Tom, Rozdzial

1001 III,4 |                król.~A i naprawdę siła od tego podjazdu zależało,
1002 III,4 |              rzucając łbem i parskając od czasu do czasu rzeźwo.~Dwaj
1003 III,4 |           cwałem ku Szwedom, stanąwszy od razu w tak wspaniałym bojowym
1004 III,4 |                znaczna ich ilość padła od pierwszego uderzenia, lecz
1005 III,4 |        wytoczyła się druga chorągiew i od razu ruszyła z krzykiem.~
1006 III,4 |             boku, o kilkanaście kroków od żołnierzy.~- Czarniecki!
1007 III,4 |             pędzie, sam zawrócił.~Wtem od boru ruszyła trzecia chorągiew,
1008 III,4 |                tej samej drodze, którą od Wielkich Oczu przyjechali,
1009 III,4 |              chłopi, woleli więc ginąć od szabel niż w straszliwych
1010 III,4 |          przeszyły. Miał on ten sposób od białogrodzkich Tatarów,
1011 III,4 |             wielki i królewski krewny, od dzieciństwa ćwiczony we
1012 III,4 |         jeźdźcy, którzy mu przebiegali od rzeki, usunęli się teraz,
1013 III,4 |             ledwie się zdołał zastawić od ciosu, który mu rycerz następnie
1014 III,4 |         przegląd sprawując. Poznali go od razu wszyscy Szwedzi i poczęli
1015 III,5 |           nazajutrz się posilić. Toteż od męki głodowej spać nie mogli.
1016 III,5 |        Stanisława. Fechtów się wonczas od Francuzów i Włochów uczył
1017 III,5 |             bolączkę przetnę, albo sam od niej sczeznę, tak mi dopomóż
1018 III,5 |             język nie rozmiękł, co się od przydłuższego milczenia
1019 III,5 |              nie powiadaj, że mam list od pana Czarnieckiego, i nie
1020 III,5 |             wielmożny panie marszałku, od waszej to dostojności tak
1021 III,5 |             wydął (któren gest przejął od pana Zamoyskiego) i rzekł:~-
1022 III,5 |             promienie słoneczne upadły od razu na twarz pana marszałka,
1023 III,5 |                i rozdarła mi się dusza od boleści, bo cóżem w tej
1024 III,5 |                 że mam się za gorszego od niego, to niech mu od własnej
1025 III,5 |         gorszego od niego, to niech mu od własnej pychy żywot pęknie...
1026 III,5 |         Angielczyk albo smagły Hiszpan od razu do oczu skoczy, a Polak
1027 III,6 |         przecie nieraz w ogniu i mogły od biedy być użyte przeciw
1028 III,6 |        zachodziły. Myślałem, że pęknie od radości, jako szwedzki granat.
1029 III,6 |              tego by nie uczynił. Siła od niego zależy... Aż do samego
1030 III,6 |               wreszcie wiedzieć, czyli od marszałkowego lepszy?~-
1031 III,6 |            stało się niepodobieństwem. Od czasu do czasu polscy jeźdźcy
1032 III,6 |              Tymczasem księży pacholik od koni wymknął się chyłkiem
1033 III,6 |           Kowalskim, który z rozkazami od kasztelana przyjechał, gdy
1034 III,6 |                 przestrzeń dzieląca go od króla zmniejszyła się znacznie.~
1035 III,6 |                oślep, w prawo, w lewo, od ucha; płowa czupryna spłynęła
1036 III,6 |           wojenne krzywuły i na drodze od strony gródzi ukazała się
1037 III,6 |                tak blisko, że mnie pot od jego konia zalatywał. Byłbym
1038 III,7 |         Sandomierz, żywności z Krakowa od Wirtza nie puścimy.~Pan
1039 III,7 |            Zagłoba.- Powiedz nam jeno, od czegoś tak wymizerniał?~-
1040 III,7 |               gliniany garnek, że jeno od tej pory żywą krwią pluwam
1041 III,8 |              znaczniejszych oficyjerów od Kowalskiego. Jedźże waść
1042 III,8 |            blask.~O kilkanaście kroków od brzegu Kmicic zdjął czapkę
1043 III,8 |            równą grzecznością.~- Pismo od pana Czarnieckiego do najjaśniejszego
1044 III,8 |                i polityki, i żołnierki od was uczył! - odpowiedział
1045 III,8 |            proszkiem hełmy i pancerze, od których blask szedł okrutny.
1046 III,8 |               bo jeszcze co paskudnego od nich się do nas przyczepi! -
1047 III,8 |              łagodnym światłem oświeca od wewnątrz lica, jak lampka
1048 III,8 |                  Jan Kazimierz sam was od przysięgi uwolnił - rzekł
1049 III,8 |                granicę się schronił.~- Od przysięgi jeno namiestnik
1050 III,9 |                co będzie, gdy rajtaria od koni odpadnie i gdy armat
