Tom, Rozdzial

 1  I,2  |         drodze i słaniają się, i idą z powagą pijacką. Przed
 2  I,3  |   Chorągwiami pieczętują, ale ci idą od Filona Kmity Czarnobylskiego,
 3  I,3  |      bujne pola!~"Matuś! rycerze idą od boru,~Oj, mojaż dola!"~"
 4  I,4  |     dworze Sodoma i Gomora! Woły idą na stół, barany na stół!...
 5  I,7  |          przybyli. - Gościewicze idą już... słychać ich przez
 6  I,8  | niezgodni, to i sprawy ładem nie idą. Przecie trochęśmy się poprawili,
 7  I,10 |          siłach, jakie ku Ujściu idą, a zwłaszcza o działach
 8  I,11 |       Szweda, bo były wieści, że idą, ale obaj byliśmy pewni,
 9  I,12 |           że takie ciężkie czasy idą.~To rzekłszy Harasimowicz
10  I,12 |       ale jakieś karety w środku idą!~Wtem bębny poczęły warczeć.~-
11  I,13 |          Była zupełnie pewna, że idą ku niej. Nie patrząc widziała
12  I,14 |        szeroką księżycową drogą. Idą pułki pancerne, husarskie
13  I,15 |  oficerami odchodzą od chorągwi. Idą pewnie do hetmana w deputacji.
14  I,15 |      zawołał Jan.~- Za nic. Kule idą wyżej, a z armat właśnie
15  I,15 |       pytał Skrzetuski.~- Szkoci idą do ataku.~- Pioruny siarczyste!
16  I,15 |          mundury między Węgrami. Idą do ataku na bramę. Chcą
17  I,15 |          Chcą się wydostać stąd. Idą jak burza! Wszystko łamią!~-
18  I,16 |   Skrzetuscy dwaj i Wołodyjowski idą z nimi. Głów im tam nie
19  I,18 |       Słyszysz wuj tętent? Wolno idą. Musieli Szwedów wyciąć.~-
20  I,22 |         Kraków się cofa, Szwedzi idą za nim. Pisze mi brat, że
21  I,25 |        spóźniona rada, bo działa idą już ze mną! - rzekł książę.~"...
22  I,25 |          głowę.~- Dla Boga! wina idą o pół dnia drogi za nami
23 II,1  |      pytania.~- Jak to?~- Daleko idą?~- Oj ! kto je tam przeszedł:
24 II,4  |   Podlasie przedrzeć... Niech mu idą naprzeciw, aby w razie przeszkody
25 II,13 |     począł nasłuchiwać pilnie.~- Idą! - rzekł nagle.~- Co? Na
26 II,14 |     procesji:~- Szwedzi! Szwedzi idą!~Potem zapadła cisza, jakoby
27 II,16 |          zginął.~- I Szwedzi nie idą mu na ratunek?~- Kto ma
28 II,17 |          jeszcze ciężkie chwile: idą działa burzące z Krakowa,
29 II,19 |      mówili, że samemu Kmicicowi idą służyć, bo takiego drugiego
30 II,20 |        zbiera, a do tego Tatarzy idą, idzie chan własną osobą,
31 II,25 |            Wojska pana marszałka idą! - zawołał Wojniłłowicz.~-
32 II,33 |          pustoszyć, w sukurs nam idą... Cud to wyraźny! Bo powiadam
33 III,1 |        krze i gałęzie, wilcy zaś idą w trop za nim i nie śmiąc
34 III,4 |   ścigany. Jak za chorym bawołem idą nocą szakale, czekając,
35 III,4 |          wiedzieli, że szli, jak idą woły na rzeź do bydłobójni!~
36 III,4 |       oni chcą?... do kroćset!~- Idą na nas! - krzyknął Sweno.~
37 III,5 |        nastawiona, ryby w matnię idą.~- A my uczynim jak ów rybak -
38 III,7 | powtarzać jego słowa.~- Do nieba idą Polacy! do nieba! do nieba!~
39 III,9 |   końskich zbliżał się jednak.~- Idą na pewno! - rzekł Wołodyjowski.~
40 III,12|          klepisko.~- Widać, znów idą do ataku - rzekł Tyzenhauz. -
41 III,13|          klepisko.~- Widać, znów idą do ataku - rzekł Tyzenhauz. -
42 III,19|            Puść ich, niech sobie idą do diabła!~- Nie może być!~-
43 III,21|   pokazało się, że jakieś wojska idą w przodku przed nami. Wielka
44 III,23|   przecie rada, że nie ku Oleńce idą owe afekta strzeliste, ale
45 III,26|         z dawna odesłał, a teraz idą, gdzie pan hetman polny
46 III,26|      nimi! jeno proporce migocą! Idą na Szwedów! Uderzyli na
47 III,26|   wszystko się wali, rozstępuje, idą jak gdyby ulicą... bez mała
48 III,29|    chorągwie, buńczuki, szable i idą - nie! raczej pędzą jak