Tom, Rozdzial

 1  I,1  |      zamiast do panny pociągnął na pola beresteckie. Tam postrzelon,
 2  I,3  |          patrzy ze dworu,~Na bujne pola!~"Matuś! rycerze idą od
 3  I,5  |           się już wysoko nad białe pola, gdy pan Andrzej ruszył
 4  I,6  |      poczęła wychodzić z pługami w pola. Śniegi też potajały i na
 5  I,10 |            od północy aż po Dzikie Pola na południu, była opasana
 6  I,10 |     krzyżackie nie mogły dotrzymać pola, zmienił w statystów, uczonych
 7  I,10 |          krótkiej walce spędziły z pola szlachtę i gnały pod obóz.~
 8  I,13 |    odkupiwszy krwią grzechy leci z pola ku niebu -ten tylko schyla
 9  I,15 |         minuty świeże wiadomości z pola bitwy.~- Widzę teraz! -
10  I,17 |          półksiężycem, z obu stron pola. Lecz widocznie chcieli
11  I,17 |            z kolei Józwę za połę i poła została mu w ręku; po czym
12  I,20 |          stada owiec schodzącego z pola. Kmicic jechał przez wieś
13  I,25 |            i całe wsie wyludnione.~Pola były również puste, bo stert
14 II,1  |          zalegających w tej chwili pola Rzeczypospolitej nie było
15 II,6  |              wojsko nie zależałoby pola.~- Myślę ja nad tym i właśnie
16 II,14 |            nieprzyjaciel schodzi z pola; weźże tę kulę, wysyp z
17 II,18 |          wzgórza ciche, milczące i pola puste. Świeże powietrze,
18 II,36 |     Zamościu, po czym wyjechali na pola i wjechali w bór, który
19 II,42 |          wiosną rozlały zmieniwszy pola, łąki i niższe drogi w grząskie
20 III,1 |      tysięcy koni tratowało za nim pola jeszcze śniegiem pokryte,
21 III,1 |       Szwedzi, zresztą wsie, bory, pola, rzeki były już w polskim
22 III,4 |    południu od gór szło jeszcze na pola, na wody i bory lodowate
23 III,4 |      ciepły i jął chuchać na łąki, pola i puszcze. Wnet też wśród
24 III,4 |           padały nocą bez przerwy.~Pola zmieniły się w jeziora,
25 III,4 |           staję do mostu. Krzyki z pola doleciały do obozu szwedzkiego.
26 III,4 |             Lecz dostrzeżono ich z pola - za czym natychmiast ze
27 III,9 |            bory pełne były partyj; pola leżały nieuprawne, głód
28 III,9 |       rankiem majowym przez lasy i pola rosą okryte. W końcu Warka;
29 III,9 |   gorączkowy w szwedzkim obozie. Z pola widziano pomniejsze oddziały
30 III,11|     trupami, poczęła ściągać się z pola w tył coraz pospieszniej.
31 III,21|         Jeremi na Tatarów w Dzikie Pola chodził. Dlatego i teraz
32 III,21|            nieprzyjaciel nie dawał pola, jeno ciągle napadał i napadał.
33 III,23|    powtarzał ją chłopu; szła przez pola, bo łan zbożowy nią szumiał;
34 III,26|            pierś w pierś dotrzymać pola i roznosić czworoboki nawet
35 III,26|          sam Carolus po otrzymaniu pola pogrzeb wyprawił i cały
36 III,26|           Starli się tedy w środku pola, iże piersi końskie uderzyły
37 III,26|           zakrywały jeszcze łąki i pola.~Naokół była cisza, jeno
38 III,27| gwiaździstej, pokrywającej drogi i pola, na kształt olbrzymiego
39 III,27|     zwietrzyły w oddaleniu.~Mijali pola bujne, dąbrowy, łąki, aż
40 III,27|            rozerwany środek w głąb pola i nagle ujrzał regiment
41 III,27|           watahą. Wysunąwszy się z pola po przyprowadzeniu nieprzyjaciela
42 III,27|           za oddziałem nadciągał z pola na spienionych koniach i
43 III,28|    ekspedycje. Stało się zatem, że pola, lasy, wioski i pomniejsze
44 III,29|            z dąbrowy i sadzi przez pola ku wiosce, by ją pochłonąć.
45 III,30|           go dojdzie, to dojdzie z pola, z ran, z zasługi, z chwały.
46 III,31|    gorliwie. Objeżdżali więc razem pola i folwarki pilnując prac
47 III,32|      przejezdnej szlachty, która z pola do swych majętności wracała.~
48 III,32|          poczęli biec przez lasy i pola. Okrzyk: "Do Wodoktów!",