1051 III,9 |                i pan Lubomirski, który od pewnego czasu przykrzył
1052 III,9 |              słońcu. Siła okrutna szła od nich, a tę siłę czuł w sobie
1053 III,9 |              tak oblicze, że blask bił od niego na pułki.~- Z Bogiem!
1054 III,9 |              podejrzewając, tak blisko od stojącego nie opodal brzegu
1055 III,9 |          szukając jakiejś żywej duszy, od której mogliby zasięgnąć
1056 III,9 |            przez perspektywę na bitwę. Od czasu do czasu zaś odejmował
1057 III,9 |              do czasu zaś odejmował ją od oczu i spoglądając ze zdziwieniem
1058 III,9 |           front, by się choć jako tako od uderzenia zasłonić. Jakoż
1059 III,9 |             jazdy poczęły ukazywać się od strony lasu i Mniszewa.
1060 III,9 |         brzuchu wylęgną, ale to lepsze od wody.~- A przebierz się
1061 III,9 |             nie ponieśli dotąd Szwedzi od początku wojny. Wszystkie
1062 III,9 |                niedalekiej przyszłości od ucisku uwolnioną, tryumfującą...
1063 III,10|               pan Charłamp z wieściami od Sapiehy. Czarniecki wyjechał
1064 III,10|                umilkli na chwilę, jeno od czasu do czasu spoglądali
1065 III,10|            Jest tu towarzysz z listami od pana wojewody wileńskiego.~-
1066 III,10|               brwią i troską w twarzy. Od czasu do czasu gniew błyskał
1067 III,10|                   Wtem znów przylatują od brzegu, że szum okrutny.
1068 III,10|               i zaraz nastąpili. Stała od krańca chorągiew pana Koszyca,
1069 III,11|              kuchta, ale źle czyni, bo od takiej strawy wprędce wojna
1070 III,11|              na taką służbę, jakiej on od żołnierza wygląda, a zwłaszcza
1071 III,11|          nierad, bo o podkurku słucham od godziny, ale go jakoś nie
1072 III,11|                spodziewając się dostać od Gdańska armat i piechoty.~-
1073 III,11|                ręku. Jest tu deputacja od szlachty lubelskiej i zaraz
1074 III,11|               nieczułym bochenku skóra od kontentacji czerwienieje.~-
1075 III,11|           pomoc. Nadeszły też wieści i od Czarnieckiego, któren także
1076 III,11|            Pogoda sprzyjała pochodowi. Od czasu do czasu przelatywały
1077 III,11|            pojawił się na białym koniu od ostatnich zastępów i począł
1078 III,11|                przyzostał, słyszę głos od sklepienia: "Zagłoba, będzie
1079 III,11|               A ów cudny gmach na lewo od zamku?~- Za Bernardynami?~-
1080 III,11|               Pierwsze wieści przyszły od pana Czarnieckiego, ale
1081 III,11|              oblężeniu wziąść udziału. Od czasu bitwy pod Warką dzień
1082 III,11|           dzień w dzień był w ogniu, a od pierwszych miesięcy roku
1083 III,11|            świadków obecnych, co to go od tego szlachcica spotyka.~
1084 III,11|            rosła, a z nią gwar i szum. Od toastów przyszło do pieśni.
1085 III,11|                wszystkie okna zadrżały od huku dział i muszkietowej
1086 III,11|                aby Kotwicza i Oskierkę od zupełnej klęski uratować.
1087 III,11|                zawrzała na całej linii od Mokotowa aż ku Wiśle.~Wtem
1088 III,11|         krzyknął - czambuł jazdy idzie od Babic ku miastu i wozy wiodą,
1089 III,11|              ruchem odciął tylną straż od głównego oddziału.~Działa
1090 III,12|                spotkała go "konfuzja", od której sława jego wielce
1091 III,12|                  A ty czego, Michałku, od Hasslinga chcesz? - ozwał
1092 III,12|              muszę się z nim rozgadać; od tego, co mi powie o osobie
1093 III,12|          rycerz. - W tej chwili wracam od hetmana, który dopiero co
1094 III,12|              komputem jutro nadciągną. Od samego Sokala szli, mało
1095 III,12|           czyniąc. Przecie zresztą już od paru dni wiadomo, że tylko
1096 III,12|              nie wyprosisz. Swędzi cię od galickiej choroby skóra
1097 III,12|             tego szelmę, tego felczera od puszczania krwi i pieniędzy,
1098 III,12|          dygnitarzy. Z drugiej strony, od wojsk koronnych, podjechał
1099 III,12|          chwili namysłu całą fortunę i od początku wojny piersi za
1100 III,12|             nasz król, niedawno tułacz od wszystkich opuszczon, a
1101 III,12|                miłosierny!... Nie mogę od łez... Wczoraj był tułaczem,
