Tom, Rozdzial
1 I,2 | bez dachu nad głową.~- Słusznie mówi! - zawołało kilka głosów. -
2 I,10 | myciu albo nad wagą stoi, słusznie mniemając, że Szwedzi nie
3 I,12 | wreszcie Wołodyjowski.~- Słusznie waćpan mówisz - rzekł Stanisław. -
4 I,12 | waszmościom to dał, co im się słusznie należy, tedyby dla mnie
5 I,13 | potem wracać nie chcieli. Słusznie jegomość pan Stankiewicz
6 I,17 | Kiejdanach. Książę spodziewał się słusznie, że wysłanie do tej odległej
7 I,17 | na imię.~- Też Roch.~- I słusznie, i słusznie. Roch spłodził
8 I,17 | Też Roch.~- I słusznie, i słusznie. Roch spłodził Rocha...
9 I,17 | powtórzył:~- Innej nie chcę!~- Słusznie! - rzekł Zagłoba. - Okrutnie
10 I,17 | uśmiechając się Stankiewicz.~- Słusznie pan Oskierko mówi: podrwiłeś
11 I,17 | pokaże że to nieprawda.~- I słusznie! - rzekł Mirski. - Jeżeli
12 I,20 | tam poznasz, czyliś mnie słusznie skrzywdziła, tam ci sumienie
13 I,23 | mość przedtem mówił, to słusznie suponuje.~- Słusznie czy
14 I,23 | to słusznie suponuje.~- Słusznie czy niesłusznie, nie chcę,
15 I,25 | wszystko in liberis suffragiis, słusznie czyniliśmy sobie pytanie:
16 II,1 | Bałem się pogoni. - To i słusznie, bo pewno była. Za mało
17 II,6 | dalej znaczyło to samo, jak słusznie zauważył w liście swym Kmicic,
18 II,6 | cholerę wpaść mogła...~- To słusznie mówi! - ozwali się chórem
19 II,9 | chrześcijańskich krajach słusznie za swoje praktyki i bezeceństwa
20 II,11 | najlepiej się modlić, i słusznie waćpan czynisz, że do samego
21 II,12 | dobrą intencję... Jeśliś nas słusznie ostrzegł, wiekopomną będziesz
22 II,14 | znamienitych fortec zajął, że słusznie niemieckie miasta Poliocertesem
23 II,15 | na szaniec bez trudu, jak słusznie przewidywano, bo wzniesienie
24 II,17 | sieradzki oponował, twierdząc słusznie, że przy tak ważnej robocie
25 II,18 | przestał wątpić.~- Może i słusznie radzisz! - rzekł.~- Za wszystkie
26 II,21 | relacji dać nie mogę.~- Słusznie, słusznie - odparł pan Ługowski. -
27 II,21 | dać nie mogę.~- Słusznie, słusznie - odparł pan Ługowski. -
28 II,21 | kościele nie przystoi... słusznie! Czekajże waćpan. Zaraz
29 II,21 | nasz naród, grzeszny jest i słusznie chłoszcze go ręka boża,
30 II,24 | półdzikich "gazdów", lecz on słusznie mniemał, że w takim razie
31 II,33 | drugiego spoglądać i mrugać, słusznie mniemając, że się potrzask
32 II,33 | patrzący na Tatarów.~- I słusznie - odpowiadali inni. - Nie
33 II,35 | instalację pro forma", słusznie mniemając, że księżna przyjmie
34 II,37 | zasług, buławę oną oddajemy, słusznie mniemając, że da Bóg uspokojenie,
35 II,38 | zasług, buławę oną oddajemy, słusznie mniemając, że da Bóg uspokojenie,
36 II,40 | odebrał Tykocin, dlatego słusznie za zwycięzcę podawać się
37 III,3 | Mniemał przy tym, i bardzo słusznie, że choćby ulec w końcu
38 III,5 | do całej Rzeczypospolitej słusznie!~- Jam też nie z soli wyrósł
39 III,6 | Twoje to, twoje, towarzyszu! Słusznie ci się to należy!~A inni:~-
40 III,8 | pokazuje.~Na to Czarniecki:~- Słusznie waść mówisz! Jeśli żyw,
41 III,11| miłych kątów, a przecie słusznie rozmaici scriptores zamek
42 III,16| Białowieskiej spokoju szukać.~I słusznie mówił! Rogowska i Zielonka
43 III,24| żelazny hełm na głowie nosi i słusznie, bo kapusta z sagana najlepsza.
44 III,24| Dalibóg, ma rację! dalibóg, słusznie mówi! Nie może inaczej być!
45 III,24| Dla Boga! tylko nie uduś!~Słusznie zastrzegł się pan Zagłoba,
46 III,25| żelazny hełm na głowie nosi i słusznie, bo kapusta z sagana najlepsza.
47 III,25| Dalibóg, ma rację! dalibóg, słusznie mówi! Nie może inaczej być!
48 III,25| Dla Boga! tylko nie uduś!~Słusznie zastrzegł się pan Zagłoba,
49 III,27| spodziewał. Pan hetman zezwolił, słusznie mniemając, że ordyńcy miękko
|