Zamościu, po
35 II,42 |    Tatarom, którzy nieskoro szli wprost na ogień do ataku, ale nie
36 II,42 |         powrocie, zamiast jechać wprost do Suchowola, rzucił się
37 III,1 |       zmorzone. Stary Wittenberg wprost odradzał królowi pochód. "
38 III,2 |         się dowiedzieć, albowiem wprost pytać osądził za rzecz nieprzyzwoitą
39 III,3 |    nieprzyjaciel tu przybył, ale wprost mówiąc, w gościnę tu przyjechał
40 III,10|        zastawszy wodza, udał się wprost do Wołodyjowskiego, aby
41 III,14|          jak szablą, bo odmówiła wprost.~- Boże jej błogosław! -
42 III,14|          Kmicic.~- Odmówiła tedy wprost! - mówił dalej Hassling. -
43 III,15|       postępowali hardo, patrząc wprost w oczy polskiemu rycerstwu,
44 III,18|        się nazajutrz po południu wprost do miecznika rosieńskiego.~-
45 III,23|      Braun z tej narady udał się wprost na inną, mianowicie do Anusi
46 III,26|    Piekarski zaręczał nam, że on wprost do raju poszedł.~- Pewnie,
47 III,27|    bezładny i pomięszany czambuł wprost do zasypywanego kulami brodu
48 III,27|         się już zupełnie i gnała wprost na nich.~- Ognia! - rozległa
49 III,28|        śmiały na nią patrzeć tak wprost, jak na ową czarnuszkę-Ukrainkę.~
50 III,28|      przed Anusią, ta zaś poszła wprost do miecznika.~- Stryjku
51 III,30|         nie tracąc chwili czasu, wprost na południe konie obrócić