1102 III,12|          miasto, większe i gwarniejsze od obleganego, wyrosło na równinie.~
1103 III,12|              poszły deputacje do króla od wszystkich chorągwi, by
1104 III,12|              królowi. Włosy powstawały od opowiadań zbiegów. Mówili,
1105 III,12|                 w których poprzebijano od muru do muru przejścia,
1106 III,12|              mniejszych. Pan Grodzicki od strony Wisły, sypiąc przed
1107 III,12|            zapadłszy w ciężką chorobę, od kilku tygodni leżał bez
1108 III,12|            inni i jadąc brzegiem Wisły od Ujazdowa, podjechali prawie
1109 III,12|                zbliżał się całym pędem od strony miasta. Tyzenhauz
1110 III,12|                by mu jeść przysłać, bo od rana nic w gębie nie mieli !~-
1111 III,12|                dziwuję, bo tam im ręce od roboty opadają!~- A jakże? -
1112 III,12|              ziemia w doły powybijana, od dymu mówić nie można ! Piaskiem
1113 III,13|                spotkała go "konfuzja", od której sława jego wielce
1114 III,13|                  A ty czego, Michałku, od Hasslinga chcesz? - ozwał
1115 III,13|              muszę się z nim rozgadać; od tego, co mi powie o osobie
1116 III,13|          rycerz. - W tej chwili wracam od hetmana, który dopiero co
1117 III,13|              komputem jutro nadciągną. Od samego Sokala szli, mało
1118 III,13|           czyniąc. Przecie zresztą już od paru dni wiadomo, że tylko
1119 III,13|              nie wyprosisz. Swędzi cię od galickiej choroby skóra
1120 III,13|             tego szelmę, tego felczera od puszczania krwi i pieniędzy,
1121 III,13|          dygnitarzy. Z drugiej strony, od wojsk koronnych, podjechał
1122 III,13|          chwili namysłu całą fortunę i od początku wojny piersi za
1123 III,13|             nasz król, niedawno tułacz od wszystkich opuszczon, a
1124 III,13|                miłosierny!... Nie mogę od łez... Wczoraj był tułaczem,
1125 III,13|          miasto, większe i gwarniejsze od obleganego, wyrosło na równinie.~
1126 III,13|              poszły deputacje do króla od wszystkich chorągwi, by
1127 III,13|              królowi. Włosy powstawały od opowiadań zbiegów. Mówili,
1128 III,13|                 w których poprzebijano od muru do muru przejścia,
1129 III,13|              mniejszych. Pan Grodzicki od strony Wisły, sypiąc przed
1130 III,13|            zapadłszy w ciężką chorobę, od kilku tygodni leżał bez
1131 III,13|            inni i jadąc brzegiem Wisły od Ujazdowa, podjechali prawie
1132 III,13|                zbliżał się całym pędem od strony miasta. Tyzenhauz
1133 III,13|                by mu jeść przysłać, bo od rana nic w gębie nie mieli !~-
1134 III,13|                dziwuję, bo tam im ręce od roboty opadają!~- A jakże? -
1135 III,13|              ziemia w doły powybijana, od dymu mówić nie można ! Piaskiem
1136 III,14|              13~Nastąpił krwawy szturm od strony Nowego Światu ku
1137 III,14|              że odwrócił uwagę Szwedów od szańca bronionego przez
1138 III,14|               Kmicic, który kręcił się od początku niecierpliwie na
1139 III,14|     opowiadania pokaże, a teraz trzeba od początku zacząć. Waćpanowie
1140 III,14|         biegały, przyjeżdżali posłowie od elektora, od księcia Janusza.
1141 III,14|     przyjeżdżali posłowie od elektora, od księcia Janusza. Wiedzieliśmy,
1142 III,14|           pomoc nie idziem, bo księciu od panny niesporo.~- To dlatego
1143 III,14|                   Wiem ci ja to lepiej od innych!~- Jakże panna Billewiczówna
1144 III,14|              co jej tam proposuit, ale od tej pory skończyła się ich
1145 III,14|          rosieńskiemu, który nie mniej od waszmościów był zdumion
1146 III,14|            trząsł. Przyszły złe wieści od księcia Janusza, Sakowicz
1147 III,14|                osobie.~- Ha! chcą mnie od szturmu zachować, bo wiedzą,
1148 III,15|                Wielkopolany i Mazurami od Krakowskiego i Wisły zmierzał.
1149 III,15|                najbliżej, więc hetmani od Nowomiejskiej Bramy, Czarniecki
1150 III,15|               a Mazury i Wielkopolanie od Krakowskiego Przedmieścia
1151 III,15|         jeszcze zboża, które miały ich od kul zasłaniać, lecz oni
