Tom, Rozdzial

 1  I,5  |     niewinność moja mnie broni!... Myślisz, że nie wiem, iżeście w
 2  I,5  |           to mnie nie znasz, jeśli myślisz, że zmilczę pokornie. Chcę
 3  I,5  |            napojono!~- A waćpan to myślisz, żeś mnie słodyczą napoił? -
 4  I,8  |           a nie, to ostanę.~- Zali myślisz u Pakosza córkę wysłużyć?~-
 5  I,10 |           przyszli? Czy waćpan nie myślisz, że lepiej się poddać? Zapłonął
 6  I,11 |           wierzyć nie chce...~- Co myślisz czynić, Janie? - rzekł Stanisław.~-
 7  I,13 |              A po wojnie co waćpan myślisz czynić? - spytała nagle
 8  I,14 |         możecie zginąć!... Zali to myślisz, że i mnie żywot już nie
 9  I,14 |            rany Chrystusa! Zali ty myślisz, że ja na wieki poddałem
10  I,16 |             Co wasza książęca mość myślisz robić z jeńcami?~- Co dziesiątemu
11  I,17 |            do lochu wrzucon? Komu, myślisz, dadzą wiarę?... Zali mniemasz,
12  I,17 |     wierność zaprzysięgli. Zali to myślisz, że żołnierzom jak my łatwo
13  I,18 |           siedmiu rajtarów.~- A co myślisz z nimi czynić?~- Kazałbym
14  I,19 |           do którego napisz, jeśli myślisz, że pismem coś z nim wskórać
15  I,21 |     konieczna. Czy tom ja kat, czy myślisz, że krew rozlewam dlatego
16  I,25 |         oblegał w Tykocinie... Czy myślisz waćpan żeby się tak samo
17  I,26 |      naszego pana miłościwego.~- I myślisz, że mi włos z głowy z ręki
18 II,1  |          przejedziem - ot co!~- To myślisz, żeś już pan, jak będziesz
19 II,4  |           Kmicic.~- Ba, jeżeli tak myślisz, a masz szczery ku Szwedom
20 II,6  |         ławy siedział.~- Co ojciec myślisz robić? - zapytał Jan Skrzetuski.~-
21 II,7  |      przyjechałem. Co ty o Kmicicu myślisz?~- To gorączka, szalona
22 II,10 |               rzekł - i ty jeszcze myślisz, że znajdzie się ów, który
23 II,13 |       nadejdą.~- A jakąż to szarżę myślisz otrzymać?... Zali mniemasz,
24 II,14 |      Fanatyzm ożywi serca i...~- I myślisz, mości pułkowniku, że zmuszą
25 II,15 |           podnosząc głowę - o czym myślisz?~- Myślę o Zbarażu, że tam
26 II,16 |           rad bym wiedzieć, co pan myślisz o tych mnichach?~- Nie potrzebuję
27 II,16 |           w duszy, kto wie, co tam myślisz. Są tacy, którzy Szwedom
28 II,18 |            obrońcach?... Co waćpan myślisz? poddadzą się?~Lecz Kmicic
29 II,19 |     szczerzej mówisz od innych, co myślisz, bo reputacja pańska zabezpiecza
30 II,19 | rozmawiając z cicha.~- Co waszmość myślisz? zgodzą się? - zapytał pierwszy.~-
31 II,23 |        przestraszę.~- Tak waszmość myślisz?... Hm! może masz i słuszność,
32 II,28 |   tykocińskie piechotą leziesz, bo myślisz, że tam nie tylko Radziwiłł,
33 II,32 |          tego nie wiem.~- Co o nim myślisz?~- Miłościwy panie, skoro
34 II,35 |       zobowiązać... Jeno...~- Aha! myślisz, że trzeba, aby księżna
35 III,5 |             Tak, tak, Janie... Czy myślisz, żem go naprawdę w rękę
36 III,9 |             powtarzam!~- Skoro wuj myślisz, że księżyc sperka, to go
37 III,9 |           to wuj co?~- A ty, kpie, myślisz, że Altea dlatego porodziła
38 III,10|        będziesz waść przy nim, niż myślisz, zaczniecie się we dwóch
39 III,18|      dobrodzieju, przyznaj, że nie myślisz, żeby Sobek od Billewicza
40 III,18|          rozmowę.~- Jakże waćpanna myślisz? Ja mniemam, że i Boguś
41 III,19|           podniósł się na łóżku.~- Myślisz?... - rzekł patrząc bystro
42 III,20|            otarła łzy.~- I stryjko myślisz, że będzie można?~- Myślę,
43 III,21|           pozwolenia.~- I waćpanna myślisz, że jak zechcemy uciekać,
44 III,23|  szczęśliwej drogi.~- Jak to? Zali myślisz, że bez ciebie pojadę, moja
45 III,27|        jazdę znasz od dawna; jakże myślisz, po czyjej stronie będzie
46 III,27|            a wąsikami ruszał.~- Co myślisz waść? - spytał hetman -
47 III,31|        zwrócił się do Oleńki:~- Co myślisz, proszę?~Na to panna:~-
48 III,31|      powiedz no mi szczerze, co ty myślisz o chorążym orszańskim?~-