Tom, Rozdzial

 1  I,10 |         po czym postanowił wysłać podjazd na północny brzeg Noteci
 2  I,10 |      Grudzińskiego dając znać, że podjazd wraca.~- Podjazd wraca!...
 3  I,10 |         znać, że podjazd wraca.~- Podjazd wraca!... wracają szczęśliwie!...
 4  I,17 |       pięciu rajtarów, który jako podjazd z Birż wyjechał. Tłumy Żydów
 5 II,4  |          był ciekaw, czy nie jaki podjazd szwedzki, ale zamiast Szwedów
 6 II,4  |         Rzędzian - to pewnie jego podjazd. Nim się zakwaterują, chcą
 7 II,4  |          tego wywieść: bo mnie na podjazd wysłali, bym obaczył, czy
 8 II,5  |          gdyż ja wczoraj umyślnie podjazd wysłałem, aby języka o Szwedach
 9 II,5  |           popasać. Pewnie cię ten podjazd tu przyprowadził?~- Ten
10 II,5  |           tu przyprowadził?~- Ten podjazd? Mnie? To ja jego przyprowadził,
11 II,6  |         Zagłoba tak uroczyście ów podjazd wyprawia, ale on pamiętał,
12 II,6  |        Kmicica po wiadomości.~Ale podjazd wyszedł i znowu upłynęło
13 II,6  |           znać, że zbliża się nie podjazd, ale całe wielkie wojsko.~
14 II,6  |           i ten drugi, Kmicicowy, podjazd" - powtarzali jedni. - "
15 II,6  |          ostrzeżeniem? A ów drugi podjazd? A pan Lipnicki?"~Nie może
16 II,6  |    Wołodyjowskiego i tamten drugi podjazd, który niedawno posłałem.~-
17 II,22 |          bez obrony... i pierwszy podjazd z kilkudziesięciu koni może
18 II,24 |         królewski za jakiś własny podjazd, bo nie przyspieszyli kroku,
19 II,25 |       mieście Nowym Sączu znaczny podjazd szwedzki, z którego wszyscy
20 II,39 |         stało, jął głowę tracić i podjazd za podjazdem wysyłał, któreśmy
21 II,40 |     pochód ku Szczuczynowi, dokąd podjazd wysłał. Sam z główną siłą
22 III,1 |      człowiek, nie tylko mniejszy podjazd, ale i pułk cały nie mógł
23 III,1 |           i owdzie uszczknął cały podjazd, znosił idące wolniej pułki
24 III,3 |           Wołodyjowski poszedł na podjazd i nad ranem sprowadził kilkunastu
25 III,4 |         parę dni nie zginął żaden podjazd, gdy kilka nocy upłynęło
26 III,4 |   polskiej jeździe.~Dnia 20 marca podjazd wyszedł. Gdy przechodzili
27 III,11|        straży pilnujących albo na podjazd wyznaczonych, i krzyw był,
28 III,11|          połową Tatarów, która na podjazd nie poszła. Obaj przybyli
29 III,12|  wieczorem odebrał rozkaz, aby na podjazd ruszył. Nie rzekł na to
30 III,13|  wieczorem odebrał rozkaz, aby na podjazd ruszył. Nie rzekł na to
31 III,21| nieprzyjaciel zachwycił znów cały podjazd, kredensy i karoce książęce,
32 III,21|    nastąpił i że to tylko potężny podjazd przedostał się przed nas
33 III,23|      Szteinbok wysłał nań znaczny podjazd, z którego ni zwiastun klęski
34 III,23|      Babinicz idzie! pali! ścina! Podjazd jeden zniósł ze szczętem,
35 III,24|         trzysta koni wysłanych na podjazd, tak, iż, jak książę pisał,
36 III,24|          przez dwa dni wieści, iż podjazd z pięciuset koni ma być
37 III,24|          i pod noc wysłał maleńki podjazd ku polom, przykazawszy mu
38 III,24|         mu największą ostrożność.~Podjazd wrócił głęboką nocą, nic
39 III,24|         rzucił jeden znaczniejszy podjazd ku Ostrołęce, aby pana podskarbiego
40 III,25|         trzysta koni wysłanych na podjazd, tak, iż, jak książę pisał,
41 III,25|          przez dwa dni wieści, iż podjazd z pięciuset koni ma być
42 III,25|          i pod noc wysłał maleńki podjazd ku polom, przykazawszy mu
43 III,25|         mu największą ostrożność.~Podjazd wrócił głęboką nocą, nic
44 III,25|         rzucił jeden znaczniejszy podjazd ku Ostrołęce, aby pana podskarbiego
45 III,27|         pogranicze, wyprawiono na podjazd, dawszy mu dwie lekkie litewskie
46 III,27|     regimentu Bogusława.~Przyjęto podjazd w obozie z wielkim aplauzem.
47 III,27|       owym wzniesieniu, z którego podjazd zaglądał w okopy, a które
48 III,29|        odgłos strzałów, następnie podjazd ukazał się na drodze, ale