1152 III,15|       napływały, niby spieniona rzeka, od strony Krakowskiego. Wycięto
1153 III,15|                jakkolwiek wielka wziął od natury w udziale przezorność
1154 III,15|       wystawiać, tak się już mimo woli od tylu lat wezwyczaił do bitew,
1155 III,15|               z innymi, a nawet lepiej od innych, bo z desperacją
1156 III,15|             pojedynczych ludzi mokrych od potu, czarnych od prochu,
1157 III,15|              mokrych od potu, czarnych od prochu, ze ściśniętymi zębami
1158 III,15|               łupali bramę, że wrzaski od kościoła Bernardynów zwiastowały,
1159 III,15|            murów, tak że kule padające od zewnątrz nie mogły jej dosięgnąć.
1160 III,15|              prawego ramienia, trzecia od przodu chwyciła za szyję,
1161 III,15|             biegli w pomoc z dymiącymi od krwi szablami, lecz nagle
1162 III,15|              widząc katolika w opresji od monstrów afrykańskich? Bodaj
1163 III,15|                w krzyżowym ogniu; bo i od Bramy Krakowskiej sypały
1164 III,15|               litewskie znaki zabłysły od strony Świętego Ducha na
1165 III,15|               Przy wszystkich bramach, od chwili podpisania ugody,
1166 III,15|                 zwłaszcza że wyłączono od prawa wyjścia Bogusławową;
1167 III,15|          rajtarii, przybranej w blachy od stóp do głowy, z błękitną
1168 III,15|              pomruk morza przed burzą. Od chwili do chwili cichł;
1169 III,15|         Przyszedłszy do siebie, zaczął od tego, iż wskoczył między
1170 III,15|             głowy, że już i tak dymiły od zwykłych po zwycięstwie~
1171 III,15|             oto wówczas, gdyśmy armaty od Bernardynów na Stare Miasto
1172 III,15|       zawziętość. Tumult byłby wybuchł od razu, ale powstrzymał go
1173 III,15|            wszyscy głowę, choć wszyscy od razu zrozumieli, co idzie. "
1174 III,15|           parli naprzód, tnąc szablami od czasu do czasu na boki,
1175 III,15|                łamał? Kto czym wojuje, od tego ginie... Wszakżeś to
1176 III,15|                po bohatersku, wszystko od fantazji, a lada podmuch,
1177 III,16|                sprawy wielkie a pilne, od których częstokroć los całej
1178 III,16|                kowaną listów miłosnych od różnych znamienitych zagranicznych
1179 III,16|                zdawało mu się, że jest od niej bliżej, czasem, że
1180 III,16|                się pod opieką książęcą od Szwedów uchronić, te jednak
1181 III,16|             igrzyskach, pokoje płonęły od lamp różnokolorowych, rzucających
1182 III,16|          rycerski, świecący jak słońce od klejnotów, a jako pasterz
1183 III,16|              do Taurogów, bo je wolała od ohydnych Kiejdan, również
1184 III,16|         opuszczonego króla i ojczyzny, od jawnego zdrajcy Janusza.
1185 III,16|                dowiedziawszy się o tym od młodego Szkota, wniosła
1186 III,16|              jej większym zbrodniarzem od ojcobójcy. Ów Kmicic, obiecujący
1187 III,16|                że sił mu już nie staje od zbytniej pracy, że prowadzi
1188 III,16|             owej pochyłości, śpiewając od rana do wieczora hymny pochwalne
1189 III,16|            inni kawalerowie, począwszy od pana Wołodyjowskiego, skończywszy
1190 III,16|             czuwać nad sobą i Bóg mnie od przygody uchroni; przecież
1191 III,16|        uspokajała się tym, iż żadna mi od niego nie grozi napastliwość.
1192 III,16|           nosił. Więc co wiem, to wiem od niego. Książę kocha panią:
1193 III,16|            Anna i jej fortuna. Wiem to od Patersona, i Boga wielkiego,
1194 III,16|               Dech zamiera w piersiach od tego, co mi Paterson mówił.
1195 III,16|               ta szpada uwolniłyby cię od groźby ustawicznej... Ale
1196 III,16|              zamiatając ziemię piórami od kapelusza.~- Dziękuję, panie
1197 III,16|             ziemią, kraj cały roił się od żołdaków i od straszniejszych
1198 III,16|            cały roił się od żołdaków i od straszniejszych od nich
1199 III,16|          żołdaków i od straszniejszych od nich zbiegów wojskowych,
1200 III,16|               uciekał, zaczynającą się od słów:~ ~Bóg cię z dzieciątkiem
1201 III,16|                z dzieciątkiem salwował~Od Herodowej złości,~W Egipcie
