Tom, Rozdzial

 1  I,2  |    gospodarzu miły!~gospodarzu miły!~Byś pić mógł z nami aże do mogiły,~
 2  I,5  |        ptactwo wszelakie udaje, sama byś go polubiła.~Tu pan Andrzej
 3  I,7  |      białogłowa jaka prosiła, pewnie byś się nie przeciwiła, a mężczyźnie
 4  I,8  |            się tu chwalić, ale chcę, byś waćpanna wiedziała, żem
 5  I,13 |            stanął koło ciebie, mniej byś była trwożna. Nie bójże
 6  I,13 |       uwierzyli... Widzisz!:.. Czemu byś to ty jedna miała mi nie
 7  I,13 |           mogę się schronić.~- O, to byś mnie uczęstowała! Przez
 8  I,17 |           żeby to było nie wolno, to byś miał rozkaz nie dawać, a
 9  I,17 |            pysk daj. Własnych palców byś nie poznał. Słuchaj no,
10  I,17 |    waszmościowie ode mnie chcecie?~- Byś z nam i razem poszedł do
11  I,17 |              Mirski.~- Toteż chcemy, byś nie usłuchał rozkazu!...
12  I,17 |             nie usłuchał rozkazu!... byś hetmana opuścił i z nami
13  I,17 |             mieli po dniu bić, nigdy byś mnie na to nie namówił...
14  I,19 |            mość rozkazała...~- To ty byś pojechał, wiem; ale czybyś
15  I,20 |              i proszę najuprzejmiej, byś woli księcia zadość uczynić
16  I,25 |          książęca mość rady wojennej byś przy takim oblężeniu nie
17  I,26 |           rano na łeb wychlustać, to byś już był na tamtym świecie,
18 II,2  |                 A chodź! Patrz jeno, byś się tym dymem sam nie zadławił!~
19 II,2  |            jechać?~- Jać nie proszę, byś pytał, jeno byś odpowiadał.~-
20 II,2  |              proszę, byś pytał, jeno byś odpowiadał.~- Mówią, że
21 II,4  |          lepiej, ale nam nie lepiej, byś Szwedom koni doprowadzał
22 II,5  |           wart był twojej szabli, to byś już hetmanem wielkim na
23 II,11 |          pana, gdziekolwiek waszmość byś był, komukolwiek byś służył,
24 II,11 |        waszmość byś był, komukolwiek byś służył, nie możesz kogo
25 II,13 |                 Boś mi krzyw i gotów byś mi dopiekać.~- Hm! Nie ma
26 II,13 |          niełatwo ci przychodzi. Rad byś się bić?~- Pokaże się to
27 II,15 |           cię żądło, szerszeniu, rad byś i po nocy kłuł. Wielkie
28 II,22 |            Może mu zależy co na tym, byś wasza królewska mość bez
29 II,28 |              nie zahaczył!~- Ale rad byś, ale rad byś! Dlatego to,
30 II,28 |                 Ale rad byś, ale rad byś! Dlatego to, choć w jeździe
31 II,28 | najsłuszniejszej racji odstąpić! Rad byś na dziewczynę fyrkał i z
32 II,28 |           się to ona znalazła!~- Już byś jej z rąk nie puścił...
33 II,28 |           rąk nie puścił... I dobrze byś uczynił, bo przy twojej
34 II,34 |            jeno stanowczo przeciwię, byś jutro miał ruszać, nim ci
35 II,36 |              odrzekła księżna - jeno byś ją do pana Sapieżyńskich
36 II,36 |              się dalszej jeździe, to byś mnie nie przekonał o zasadzce
37 III,2 |      dostojność nie uczynisz, bo ile byś Carolusa pierwszym postanowieniem
38 III,2 |        postanowieniem zmartwił, tyle byś go drugim ucieszył.~- Dajże
39 III,5 |           teraz do Zagłoby:~- A może byś i waćpan z panem Skrzetuskim
40 III,8 |          narodu naszego przywara, to byś, miłościwy panie, tu nie
41 III,18|        kanclerzem litewskim powinien byś zostać. Przez trzy dni inny
42 III,21|      terminach protektor. Bacz jeno, byś go nie obraziła, innych
43 III,23|              okrutnie.~- Dajże Boże, byś co wskórała.~- Ja bym nie
44 III,23|     potrzebowała konfiilenta, pewnie byś nie waćpan nim został.~Sakowicz
45 III,23|             szabli spotkał!~- Pewnie byś waćpan na głębokość szabli
46 III,24|            wstawiać.~- Naprzód, tego byś waćpan panu Sapieże nie
47 III,25|            wstawiać.~- Naprzód, tego byś waćpan panu Sapieże nie
48 III,27|        poświęcił.~- A ty, ty sam, co byś uczynił, gdyby ci powiedziano,
49 III,28|        pamiętasz (choć wątpię, bo co byś tam miał Waćpan pamiętać!),