Tom, Rozdzial

 1  I,1  |      rarytet! Dam na sto mszy po moim dobrodzieju, że mi cię zapisał.
 2  I,2  |          diabłów, niechże się po moim domu obejrzę!~- Na nic to! -
 3  I,5  |      sama przyniosę.~- A dajże i moim wisielcom jaką baryłczynę
 4  I,8  |        ni na mojej tarczy, ni na moim sumieniu najmniejszej plamy
 5  I,11 |            Nie dziw się waszmość moim słowom - rzekł pan Stanisław -
 6  I,12 |          młodzikiem jeszcze, był moim rotmistrzem, potem hetmanem
 7  I,13 |          a z ciebie rara avispod moim dachem.~- Wasza książęca
 8  I,13 |       zanosić? Wy to chcecie być moim sumieniem? Wy chcecie uczyć
 9  I,14 |        Radziwiłł - czynię cię na moim miejscu hetmanem wielkim
10  I,14 |        się w jedną potęgę w domu moim! Wówczas obaczym, czy oni
11  I,15 |        by moje nazwisko na hańbę moim dzieciom między zdrajcami
12  I,17 |      właśnie na nim uciekł.~- Na moim koniu?~- Tak jest!~Kowalski
13  I,20 |         Rad waćpana widzę w domu moim.~- Rad bym szczerze; by
14  I,21 |         to jeszcze wątpliwa, czy moim mógłby zostać i czyby radziwiłłowskie
15  I,25 |       tych zdrajców, co w wojsku moim bunt podniósłszy moje starostwa
16  I,26 |          pan Andrzej. - Jesteś w moim ręku i z tym się zgódź,
17 II,2  |      potężniejsi - zguba wasza w moim ręku, bo podpisom i pieczęciom
18 II,4  |   wreszcie rzekł:~- Chceszli być moim rękodajnym? Szablę będziesz
19 II,5  |           A ty, zamiast coś miał moim pomagać, to jeszcze za nim
20 II,6  | Chowańskiegó i do elektora.~- Po moim liście musi się jegomość
21 II,10 |         nam tak przymnożył, że w moim starostwie sochaczewskim
22 II,15 |         Feldmarszałek wiedział o moim zamiarze i nie mówił nic -
23 II,16 |   sprzedawczyk śmiele się bratem moim mianuje i za kompaniona
24 II,19 |         ażeby uczciwa sława przy moim nazwisku została i dawne
25 II,23 |      kiedy, to nie waść będziesz moim sędzią. Zaniechaj mnie tedy,
26 II,23 |     jednego ucapię, i Kiemliczom moim każę ucapić.~Czas jakiś
27 II,25 |      waszą królewską mość w domu moim przyjmować. Vivat Joannes
28 II,30 |       obowiązku, obiecuję Tobie, moim, ministrów, senatorów, szlachty
29 II,30 |     przez siedm lat w królestwie moim różnymi plagami trapiącą
30 II,31 |       obowiązku, obiecuję Tobie, moim, ministrów, senatorów, szlachty
31 II,31 |     przez siedm lat w królestwie moim różnymi plagami trapiącą
32 II,36 |   wrócicie, bo wrócicie z pismem moim, które każdemu z was na
33 II,40 |         krajczy Radziwiłł jest w moim obozie... Mów waść, czego
34 II,40 |          bezpieczeństwo wysłańca moim osobistym książęcym słowem
35 III,2 |      alem archiduków więźniami w moim Zamościu miewał." Co prawda
36 III,2 |      panisko... Hm!... Gdyby był moim kozikiem i gdybym go u pasa
37 III,3 |      górne mniemanie, jakie ma o moim dowcipie i o afektach dla
38 III,5 |       się a rzekł: "Zali on chce moim praeceptorem zostać i uczyć,
39 III,9 |   wypłynęli w mgnieniu oka.~- Za moim panem! - krzyknął Michałko,
40 III,14|        Nie jesteś jeńcem, jesteś moim bratem, przyjacielem! Mów,
41 III,16|    potrzeba. Chceszli waćpan być moim bratem? Chcesz mnie ostrzec
42 III,17|       mówił dalej:~- Moją pracą, moim trudem, a Bóg jeden wie,
43 III,18|        muszkietu, a małpę zrobię moim kamerdynerem. Co to jest,
44 III,20|         tedy przeszłabyś, ale po moim trupie. Tyś mnie, pani,
45 III,22|          wyjeżdżam, bo muszę. Na moim miejscu zostaje komendantem
46 III,24| niepośledniego, bo już ci powiem moim Tatarom: "Hulaj dusza!"
47 III,25| niepośledniego, bo już ci powiem moim Tatarom: "Hulaj dusza!"
48 III,28|      opiekunem, potem zaś zbawcą moim będę nazywała do śmierci..."~