1202 III,16|           których skraju wychowała się od małego, i myśl, że w puszczach
1203 III,17|              komendy wojskowe nie były od nich bezpieczne. Nie zdołał
1204 III,17|            gotowizny dostać na skrypty od miast pruskich, wszelako
1205 III,17|              tego regalisty i patrioty od Rzeczypospolitej oderwę.~
1206 III,17|                bladość cudnie odbijała od perłowej rannej szaty, przerabianej
1207 III,17|               Nie wybiegałem się nigdy od żadnej służby, więc i tej
1208 III,17|                są takowe, że po prostu od zmysłów odchodzę... Żebyś
1209 III,18|             uczynił człowiekowi z rodu od wieków zaprzyjaźnionego
1210 III,18|              wystarczy. Waszmość znasz od dawna Radziwiłłów, wiesz,
1211 III,18|                nie myślisz, żeby Sobek od Billewicza był lepszy? No?...~
1212 III,18|                mąż rzymskiego pokroju, od całej Rzeczypospolitej uwielbiany.~-
1213 III,18|             nie wymyślił, co waszmości od razu do głowy przyszło!
1214 III,18|               mu palce wkręcić w kurek od muszkietu, a małpę zrobię
1215 III,18|               podpierał się silnie, bo od ostatniego odrętwienia nogi
1216 III,18|               jak gdyby rozkaz wyszedł od samej księżnej Radziwiłłowej,
1217 III,19|            drugi paroksyzm cięższy był od pierwszego; szczęki Radziwiłła
1218 III,19|            przyszły jakowe listy?~- Są od elektora i Szteinboka, leżą
1219 III,19|    przychodziło, że to mogą być czary. Od wczoraj pewien jestem. Utrafiłeś
1220 III,19|                przygotowane... Wara ci od niej...~- Plaskę jużem wyprawił
1221 III,19|               la Gardie i tak co dzień od Loewenhaupta ludzi żąda.
1222 III,19|               chwilę dziwnym wzrokiem, od którego Szkot już mieszać
1223 III,19|            leżał dni kilkanaście, krew od czasu do czasu ustami oddając,
1224 III,19|             ciwun z Billewicz z listem od samego Bogusława. Miecznik
1225 III,19|          zechcesz WPan krzywdą, której od was doznałem, zgoła wyekskuzować.
1226 III,20|               i miłosierny! - mówił. - Od dziecinnych lat nigdy fałsz
1227 III,20|               jego wargi poruszały się od czasu do czasu, jak gdyby
1228 III,20|               brwi ściągnęły się znowu od myślenia, z dawną stanowczością
1229 III,20|           próbować, aż pierwsze wieści od Bogusława przyjdą do Taurogów.
1230 III,20|            Królewskich.~Ketling, który od czasu ostatniej rozmowy
1231 III,20|       roztaczały się te groźne grzmoty od Pontu Euksynu do Bałtyku,
1232 III,21|               też była pełna fantazji; od pierwszej chwili przyjazdu
1233 III,21|         grzecznie, w nadziei, iż nowin od niej zaczerpnie.~Jakoż Anusia
1234 III,21|        dostatkiem. Rozmowa poczęła się od Częstochowy, bo tych wieści
1235 III,21|              uronić, przerywając tylko od czasu do czasu opowiadanie
1236 III,21|           jakoby ptak szczebiotał, ale od tego szczebiotania w mieczniku
1237 III,21|              Widząc to Anusia, a mając od natury serce dobre, skoczyła
1238 III,21|             Anusia - czego płaczesz?~- Od radości - odrzekła na to
1239 III,21|                Rzeczypospolitej zawisł od bitwy jednego z jednym,
1240 III,21|            czcił i ubóstwiał Oleńkę, a od pierwszego wejrzenia począł
1241 III,21|                świętego Mikołaja; wiem od ciotki, że najlepszy to
1242 III,21|              groziła sroga zguba nawet od swoich. Towarzystwo cudzoziemskich
1243 III,21|  dowiedzieliśmy się szczegółów dopiero od panny Borzobohatej.~- Ja,
1244 III,21|                młodym człowiekiem, ale od czternastego roku życia
1245 III,21|           scudzoziemczały zupełnie, bo od pacholęcych niemal lat w
1246 III,21|              księcia?~- Na dzień drogi od Sokółki; książę ma zamiar
1247 III,21|               wolniejszego oddechu, bo od schwytanego języka dowiedzieliśmy
1248 III,21|                pan jest w przymierzu i od których również ma prawo
1249 III,22|                dowiedziawszy się o tym od żołnierzy, poszedł natychmiast
1250 III,22|        Przecież przed niedawnym czasem od Ketlinga zależało, by to
1251 III,22|              już daleko, raz na zawsze od Bogusława wolna.~- Panie
1252 III,22|           Panie kawalerze, uwolnij się od tej służby, broń dobrej
