Tom, Rozdzial

 1 II,11 |      mość Karola Gustawa, ażeby klasztor jasnogórski zajął... Czy
 2 II,11 |       to prawda?~- Ekscelencjo! klasztor leży blisko śląskiej granicy,
 3 II,11 |        Tak szli długo. Kościół, klasztor i otaczające go mury widniały
 4 II,12 |        ten przybytek święty i o klasztor chodzi!~- Chwalę intencje
 5 II,12 |         Weyhard instygował, aby klasztor zająć i do skarbca się dostać,
 6 II,12 |       od Carolusa Gustawa, jako klasztor i kościół mają być na zawsze
 7 II,12 |        iż jeśli mu nie uwierzą, klasztor stanie się łupem nieprzyjaciela,
 8 II,12 |      Wrzeszczowicz ma napaść na klasztor. Terminu nie wiem, ale myślę,
 9 II,12 |     zimno pan Piotr. - Ale tu o klasztor i o Najświętszą Pannę chodzi,
10 II,13 |      gadać po całym mieście, że klasztor rychłego oczekuje napadu.
11 II,13 |    zdajcie pod moją opiekę wasz klasztor, jak tego wymagają czas
12 II,13 |         jeśli kontentując mnie, klasztor mi wasz powierzycie. Pamiętajcie
13 II,13 |      wyraźna jest obietnica, że klasztor od zajęcia wolnym ma pozostać,
14 II,14 |  groźnego generała od napadu na klasztor.~Dwie rady ścierały się
15 II,14 |         żywności, te tak bogaty klasztor ma niewyczerpane. Fanatyzm
16 II,14 |    tylko zamiar uderzenia na ów klasztor niech się jeno rozgłosi -
17 II,14 |     Warszyckiego, z prośbą, aby klasztor zostawiono w spokoju; lecz
18 II,14 |        zasypać kulami kościół i klasztor, wzniecić pożary, podruzgotać
19 II,14 |     wszystkie, które przenosiły klasztor i kościół.~- Lichych mają
20 II,15 |    Kuklinowskiemu, iż kościół i klasztor zowią się Jasną Górą, miasto
21 II,15 |  pokryły się sinawymi chmurami, klasztor odpowiedział wnet z całą
22 II,15 |        czy później musi ogarnąć klasztor. Pochodnie i kłęby konopne,
23 II,15 |       skier, żywego ognia. Cały klasztor był nim objęty, rzekłbyś:
24 II,15 |   ciągle i ustawicznie, że stoi klasztor, stoi kościół, że płomień
25 II,15 |       szeptał:~- Widziałeś? Ten klasztor zjawia się i znika na przemian...
26 II,15 |   skończyła się zgiełkliwa noc. Klasztor i obóz szwedzki ucichły.
27 II,15 |         dostojność! Tam, tam... klasztor...~Miller spojrzał i zdumiał.
28 II,15 |     potem wychylił się kościół, klasztor. Wszystko stało na dawnym
29 II,16 |       już w otchłani, a jeno ów klasztor sterczał jeszcze jak koniec
30 II,16 |      ręce ku murom:~- Poddajcie klasztor albo wiedzcie, że wasze
31 II,17 |        wiatr zwiał morze dymów, klasztor ukazywał się nietknięty,
32 II,17 |     tylko sposobności do walki.~Klasztor zaś bronił się coraz lepiej.
33 II,17 | płaszczu, osłaniającą kościół i klasztor. Na ten widok rzucili się
34 II,17 |        i cegły. Mury otaczające klasztor poczęły się tu i owdzie
35 II,19 | podziemny, ciągnący się pod sam klasztor i kościół...~- Masz waszmość
36 II,19 |         idący pod sam kościół i klasztor, i że tylko od dobrej woli
37 II,19 |       żelaza nie zwaliła się na klasztor, lecz między działami szwedzkimi
38 II,19 | spokojnie na tle błękitu.~- Ten klasztor wieki wieków stać będzie! -
39 II,19 |       możem się spodziewać.~- A klasztor jako pierwszego dnia oblężenia
40 II,19 |      tracić zimną krew.~- I ten klasztor stoi tam jeszcze?... Ta
41 II,19 |        mówię na jawie?...~- Ten klasztor, ta Jasna Góra stoi tam
42 II,19 |    słuchać uważnie.~- Niech ten klasztor złoży nam jakikolwiek okup -
43 II,19 |        nowe blanki. Pokrył cały klasztor i kościół, jakby go chciał
44 II,20 |  świadectwo, że to prawda, póki klasztor oblężony?~- Stanie się wedle
45 II,21 |        klasztoru jedzie.~- Zali klasztor już zdobyty? - zakrzyknął
46 II,21 |     Boga, wstań! mów prędzej... Klasztor zdobyty?~Kmicic zerwał się
47 II,27 |         po ustąpieniu próbowali klasztor podejść?~- Miller jak odszedł,
48 II,28 |         były wiadomości, że się klasztor jeszcze trzyma i coraz mocniejsze
49 III,15|   pogrobne.~Pałac Kazanowskich; klasztor i dzwonnica zdobyte. Sam
50 III,16|   później, gdy burza przejdzie, klasztor. Tam jeno spokój prawdziwy