Tom, Rozdzial
1 I,1 | nadejść z pól dalekich. Więc pierwsze pytanie było: zali on z
2 I,1 | Czas na to będzie. Tu pierwsze służby i droższy legat,
3 I,4 | dojechali do lasu. Ledwie minęli pierwsze drzewa, ogromne stado wron
4 I,6 | na brzezinie ukazały się pierwsze pędy.~Lauda rozlała szeroko.
5 I,7 | zatrzymała po drodze.~- Po pierwsze, mógł lasami iść, a po drugie,
6 I,7 | Brzask już był na świecie i pierwsze blade światełka dnia padły
7 I,10 | zimową chmur oponę i gdy pierwsze pędy ukazują się na drzewach,
8 I,10 | przyślą z dwóch powodów: po pierwsze, dlatego, że wojska wszystkie,
9 I,10 | chwilowe, nagłe, urwane, jak pierwsze uderzenia wiatru przed burzą.
10 I,10 | Władysław Skoraszewski opanował pierwsze uniesienie i począł mówić
11 I,12 | ciasny; jakoż nie myliło ich pierwsze wrażenie, albowiem siedział
12 I,13 | uczynił się w sali, jakby pierwsze tchnienie burzy wstrząsnęło
13 I,17 | że każden, jeśli nie na pierwsze, to na drugie ma Roch, bo
14 I,17 | przy tym przypuszczać, że pierwsze uderzenie na Szwedów wywoła
15 I,18 | zaledwie bowiem rozległy się pierwsze tony, gdy jedni z rajtarów
16 I,18 | miejsca walczyły wyłącznie pierwsze szeregi, następne zaś mogły
17 I,18 | poległych.~Tak skończyło się pierwsze spotkanie Litwinów ze Szwedami.~
18 I,21 | na powrót w Kiejdanach i pierwsze jego pytanie było o Kmicica.
19 I,22 | zawrzało jak w ulu. Gdy pierwsze wrażenie minęło, szlachta
20 II,6 | świadek klęski nie uszedł.~- Pierwsze zwycięstwo on odniósł!~-
21 II,6 | żywić "całą dywizję", ale po pierwsze, pan Zagłoba o to nie pytał,
22 II,12 | sen, a rozpoczyna jawa.~Pierwsze słowa, jakie usłyszał, były: "
23 II,13 | Siła by ich można mieć na pierwsze zawołanie!~- I dobry przykład
24 II,13 | deszczu leciały na ziemię pierwsze płatki rozmokłego śniegu.
25 II,14 | artylerii; lecz tym razem pierwsze zagrały działa szwedzkie.
26 II,15 | rzekł Horn. - Przez te pierwsze dni straciliśmy tylu ludzi,
27 II,17 | koniec ukazał się dzień i pierwsze jego blaski odkryły robotę
28 II,19 | łańcuch niepomyślności. Pierwsze ogniwa leżały przed jego
29 II,23 | wszyscy, król zaś przez pierwsze dni o niczym innym nie mówił
30 II,24 | dzikim parowie górskim. Pierwsze trójki cofnęły się, zmieszane,
31 II,34 | z góry wypłacono i byle pierwsze trawy pokazały się na polach,
32 II,39 | szereg wozów skrzypiących. Pierwsze blaski dzienne odbiły się
33 II,42 | Gdzie Bogusław? - były jego pierwsze słowa.~- Zniesion ze szczętem...
34 III,1 | aby tamtych pułków, które pierwsze uderzyły, nie wygubić. Jedni
35 III,1 | dzień zbudzili się rześko i pierwsze słowa, jakie napłynęły wszystkim
36 III,3 | dla tak dostojnej osoby, pierwsze. Powiedz tedy, wasza dostojność,
37 III,4 | odrzuciła na prawo i lewo pierwsze szwedzkie szeregi i wbiła
38 III,6 | było nim owo pacholę, które pierwsze znać dało o Szwedach w Rudniku,
39 III,9 | dobrze ku schyłkowi, gdy pierwsze oddziały jazdy poczęły ukazywać
40 III,11| do miasta nie przekradły.~Pierwsze wieści przyszły od pana
41 III,20| nie prędzej próbować, aż pierwsze wieści od Bogusława przyjdą
42 III,22| otworzyć.~Dziwne było owo pierwsze "dzień dobry" w Taurogach,
43 III,24| odezwą się wycia tatarskie i pierwsze strzały muszkietów.~Tymczasem
44 III,25| odezwą się wycia tatarskie i pierwsze strzały muszkietów.~Tymczasem
45 III,26| popłoch. Natomiast przez dwa pierwsze dni ważyło się zwycięstwo
46 III,26| zachodził w głowę, skąd pierwsze wieści mogły być tak straszne.
47 III,27| obawiając się, czy lud jego pierwsze natarcie ciężkiej jazdy
48 III,27| szybko.~W kilka minut potem pierwsze rajtarskie szeregi poczęły
49 III,29| piechoty osadził ją na miejscu. Pierwsze szeregi cofnęły się nawet
50 III,30| udało mu się ocalić.~Już też pierwsze szrony poczęły rankami okrywać
51 III,31| Wołmontowicze. Panna, ledwie ujrzała pierwsze dymy lubickie, zaraz odwróciwszy
|