1253 III,22|             zostanie ktoś poważniejszy od Patersona.~- Dasz że sobie
1254 III,22|         rodziły łońskiego roku cięższe od szyszek owoce. Z chłopstwa
1255 III,22|              rozumiesz?! Bo to dziewka od Wiśniowieckich, samej księżnej
1256 III,23|                książę odebrał wezwanie od elektora, aby co prędzej
1257 III,23|              staje za bramą zginąć już od grasantów lub leśnych osaczników
1258 III,23|           światełko, które nocami bije od świętojańskiego robaczka;
1259 III,23|          rozlegało się coraz potężniej od ściany do ściany, przejmując
1260 III,23|          ciebie uczynił. Ale męka była od pacjencji większa i nie
1261 III,23|               i nad tobą będzie lepsza od mojej, Najświętszej Panny,
1262 III,23|            wojsk z Taurogów powtarzano od kilku dni w okolicy, więc
1263 III,23|                 skąd wyglądać ratunku. Od dawna nie miał wieści od
1264 III,23|               Od dawna nie miał wieści od księcia Bogusława i próżno
1265 III,23|            niepewności i męki, przybył od księcia Bogusława goniec
1266 III,23|                tam zawziętość, żem był od amnestii wyłączon. Ludzi
1267 III,23|              książę zdoła się uchronić od zagłady pod płaszczem chytrego
1268 III,24|           Kmicic, chcąc się przedostać od Warszawy ku Prusom Książęcym
1269 III,24|            lżejszymi chorągwiami jazdy od Księżopola.~Wszyscy trzej
1270 III,24|               chwili jest Babinicz, bo od chłopów niepodobna się było
1271 III,24|            księcia Bogusława, zajść mu od granicy litewskiej i przeciąć
1272 III,24|        Czerewinem.~Duglas, zawróciwszy od Narwi, trafił po kilku dniach
1273 III,24|              patrzyli czegoś w ziemię. Od głowy podnosiło się każdemu
1274 III,24|       trzydzieści koni pan Bies Kornia od księcia Bogusława z doniesieniem,
1275 III,24|          najgęstszym i lasami , by się od Tatarów uchronić.~- Taka
1276 III,24|  Radziejowskiego, który niewoli gorzej od samej śmierci się obawiał,
1277 III,24|              na czele potęgi liczebnie od Szwedów i Brandenburczyków
1278 III,24|             wejść w sojusz gotowy, aby od obydwu skorzystać."~List
1279 III,24|             jej ruchy zahamować.~Jakoż od tej chwili poczęły się bardzo
1280 III,24|                nie puścił.~Zaś ocalony od Bogusławowego podejścia
1281 III,24|                 Nic to! Już moja głowa od maja pracuje nad fortelami,
1282 III,24|            ślipiami łypie, czyli szyja od gąsiora ze słomy nie wygląda.
1283 III,24|         wygląda. Nie mogę tego chłopca od pijaństwa odzwyczaić. Na
1284 III,24|            jako źrenicę oka.~- Wolę go od ciebie, panie Michale, gdyż
1285 III,25|           Kmicic, chcąc się przedostać od Warszawy ku Prusom Książęcym
1286 III,25|            lżejszymi chorągwiami jazdy od Księżopola.~Wszyscy trzej
1287 III,25|               chwili jest Babinicz, bo od chłopów niepodobna się było
1288 III,25|            księcia Bogusława, zajść mu od granicy litewskiej i przeciąć
1289 III,25|        Czerewinem.~Duglas, zawróciwszy od Narwi, trafił po kilku dniach
1290 III,25|              patrzyli czegoś w ziemię. Od głowy podnosiło się każdemu
1291 III,25|       trzydzieści koni pan Bies Kornia od księcia Bogusława z doniesieniem,
1292 III,25|          najgęstszym i lasami , by się od Tatarów uchronić.~- Taka
1293 III,25|  Radziejowskiego, który niewoli gorzej od samej śmierci się obawiał,
1294 III,25|              na czele potęgi liczebnie od Szwedów i Brandenburczyków
1295 III,25|             wejść w sojusz gotowy, aby od obydwu skorzystać."~List
1296 III,25|             jej ruchy zahamować.~Jakoż od tej chwili poczęły się bardzo
1297 III,25|                nie puścił.~Zaś ocalony od Bogusławowego podejścia
1298 III,25|                 Nic to! Już moja głowa od maja pracuje nad fortelami,
1299 III,25|            ślipiami łypie, czyli szyja od gąsiora ze słomy nie wygląda.
1300 III,25|         wygląda. Nie mogę tego chłopca od pijaństwa odzwyczaić. Na
1301 III,25|            jako źrenicę oka.~- Wolę go od ciebie, panie Michale, gdyż
1302 III,26|                mogli, więc pławili się od rana do wieczora we krwi
