Tom, Rozdzial
1 I,12 | nieco po cybichowskiej bitwie zachwianą, poprawić, a po
2 I,13 | Nie chcę zginąć, ale w bitwie każdemu się to może przytrafić,
3 I,13 | szesnaście... Hej, walą jakby w bitwie! Dziewiętnaście, dwadzieścia!~-
4 I,18 | pokosztować Szwedów" w bitwie otwartej, zupełnej, więc
5 I,19 | przyciągnął ze swym oddziałem po bitwie klewańskiej do Poniewieża,
6 I,19 | chorągwi Wołodyjowskiego, o bitwie klewańskiej, i ta ostatnia
7 I,19 | że oficer i żołnierze, po bitwie do Birż odesłani, zeznali
8 I,21 | i stłuczeń otrzymanych w bitwie ze zbuntowanymi Węgrami
9 I,24 | pachniało, jakoby z apteki. W bitwie rapierami okrutnie bodli
10 I,24 | go koczotką. I zaraz po bitwie kryzy nowe mu przynosili,
11 I,25 | zainteresowała wiadomość o owej bitwie, więc pytał dalej:~- I nie
12 I,25 | gdyż i tę ma cnotę, że w bitwie kąsa nieprzyjaciół okrutnie.~-
13 I,26 | to niech mi w pierwszej bitwie szpada do ręki przyrośnie.~-
14 II,2 | bliźniaków, ale po każdej bitwie wydzierał im najznamienitszą
15 II,2 | ustawicznych kłótni i swarów, w bitwie stawał jeden za drugiego
16 II,3 | i dziesięć wojen było, w bitwie jeno możesz łup brać, a
17 II,24 | Górale słyszeli także o bitwie, którą podjazdy te stoczyły
18 II,25 | Kazimierz począł mówić o bitwie w wąwozie i wysławiać owego
19 II,28 | Kowalski! tak w pierwszej bitwie prosto na króla szwedzkiego
20 II,34 | Niech mnie w pierwszej bitwie usieką, jeżeli pomiędzy
21 II,37 | uczynił, to po pierwszej bitwie już mnie inaczej będą sądzili" -
22 II,37 | przysłonił je całe jakby po bitwie.~Nazajutrz rankiem wysłał
23 II,38 | uczynił, to po pierwszej bitwie już mnie inaczej będą sądzili" -
24 II,38 | przysłonił je całe jakby po bitwie.~Nazajutrz rankiem wysłał
25 II,40 | prawie wszystkimi językami; w bitwie zaś rzucał się w największy
26 II,40 | starostwem oszmiańskim.~Po każdej bitwie pierwszym jego pytaniem
27 II,41 | podam sposób: uderz jutro w bitwie na pana Sapiehę, a ja pojutrze
28 II,42 | brzuch pięścią - ale po bitwie dukatami książęcymi sobie
29 II,42 | wiadomość dziś odebrałem po bitwie.~I podał mu list. Kmicic
30 III,4 | cały bór począł odzywać się bitwie, jako strome skały górskie
31 III,4 | polską tak straszną w ręcznej bitwie. Pracowały więc szable przeciw
32 III,6 | zamieszał się gdzieś w głównej bitwie, lecz Roch i sam poznał
33 III,7 | wymizerniał?~- Bo mnie w bitwie razem z koniem obalił i
34 III,9 | wykuty, sprawny, ćwiczony i w bitwie tak "jadowity", że żadna
35 III,11| oświetlić, i pomknął ku bitwie. Po drodze przyłączył się
36 III,17| cna spalone w ostatniej bitwie, którą ksiądz Straszewicz,
37 III,21| wszystkie nadzieje na walnej bitwie gruntuje, ale to gdy zdrów,
38 III,24| przyślijcie mi wiadomość o onej bitwie, na którą się pod Warszawą
39 III,25| przyślijcie mi wiadomość o onej bitwie, na którą się pod Warszawą
40 III,26| Babinicza. Gruchnęło o wielkiej bitwie pod Warszawą, którą król
41 III,26| podjazdowej wojnie, ale w wielkiej bitwie z najbardziej wyćwiczonym
42 III,26| w pospolitakach, brała w bitwie udział. Jeden z nich opowiadał
43 III,26| że Karol Gustaw, który po bitwie warszawskiej aż do Radomia
44 III,26| Toś tam nie był?~- W bitwie miejsca się nie wybiera,
45 III,26| brakło relacji o warszawskiej bitwie, bo wszyscy o niej mówią,
46 III,27| leżenie w wałach i w otwartej bitwie sławy i zwycięstwa poszuka.
47 III,28| pierwszy dowiedział się o bitwie pod Prostkami. Następnie
48 III,30| bo mu w wołmontowickiej bitwie nos rozbito głownią od szabli,
49 III,30| trupach, odnoszono mu zaraz po bitwie, częstokroć bowiem mógł
50 III,30| chodzili jak wilcy na owce. W bitwie bronili szczególniej ze
|