Tom, Rozdzial
1 I,8 | Gosiewski zawsze z naszym księciem w emulacji, a jak hetmani
2 I,9 | we wszystkich bitwach pod księciem Jeremim, aż pod Zbarażem
3 I,11 | konfidencji z wojewodą ruskim, księciem Jeremim. Niech Jan zaświadczy,
4 I,12 | Niewiarowski, pułkownik, bywali z księciem Bogusławem za granicą po
5 I,12 | hetman polny żyje z naszym księciem. Niektórzy tedy cieszyli
6 I,12 | i rzekł:~- Służyłem pod księciem wojewodą z młodych lat,
7 I,12 | że nie z nieboszczykiem księciem Krzysztofem, ale z samym
8 I,12 | Pewnie paktować z naszym księciem przyjechali, bo tam w Birżach
9 I,13 | Szwedami się zapoznał?~- Pod księciem Krzysztofem, ojcem teraźniejszego
10 I,20 | gości... Zechciej mnie przed księciem hetmanem wyekskuzować...~-
11 I,21 | wypadki i ostatnie zajście z księciem zmęczyły go tak, że zaledwie
12 I,22 | Tłumy poczęły płynąć za księciem, jakoby rzeka, do tej samej
13 I,23 | koniecznie widzieć się z księciem, ale odpowiedziano mu, że
14 I,25 | Stanął układ między mną a księciem wojewodą, że póki w Prusach
15 I,25 | jest układ pomiędzy mną a księciem wojewodą, że jego dziewka
16 I,25 | kto żyw naokoło. A my z księciem wojewodą wileńskim powiedzieliśmy
17 I,25 | komnat i po chwili wyjdę z księciem... Jeśli książę siądzie
18 I,26 | Kmicic.~W tej chwili koń pod księciem, uderzony ostrogami, wspiął
19 I,26 | żołnierzy, którzy pognali za księciem.~- A co? - spytał Soroka.~
20 II,4 | już jest w drodze. Obaj z księciem koniuszym i elektorem praktykują,
21 II,6 | wojewody i na paktowaniu z księciem Bogusławem. W tych warunkach
22 II,8 | nieprzystojnie. Pojedziecie oboje z księciem Bogusławem do Taurogów,
23 II,20 | milczeniu.~- A co się dzieje z księciem koniuszym? - spytał wreszcie
24 II,23 | zasępił się.~- I razem z księciem wojewodą Szwedom teraz służy?~-
25 II,29 | najpotężniejszym panem polskim, księciem państwa rzymskiego, wielkim
26 II,30 | arcybiskup gnieźnieński z księciem biskupem Czartoryskim, potem
27 II,31 | arcybiskup gnieźnieński z księciem biskupem Czartoryskim, potem
28 II,32 | I nas ostrzegł przed księciem wojewodą wileńskim! - zawołał
29 II,33 | konfederackie chorągwie przed księciem wojewodą ostrzegł - zawołał
30 II,37 | już ciasno było z młodym księciem i ledwie zdrowie z rąk Kmicicowych
31 II,38 | już ciasno było z młodym księciem i ledwie zdrowie z rąk Kmicicowych
32 II,39 | rzekł - zamiast iść za księciem, to on przed księcia się
33 III,1 | pan Malawski zwarł się z księciem biponckim tak szczelnie,
34 III,7 | panie kawalerze, uczynił z księciem? - pytał Zagłoba.~- Źle
35 III,7 | Nie chciałbym ja być teraz księciem Bogusławem - rzekł po chwili -
36 III,16| nie zaś Radziwiłłem, nie księciem, nie magnatem w monarchiczny
37 III,16| wszystkiego świata, nie tylko księciem będąc, przecie myśli o innej...
38 III,19| Amen!~Nazajutrz pochód z księciem na czele wyruszył do dnia.
39 III,21| znajdują, którzy sobie z księciem Bogusławem wnet poradzą.~-
40 III,22| najświetniejszego luda wyszło z księciem na tę wyprawę, wróciło zaś
41 III,22| kogo odpalili, chociaż jest księciem, ale tak myślę, że mnie
42 III,23| książę!... Waćpanna przed księciem odpowiesz!...~- Ni przed
43 III,23| odpowiesz!...~- Ni przed księciem, ni przed jego pachołkiem.
44 III,23| przed którym obaście z księciem precz umykali, pewnie byłbyś
45 III,23| przed kim żeśmy to tak z księciem umykali?~- Przed panem Babiniczem! -
46 III,24| schwytali postępując za księciem.~Lecz czemu książę się cofał?~
47 III,24| nakazał pochód, aby się z księciem Bogusławem i Radziejowskim
48 III,25| schwytali postępując za księciem.~Lecz czemu książę się cofał?~
49 III,25| nakazał pochód, aby się z księciem Bogusławem i Radziejowskim
50 III,26| hetmanem polnym litewskim i księciem krajczym za Bogusławem i
51 III,27| odległość pomiędzy nim a księciem nie tylko nie zmniejszyła
|