1303 III,26|                rachunek, tedy zaczynał od początku, aby duszy grzechem
1304 III,26|       natomiast śmierci, której więcej od złota szukał, nie znalazł.~
1305 III,26|             zdanie.~Dowiedział się też od nich, że zwłaszcza elektor
1306 III,26|           Kmicic tak począł myśleć, bo od pacholęcych lat przecież
1307 III,26|        widocznie było gorzej i właśnie od bitwy warszawskiej.~Panu
1308 III,26|               Wołodyjowskiego z listem od małego rycerza.~"Idziemy
1309 III,26|                  Michale! zacniejszego od ciebie kawalera nie widziałem!~-
1310 III,26|                przypatrzę. Sczerniałeś od wiatru do reszty; aleś się
1311 III,26|             rąk Bogusławowych, wiem to od usarzy, którzy własnymi
1312 III,26|                chłopisko u Radziwiłłów od pacholęcych lat, za panów
1313 III,27|               Bogusławie czegoś więcej od niego się dowiedzieć.~Kapitan
1314 III,27|            wojska, a naszą jazdę znasz od dawna; jakże myślisz, po
1315 III,27|          osłabić go musiała...~- Zdrów od dawna jak ryba i lekarstw
1316 III,27|            książę za boki trzymali się od śmiechu. Nas też oficerów
1317 III,27|             jednak wstrzymać się także od śmiechu, słysząc o tej krotofili.
1318 III,27|               milę, nadbiegł posłaniec od chorążego Biegańskiego,
1319 III,27|               jak pół mili niemieckiej od Prostek.~Tatarzy poczęli
1320 III,27|                swojej piechocie, która od Ełku nadciąga.~- Dobrze! -
1321 III,27|             wojska nie były już więcej od siebie jak o tysiąc kroków.
1322 III,27|            smuga białego dymu wykwitła od strony pruskiej ku Polakom.~
1323 III,27|         przewyższa choćby silniejszego od się chłopa, któremu praktyki
1324 III,27|                stalową kolczugę, którą od pana Sapiehy dostał w darze,
1325 III,27|           muszkiety poczęły grzechotać od okopu aż hen do najbardziej
1326 III,27|           sczepili się z dragonią.~Ale od strony rzeki nikt nie przybywał
1327 III,27|               Pułk za pułkiem wybiegał od taboru i osadzał się na
1328 III,27|                 Wszystko to leci oślep od taboru na własną piechotę.
1329 III,27|              ją, rozbiją, zwłaszcza że od czoła gna na nią jazda litewska.~-
1330 III,27|              ćma tatarska wysunęła się od rzeki, przy której czaiła
1331 III,27|             szabli ni odróżnić księcia od Kmicica. Czasem zaczernił
1332 III,27|         pchnięcia, których wyuczył się od mistrzów francuskich, były
1333 III,27|              mocniej, lecz nie zabijał od razu; chciał się jeszcze
1334 III,27|       postanowił przyszpilić go grotem od chorągwi do ziem i. Książę
1335 III,27|              przytwierdzon oderwał się od drzewca.~Odgłos tej krótkiej
1336 III,27|            uniesieniem hetman- żeś tak od razu zrozumiał, co czynić
1337 III,27|            strony i ręką po zabrukanej od potu i prochowego dymu twarzy
1338 III,28|             podówczas pod Olszą, zatem od Taurogów niezbyt daleko.~
1339 III,28|              partii, chciała się tylko od Taurogów oddalić, pościgu
1340 III,28|               mądrą, dlatego wszystkim od razu przypadła do smaku,
1341 III,28|              Anusia, dostawszy w darze od Jura lekką szabelkę, przewiesiła
1342 III,28|                 tak przez nią kochany, od swawoli do występku, od
1343 III,28|                od swawoli do występku, od występku do coraz większych
1344 III,28|               coraz większych zbrodni, od porąbania wizerunków do
1345 III,28|                  Oleńka! ty w tym domu od boleści się wijesz...~Oleńka
1346 III,28|                 bo Bóg miłosierniejszy od ludzi i przyczyny wie, których
1347 III,28|              po okolicy, przejeżdżając od wioski do wioski.~Ale smutna
1348 III,28|          wycięta, a wszyscy mężczyźni, od starców do kilkunastoletnich
1349 III,28|           tysiącznym echem rozbrzmiały od chaty do chaty.~Jurek Billewicz
1350 III,28|                Babiniczem, posunął się od Taurogów w głąb ku północy
1351 III,28|         skrzydła znaczniejszych załóg.~Od Taurogów i Połągi do Birż
1352 III,28|             jaką pan Gosiewski poniósł od Szteinboka pod Filipowem,
