Tom, Rozdzial

 1  I,2  |            bez dachu nad głową.~- Słusznie mówi! - zawołało kilka głosów. -
 2  I,10 |         myciu albo nad wagą stoi, słusznie mniemając, że Szwedzi nie
 3  I,12 |          wreszcie Wołodyjowski.~- Słusznie waćpan mówisz - rzekł Stanisław. -
 4  I,12 |     waszmościom to dał, co im się słusznie należy, tedyby dla mnie
 5  I,13 |         potem wracać nie chcieli. Słusznie jegomość pan Stankiewicz
 6  I,17 | Kiejdanach. Książę spodziewał się słusznie, że wysłanie do tej odległej
 7  I,17 |          na imię.~- Też Roch.~- I słusznie, i słusznie. Roch spłodził
 8  I,17 |         Też Roch.~- I słusznie, i słusznie. Roch spłodził Rocha...
 9  I,17 |    powtórzył:~- Innej nie chcę!~- Słusznie! - rzekł Zagłoba. - Okrutnie
10  I,17 |    uśmiechając się Stankiewicz.~- Słusznie pan Oskierko mówi: podrwiłeś
11  I,17 |       pokaże że to nieprawda.~- I słusznie! - rzekł Mirski. - Jeżeli
12  I,20 |          tam poznasz, czyliś mnie słusznie skrzywdziła, tam ci sumienie
13  I,23 |           mość przedtem mówił, to słusznie suponuje.~- Słusznie czy
14  I,23 |           to słusznie suponuje.~- Słusznie czy niesłusznie, nie chcę,
15  I,25 |   wszystko in liberis suffragiis, słusznie czyniliśmy sobie pytanie:
16 II,1  |          Bałem się pogoni. - To i słusznie, bo pewno była. Za mało
17 II,6  |       dalej znaczyło to samo, jak słusznie zauważył w liście swym Kmicic,
18 II,6  |       cholerę wpaść mogła...~- To słusznie mówi! - ozwali się chórem
19 II,9  |          chrześcijańskich krajach słusznie za swoje praktyki i bezeceństwa
20 II,11 |           najlepiej się modlić, i słusznie waćpan czynisz, że do samego
21 II,12 |      dobrą intencję... Jeśliś nas słusznie ostrzegł, wiekopomną będziesz
22 II,14 |     znamienitych fortec zajął, że słusznie niemieckie miasta Poliocertesem
23 II,15 |         na szaniec bez trudu, jak słusznie przewidywano, bo wzniesienie
24 II,17 |     sieradzki oponował, twierdząc słusznie, że przy tak ważnej robocie
25 II,18 |         przestał wątpić.~- Może i słusznie radzisz! - rzekł.~- Za wszystkie
26 II,21 |           relacji dać nie mogę.~- Słusznie, słusznie - odparł pan Ługowski. -
27 II,21 |         dać nie mogę.~- Słusznie, słusznie - odparł pan Ługowski. -
28 II,21 |          kościele nie przystoi... słusznie! Czekajże waćpan. Zaraz
29 II,21 |       nasz naród, grzeszny jest i słusznie chłoszcze go ręka boża,
30 II,24 |      półdzikich "gazdów", lecz on słusznie mniemał, że w takim razie
31 II,33 |      drugiego spoglądać i mrugać, słusznie mniemając, że się potrzask
32 II,33 |          patrzący na Tatarów.~- I słusznie - odpowiadali inni. - Nie
33 II,35 |            instalację pro forma", słusznie mniemając, że księżna przyjmie
34 II,37 |      zasług, buławę oną oddajemy, słusznie mniemając, że da Bóg uspokojenie,
35 II,38 |      zasług, buławę oną oddajemy, słusznie mniemając, że da Bóg uspokojenie,
36 II,40 |          odebrał Tykocin, dlatego słusznie za zwycięzcę podawać się
37 III,3 |        Mniemał przy tym, i bardzo słusznie, że choćby ulec w końcu
38 III,5 |         do całej Rzeczypospolitej słusznie!~- Jam też nie z soli wyrósł
39 III,6 |      Twoje to, twoje, towarzyszu! Słusznie ci się to należy!~A inni:~-
40 III,8 |     pokazuje.~Na to Czarniecki:~- Słusznie waść mówisz! Jeśli żyw,
41 III,11|           miłych kątów, a przecie słusznie rozmaici scriptores zamek
42 III,16|   Białowieskiej spokoju szukać.~I słusznie mówił! Rogowska i Zielonka
43 III,24|     żelazny hełm na głowie nosi i słusznie, bo kapusta z sagana najlepsza.
44 III,24|       Dalibóg, ma rację! dalibóg, słusznie mówi! Nie może inaczej być!
45 III,24|         Dla Boga! tylko nie uduś!~Słusznie zastrzegł się pan Zagłoba,
46 III,25|     żelazny hełm na głowie nosi i słusznie, bo kapusta z sagana najlepsza.
47 III,25|       Dalibóg, ma rację! dalibóg, słusznie mówi! Nie może inaczej być!
48 III,25|         Dla Boga! tylko nie uduś!~Słusznie zastrzegł się pan Zagłoba,
49 III,27|  spodziewał. Pan hetman zezwolił, słusznie mniemając, że ordyńcy miękko