Tom, Rozdzial

 1  I,4  |          rozkazywać, a waszmościom słuchać, jako podkomendnym.~Kawalerowie
 2  I,7  |      czynią. A co on winien, że go słuchać nie chcą?... Ciężkie czasy
 3  I,10 |      wprawdzie "artykuły", ale ich słuchać nie chciano.~Kulą żelazną
 4  I,12 |         której mowy godzinę możesz słuchać i nic nie wyrozumiesz.~-
 5  I,13 |          grał, nie byłoby mi milej słuchać!~Gwar coraz wzmagający się
 6  I,13 |            obywatel, jako żołnierz słuchać muszę - dodał trzeci, Niewiarowski,
 7  I,16 |            mość! - rzekł- nie chcę słuchać pochwał i wolałbym sto razy
 8  I,16 |            podlegać i we wszystkim słuchać. Chciałem do tej chorągwi
 9  I,17 |        buntujecie.~- Tego mnie się słuchać nie godzi. Hetman ma swoją
10  I,17 |           moja psia powinność jego słuchać!... Ja tam prosty człowiek,
11  I,17 |          głową... Ale to wiem, żem słuchać powinien, i kwita.~- Róbże,
12  I,18 |            leżał pan Roch, m usiał słuchać gorzkich jego wymówek, że
13  I,18 |         Rocha widoki. Poczęli więc słuchać zgodnie nadlatujących odgłosów
14  I,19 |      słońcu chodził - musiał teraz słuchać gróźb jednego generała szwedzkiego,
15  I,19 |       generała szwedzkiego, musiał słuchać lekcji pokory i wierności.
16  I,22 |           nowe argumenta:~"Jeśliby słuchać - co być może - nie chciał,
17  I,25 |            musiał od brata Janusza słuchać gorzkich wymówek, iż pospolituje
18  I,25 |       postawić? - odparł Soroka.~- Słuchać! - rzekł Kmicic. - Jeśli
19  I,25 |       inaczej wcale nie weźmiem... Słuchać! Ja wejdę do komnat i po
20 II,3  |            i bez tego przywykł był słuchać Kmicica, a nie przestał
21 II,4  | poprowadziła, gdyby był chciał jej słuchać.~Tu miłość podniecona rozpamiętywaniem
22 II,6  |       postanowił sobie pan Zagłoba słuchać we wszystkim Jana Skrzetuskiego,
23 II,6  |            gotowi... Nie radosnych słuchać okrzyków, ale spiżowych
24 II,8  |       pokój! Jeśli wam ciężko tego słuchać, cóż dopiero pannie Billewiczównie.~-
25 II,10 |           Lecz Kmicic nie mógł już słuchać dłużej ani proroctw, ani
26 II,11 |            urząd nakazuje patrzeć, słuchać, o racje wypytywać; mów
27 II,14 |           obozie i komendy musiały słuchać.~Z Wielunia do Częstochowy
28 II,16 |    okropnej i srogiej woli, której słuchać będziecie musieli. Wstręt
29 II,16 |            względu na życie ojców, słuchać musieli cierpliwie. Kmicicowi
30 II,16 |            Kuklinowskiego nie chcą słuchać, posłuchają jego miecza.~-
31 II,17 |          chwili nikt nie chciał go słuchać; zwłaszcza że sam jenerał
32 II,18 |         przywykli z dawnych czasów słuchać tego wodza.~Jemu zaś żyły
33 II,19 |           mówiącego, teraz poczęli słuchać uważnie.~- Niech ten klasztor
34 II,28 |           żywił... Ale ja nie chcę słuchać tych rozkazów, co czynię
35 II,28 |           nie przy waści komenda i słuchać musisz - odrzekł z powagą
36 II,28 |            z powagą wojewoda.~- Że słuchać muszę, to prawda, ale dobrze
37 II,28 |          nic więcej. Nie chce mnie słuchać, żeby pokazać, jako i bez
38 II,28 |       starszych nie wchodzić, jeno słuchać!~- Tobie nie wchodzić, panie
39 II,36 |        przysłano!~- Skoro waszmość słuchać go nie chcesz, to ja go
40 II,39 |            ani dbając, czy mu miło słuchać, czy niemiło. Ot! ten sam
41 III,2 |               Miło, mości panowie, słuchać nie tylko takiej elokwencji,
42 III,3 |          mu do Szwedów pilno, lecz słuchać musiał.~Więc w braku innego
43 III,8 |            ostatnie... nie chcecie słuchać napomnień, nie chcecie słuchać
44 III,8 |     słuchać napomnień, nie chcecie słuchać praw, to posłuchacie miecza
45 III,11|      Zagłoba - a kto żołnierz, ten słuchać musi. Waćpan strzeż się,
46 III,18|            wszystkiego, co prawię, słuchać raczysz, tedy już do ostatka
47 III,20|        ucieczki pomagać nie mogę i słuchać nawet o niej nie powinienem,
48 III,26|            Ale zresztą nasza rzecz słuchać i bić.~Kmicic wysłuchawszy
49 III,28|         kto chciał, czy nie chciał słuchać:~- Ja pana Babinicza znam!