1353 III,29|             był gdzieś zapadł w lasy i od kilkunastu dni żaden słuch
1354 III,29|           zginąć, byle zemsty dokonać. Od czasu ucieczki Anusinej
1355 III,29|                człowieka z listem niby od Babinicza, w którym oznajmiał
1356 III,29|     wsławionego wojownika.~A tymczasem od strony Poniewieża ciągnęli
1357 III,29|  Wołmontowiczom hamiltonowscy Szwedzi, od strony Kiejdan przekradał
1358 III,29|            wiedział, że stary miecznik od dawna miał zamiar odwiezienia
1359 III,29|            szczęście szło jego śladem. Od półtora miesiąca zwycięstwo
1360 III,29|           niedaleko, rezydował tam już od tygodnia i nawet w głowie
1361 III,29|            wyszło z lasów i zbliża się od południowej strony. Miecznik
1362 III,29|        istotnie była silna.~Zaścianek, od czasu jak go Kmicic z zemsty
1363 III,29|                zabezpieczała ona jazdę od pierwszego natarcia. Miecznik
1364 III,29|                nie mogąc się wstrzymać od uchylania głowy i zamykania
1365 III,29|           szwadronem jazdy dowodził.~- Od rzeki szwedzką piechotę
1366 III,29|               kupą przy pierwszym domu od kołowrotu. Od nich zajął
1367 III,29|           pierwszym domu od kołowrotu. Od nich zajął się sam dom i
1368 III,29| Sakowiczowskiej lecą na złamanie karku od lewej strony ku głównej
1369 III,29|        miecznikowa poczęła ściągać się od kołowrotu i z domów, których
1370 III,29|               nas, nasze dzieci i domy od zagłady ocalił!~Zgrzybiali
1371 III,29|              tłumie wiedziano, że wieś od ognia i ludność od miecza
1372 III,29|                wieś od ognia i ludność od miecza ocaliła właśnie ta
1373 III,29|         miecznik. Jazda na spienionych od pogoni koniach zapełniła
1374 III,30|             dał mu pole, bo wolą ginąć od miecza niż od głodowej śmierci.~
1375 III,30|               wolą ginąć od miecza niż od głodowej śmierci.~Hamilton
1376 III,30|             bitwie nos rozbito głownią od szabli, skłonił się, dał
1377 III,30|      petyhorskimi". Ci, mniej na ogień od dragonów wytrzymali, byli
1378 III,30|            niebo uniosła.~Oto list był od Anusi Borzobohatej. Szwedzi
1379 III,30|              jego nazwiska wszyscy się od niego odwrócą, wszyscy go
1380 III,30|               obcy ludzie jacyś ku nam od Troupiów z panem Soroką
1381 III,30|         przywiozłem list dla waszmości od pana hetmana wielkiego Sapiehy.~-
1382 III,30|                pożółkłych i skręconych od chłodu liści. Nieprzeliczone
1383 III,30|             król pobożny, żeś odwrócił od nich oblicze i ni miłosierdzia,
1384 III,30|              jej przeszywaja. a ty się od niej odwracasz, nie chcesz
1385 III,31|           przymierać.~Oleńka siedziała od niejakiego czasu w Wodoktach
1386 III,31|           zdołała oderwać się zupełnie od ziemi, pragnęła pierwej
1387 III,31|             mniszki, które nie zginęły od żołdackiej swawoli w czasie
1388 III,31|          wieziem, który pod Magierowem od Węgrzynów postrzelon.~-
1389 III,31|             przywiózł wiadomość, którą od cyrulika, sprowadzonego
1390 III,31|              dziękczynną do Upity, ale od owego dnia przestali chodzić
1391 III,31|               odwrócił jeszcze całkiem od niego łaski swojej... Ale
1392 III,31|         wszystko, co nosiła w sercu, i od tej pory spokój znów począł
1393 III,32|           Upity - rzekł do Soroki - bo od Boga trzeba poczynać, a
1394 III,32|               ta upragniona, do której od lat całych już tęsknił,
1395 III,32|                Groźne twarze, ogorzałe od wichrów, wychudłe z trudów
1396 III,32|               rozlega się szlochaniem; od czasu do czasu głos jakiś
1397 III,32|            kościele stało się aż jasno od stali, to ledwie mógł odśpiewać
1398 III,32|              kościele rozległ się głos od ołtarza:~"My, Jan Kazimierz,
1399 III,32|               oddał, ile miast i wsiów od nieprzyjacielskiej ręki
1400 III,32|              która zdołała się oderwać od piersi wracającego z wojny
1401 III,32|               w końcu otoczyć i bronić od natłoku rycerza.~- Panie
1402 III,32|      przycisnął.~Okrzyk jeden ogromny, od którego zadrżały ściany
1403 III,32|               nową wojnę ruszył, która od wschodniej ściany wybuchła.