Tom, Rozdzial

 1  I,3  |    zabijakom jakoś nieswojsko było wobec tej dwornej panny. Starali
 2  I,10 |              Ale to dla mnie wstyd wobec innych panów będzie, gdy
 3  I,10 |            się trochę na króla, że wobec zbliżającego się nieprzyjaciela
 4  I,10 |          Szwedami, ale nieśmiałość wobec swoich ich wstrzymywała. ~
 5  I,11 |       zaklinać się, ani przeklinać wobec chłopaków, więc chociaż
 6  I,14 |          ja powinienem był uczynić wobec dwóch nieprzyjaciół, stokroć
 7  I,16 |     zakrzyknąć: "Zdrajca!" Do oczu wobec ludzi! Nie ma takiej śmierci,
 8  I,17 |           rzeczywiście jego powaga wobec takiego Mirskiego była żadna
 9  I,17 |         Tak jest!... Ale co czynić wobec jawnej zdrady? Szczęśliwi,
10  I,21 |          na nich czynić i konfuzji wobec wszystkiego wojska się najeść,
11  I,22 |        chciała mu przebaczyć nawet wobec śmierci!~"Nagródź krzywdę -
12  I,24 |      dlatego w tej chwili czuł się wobec tych nowych widoków i nowych
13  I,25 |      prawie śmiałością spojrzenia. Wobec tych oczu i nosa reszta
14  I,25 |         stanu ludźmi; on wreszcie, wobec całego dworu francuskiego,
15 II,6  |         poklepał go na przeglądzie wobec innych pułkowników po ramieniu
16 II,6  |          wasza wielmożność raczyła wobec całego wojska zaświadczyć
17 II,9  |       podejrzenia, aby ich złupić.~Wobec tego wszystkiego niebezpiecznie
18 II,11 |       ojczyzny trzyma w ręku. Lecz wobec szczęścia szwedzkiego począł
19 II,12 |            pojmie i nie ogarnie, a wobec której wszystko niknie.
20 II,12 |             Czymże były zwątpienia wobec tej ufności, której cała
21 II,12 |            pomieścić; czym niedola wobec tej pociechy; czym potęga
22 II,12 |     pociechy; czym potęga szwedzka wobec takiej obrony; czym ludzka
23 II,12 |          obrony; czym ludzka złość wobec takiego patronatu?...~Tu
24 II,12 |            po czym powtórzył wszem wobec Kmicicowe nowiny. Oni zaś
25 II,15 |          żołnierską, nie na czasie wobec tego zburzonego szańca,
26 II,15 |            przyrzekać, bo ustąpisz wobec pierwszego rozkazu króla
27 II,16 |       zemsty, ruiny, ale i grzechu wobec nieba, wobec krzyża i tej
28 II,16 |         ale i grzechu wobec nieba, wobec krzyża i tej Najświętszej
29 II,16 |           stary szlachcic mówił ją wobec krzyża, wobec obrazu Marii
30 II,16 |   szlachcic mówił ją wobec krzyża, wobec obrazu Marii i ze łzami
31 II,17 |         zaś odpowiedział mu w oczy wobec wszystkich oficerów: "Spróbuj,
32 II,18 |           że po tym, co uczynił, i wobec bliskiej śmierci, nastał
33 II,19 |  Torstensonie, zdobył, bo nie chcę wobec teraźniejszej klęski dawną
34 II,26 |      pannie taka, że mi wstyd było wobec niej dawniejszych uczynków.
35 II,27 |          wielkiego senatora nazwał wobec króla i dygnitarzy "takim
36 II,29 | olbrzymiała coraz więcej. Czuł się wobec niej prochem i jako książę,
37 II,33 |              zawołał pan Zagłoba.- Wobec takich zasług za nic dawne
38 II,36 |         Zamość uderzyć zamierzają. Wobec tego dalsza droga i peregrynacja
39 II,37 |        czując się bardzo na siłach wobec ogólnego powstania, które
40 II,38 |        czując się bardzo na siłach wobec ogólnego powstania, które
41 III,1 |     rozproszony, przestał istnieć! Wobec tej myśli zapomnieli o przebytej
42 III,1 |  zapomnieli o przebytej mordędze - wobec tej myśli miłe były im przyszłe
43 III,1 |            rozbudzić?~Karol Gustaw wobec wojska i jenerałów okazywał
44 III,4 |          plecy.~W tych warunkach i wobec przerażenia, jakie ogarnęło
45 III,14|       wezwano go do Ujazdowa. Król wobec całego sztabu wysławiał
46 III,16|            zapomnieć nienawidząc. ~Wobec tych uczuć trudno jej było
47 III,23|           ucieczka bez jej pomocy, wobec czujności Sakowicza i innych
48 III,28|         szańcami w Poniewieżu, ale wobec miecznikowej siły i innych
49 III,32|            ją i przycisnęła do ust wobec wszystkich, w obliczu ołtarza