Tom, Rozdzial

 1  I,6  |        dziką i natura niepohamowana pewno nie zmieniła się tak przez
 2  I,7  |           jawie słyszał.~- Ot, to i pewno! jako żywo! - rzekła składając
 3  I,8  |           znaleźć, i ja jechałem na pewno... W wielkich tam zawsze
 4  I,9  |         waszmościne?~- Waćpanu dziw pewno, żem spod jego ręki żyw
 5  I,10 |       byłoby biedy,~Bo się satyr na pewno nie ulękną Szwedy.~On zaś,
 6  I,11 |           że tym razem będzie to na pewno ostatni raz, historia powtórzyła
 7  I,12 |           teraz weźmie do Szwedów i pewno ich tu nie będziem czekać,
 8  I,17 |            nocy indagował!~- Boś mi pewno krewniak, gdyż i struktura
 9  I,17 |           lepiej nie żyć, bo to już pewno, że teraz jeszcze jedna
10  I,22 |      Suchaniec, od brata Bogusława! Pewno z listami?~Nowo przybyły
11  I,25 |            pół dnia drogi za nami i pewno wpadły w ręce tej chorągwi
12 II,1  |          rzekł Biłous.~- Bo tam już pewno nas szukają.~- Kto, ojcze?~-
13 II,1  |         pogoni. - To i słusznie, bo pewno była. Za mało nas teraz
14 II,2  |             być nie możecie. Tak to pewno ma być, jako to jest moja
15 II,2  |            sypiajcie. Wiem to także pewno, że pan hetman pociągnie
16 II,4  |             i Szwedami do wojny, to pewno, a może by już i przyszło,
17 II,6  |   wielmożności senatorska głowa, to pewno! - rzekł Rzędzian.~- Co?
18 II,7  |            dobrą wiarą nam służą.~- Pewno - odrzekł Bogusław - mnie
19 II,14 |            dobrym stanie, to je już pewno do tej pory poprawiono,
20 II,16 |          nikim słowa nie piśnie, to pewno!~Ksiądz milczał przez chwilę.~-
21 II,19 |       odrzekł ksiądz Kordecki.~- To pewno - odpowiedział miecznik -
22 II,20 |             gorzej jeszcze. To wiem pewno, bo przyjeżdżali od nich
23 II,21 |         Może być... Twarz waćpańska pewno mi nieobca, chociażeś wtedy
24 II,21 |           służył w Częstochowie, to pewno; bok ma spalony, czego by
25 II,24 |           drogami się przebierając, pewno równie szczęśliwie jak niespodzianie
26 II,26 |             które już są niemałe, a pewno będą jeszcze większe. I
27 II,34 |             i dlatego, aby listy na pewno doszły.~- Kiedyż ów goniec
28 II,39 |            Sapieha lubił działać na pewno, bał się każdego nierozważnego
29 III,4 |            w razie zaś gdyby się na pewno wywiedział, gdzie Jan Kazimierz
30 III,5 |            jenom nosem szturgnął... Pewno go tak, odkąd żywie, nikt
31 III,7 |         inaczej byłby weselszy.~- I pewno, że nie wskórał. Wiadomo,
32 III,7 |          nie prędzej, to wówczas na pewno go dosięgniem.~- Byle z
33 III,9 |           uczuł w tej chwili, że na pewno, że bez żadnej wątpliwości
34 III,9 |        zbliżał się jednak.~- Idą na pewno! - rzekł Wołodyjowski.~I
35 III,11|             tym ludzie mówili, a to pewno, że i sam podkanclerzy myślał,
36 III,12|             Gdyby Bogusław był tuż, pewno bym znalazł niejeden, ale
37 III,12|          prędko skończyło, bo potem pewno przeciw tamtej armii ruszymy.
38 III,13|             Gdyby Bogusław był tuż, pewno bym znalazł niejeden, ale
39 III,13|          prędko skończyło, bo potem pewno przeciw tamtej armii ruszymy.
40 III,21|             byli...~- Proszę!... To pewno się i bez afektów nie obeszło?~-
41 III,23|         ludzi, którzy twierdzili na pewno, że książę musiał wpaść
42 III,23|  przeznaczona, przeto i Bogusławowa pewno spadnie.~Skutkiem rozmyślań
43 III,24|              Jenerałowie liczyli na pewno, że miejscowa ludność uwiadomi
44 III,24|            bo co powiem, to się tak pewno spełni... jako i to jest
45 III,25|              Jenerałowie liczyli na pewno, że miejscowa ludność uwiadomi
46 III,25|            bo co powiem, to się tak pewno spełni... jako i to jest
47 III,27| cierpliwością. Można było niemal na pewno rachować, że sprzykrzy sobie
48 III,29|           dostała.~Chcąc działać na pewno, posłał do miecznika przekupionego