Tom, Rozdzial

 1  I,3  |             się w rynku zatarasowali. Poczęto ognia dawać i zapaliliśmy
 2  I,5  |               W Krakinowie i w Upicie poczęto bić w dzwony po kościołach.~
 3  I,7  |               mężnie zza wozów i pak; poczęto też strzelać ze wszystkich
 4  I,8  |               Domaszewiczów.~Dopieroż poczęto się zachęcać wzajem i coraz
 5  I,10 |           jako żywo! Jan Kazimierz! - poczęto wołać ze wszystkich stron.~
 6  I,10 |            zgodzili się na ową radę i poczęto nieco żwawiej krzątać się
 7  I,13 |          cisza.~Nagle u szczytu stołu poczęto wołać:~- Ksiądz biskup Parczewski
 8  I,13 |              książę chce przemówić! - poczęto wołać naraz w różnych końcach
 9  I,19 |               Naprzód, zaraz po niej, poczęto tu i owdzie wycinać małe
10  I,21 |             służba, nadworni medycy i poczęto cucić księcia, który zaraz
11  I,22 |             do sali smoliste ankary i poczęto odbijać w nich gwoździe.
12 II,6  |              uśpienia i bezczynności. Poczęto ogarniać chorągwie, rozpisywać
13 II,6  |               obozie. Nazajutrz dzień poczęto sypać wały nad białostockimi
14 II,11 |  nieśmiertelną sławą okryte nazwisko.~Poczęto już wątpić i o panu marszałku
15 II,13 |          podobnych narzędzi, wnet też poczęto gadać po całym mieście,
16 II,13 |           serca. Tymczasem na wieżach poczęto sygnować na Angelus. Ksiądz
17 II,15 |           nakazano ciszę największą i poczęto wysuwać belki a kamienie,
18 II,17 |              Tymczasem w poniedziałek poczęto znów atak i olbrzymie działo
19 II,17 |               był popękany, że w nocy poczęto przygotowania do szturmu
20 II,19 |           odeszli! Szwedzi odeszli! - poczęto wołać na murach i wieść
21 II,20 |          stronę namyślał, ale jak już poczęto w całym kraju na koń siadać,
22 II,20 |    Okrucieństwo wzmagało nienawiść, i poczęto nie walczyć, lecz tępić
23 II,22 |      Częstochowy, dopuszczony został.~Poczęto więc roztrząsać, czy powrót
24 II,24 |                  Gdzie? jak? co?... - poczęto pytać ze wszystkich stron. -
25 II,24 |             zaś nowa radość wybuchła.~Poczęto wypytywać górali, skąd się
26 II,27 |         powszechny, już i ład wojenny poczęto do niego wprowadzać. Pojawiły
27 II,32 |              umysły. Dziwnym było, że poczęto o tym mówić, nim jakikolwiek
28 II,41 |           Drugi oprawca zbliżył się i poczęto go rozbierać.~Nastała chwila
29 III,3 |              zachodniej stronie murów poczęto wołać :~- Jadą! jadą! jadą!~
30 III,3 |              która przed bramą stała, poczęto huczeć za odjeżdżającymi:~-
31 III,4 |         trzeci! czwarty, cała kupa! - poczęto nagle wołać w szwedzkich
32 III,4 |               coraz więcej.~Wtem znów poczęto krzyczeć:~- Wozy królewskie
33 III,6 |              kosy osadzono sztorcem i poczęto co dzień znosić głowy szwedzkie
34 III,6 | niechrześcijańskiego zakazać.~Wówczas poczęto znosić rękawice i rajtarskie
35 III,6 |             parciem zadów końskich, i poczęto ich siec tak zapamiętale,
36 III,6 |             Rozum mu się pomieszał! - poczęto wołać.~- Konia mi dawajcie!
37 III,6 |               chluba całego wojska!~I poczęto pić z manierek. Dano i Rochowi,
38 III,6 |         Chorągiew, dawaj chorągiew! - poczęto wołać.~Szandarowski poskoczył
39 III,9 |             Po upływie dni dziesięciu poczęto konie jeść, i rozpacz ogarniała
40 III,11|        spieszoną dragonią. Na strzały poczęto odpowiadać strzałami. Lecz
41 III,12|          zdołał i tamtych przyciszyć.~Poczęto wreszcie, jeszcze przed
42 III,13|          zdołał i tamtych przyciszyć.~Poczęto wreszcie, jeszcze przed
43 III,15|              rozbito w mgnieniu oka i poczęto ciąć. Swoi i nieprzyjaciele
44 III,16|       pruskich, a nawet i szwedzkich. Poczęto mówić o wyprawie przeciw
45 III,26|               tak trudna, bo wreszcie poczęto bić we wszystkie dzwony
46 III,26|              było trudno.~Oto naprzód poczęto prawić, że Karol Gustaw,
47 III,27|         odpowiedziano chórem.~Za czym poczęto chorągwie zdobyte zwozić