Tom, Rozdzial
1 I,12 | lepiej się stało, gdyż teraz elektor, jako radziwiłłowski koligat,
2 I,14 | swoimi pułkami, za nim wuj elektor brandenburski, a za wszystkimi
3 I,14 | jednej strony król szwedzki, elektor brandenburski, Radziwiłłowie,
4 I,14 | mnie nie opuści... Z nami elektor i Carolus Gustavus, a kto
5 I,14 | ramiona. Szwedzi są za mną, elektor, nasz krewny, pomoc przyrzeka.
6 I,21 | od wuja elektora; ale wuj elektor marudził, widocznie czekał
7 I,23 | Tatarzy przyjdą z nim, a elektor nam w dodatku nie dopisuje.~-
8 I,23 | jakowaś zdrada, chybaby elektor nie był sobą albo zgoła
9 I,23 | muszą nas ujmować, toż samo elektor. Jeśli zaś recedere przyjdzie
10 I,23 | tam czeka, co się stanie. Elektor siedzi w margrabstwie, tedy
11 I,25 | polska, książę Oranii i wuj elektor brandenburski, ale on wolał
12 I,25 | pana brata... Donosi mi, że elektor w margrabstwie i że się
13 I,25 | Całe szczęście, że książę elektor ma tam na nich oko. Ofiarował
14 I,25 | szwedzkim partyzantem, póki wuj elektor rzekomie jeszcze z miastami
15 I,25 | Hiperborejczykowie, Tatarzy, elektor i kto żyw naokoło. A my
16 I,26 | książę Rzeszy Niemieckiej, elektor brandenburski mój wuj, książę
17 II,6 | wpadł w złość.~- Co mi tam elektor! - krzyknął. Kiedy zawarł
18 II,6 | liście musi się jegomość elektor jasno opowiedzieć za nami
19 II,6 | bom i sam, jako szlachcic, elektor i nie tak to dawno jeszcze,
20 II,7 | publicis przywozisz?... Cóż elektor?~- To wiesz, że zawarł przymierze
21 II,7 | jutra to przejdzie... Co elektor o nas myśli? Nic... Pisał
22 II,7 | korzyść tak mu nakazuje. Elektor tyle o Rzeczpospolitę dba,
23 II,9 | powiadaj, co wiesz! Coże tam elektor? Nie myśli nas ratować z
24 II,11 | rozpoczął wojnę na Podlasiu; elektor zwłóczył i lada chwila mógł
25 II,20 | rozniosła między Prusakami, że elektor, zaniechawszy boju, co prędzej
26 II,29 | nadciągnie, bo jako słyszę, elektor o sobie woli myśleć i nie
27 II,34 | czym już dawno mówiono, że elektor przysięgi wszystkie złamał
28 II,40 | Chmielnicki: "szkoda howoryty!"~- Elektor z całą potęgą stanie za
29 III,1 | Kazimierzowa fortuna przeważy, elektor po jego stronie znowu stanie.~
30 III,7 | dala omijał. Może to być!~- Elektor chytry człek - rzekł Jan
31 III,12| wyruszył, dokąd go Szteinbok i elektor jak najpilniej wzywali.~-
32 III,13| wyruszył, dokąd go Szteinbok i elektor jak najpilniej wzywali.~-
33 III,14| jeszcze większą, za czym elektor przywołał go do siebie,
34 III,16| Oleńki, bo po chwili dodał:~- Elektor i Szwedzi na usługi księcia,
35 III,17| przeciw panu Sapieże.~- Elektor i król szwedzki zasilili
36 III,17| trzeba pieniędzy, a tych ni elektor, ni jego szwedzki majestat
37 III,17| że ni król szwedzki, ni elektor, którym obum przeciw ojczyźnie
38 III,17| pod nogi podłożono, ale elektor nie chciał współwiercy wydać.~-
39 III,18| powolność, do której go i wuj elektor nakłania.~- Jakże to? -
40 III,23| Rzeczypospolitej, aż do krajów ruskich. Elektor przewidywał zły koniec tej
41 III,23| siebie starosta - gdy i elektor ulęknie się gniewu polskiego
42 III,23| niewoli. Król szwedzki, elektor i ja, razem ze Szteinbokiem
43 III,23| Szwedów, jak na początku. Wuj elektor milczy, jak zwykle, ale
44 III,26| świętym Pańskim czyni.~Przecie elektor, lennik, zatem sługa Rzeczypospolitej
45 III,26| przegrać.~"Karol Gustaw i elektor pobili wszystkie wojska
46 III,26| też od nich, że zwłaszcza elektor żył w wielkim przerażeniu
47 III,26| bliską była godzina, w której elektor porzuci Szwedów, a z mocniejszym
48 III,31| wojnę odjechał; zdradziecki elektor, korny przed silnym, zuchwały
|