Tom, Rozdzial

 1  I,5  |          stąpanie rozległy się na nowo. Szlachta wypadła przed
 2  I,6  |    niewygasła miłość nurtowała na nowo w sercu, podsycana świeżym
 3  I,6  |        wiosną wojna rozgorzeje na nowo. Ale wojsk było mało, skarb
 4  I,7  |           Chwała Bogu! - zawołali nowo przybyli. - Gościewicze
 5  I,9  |   ściągnął brwi, jakby go rana na nowo zabolała.~- Przyznaję, żem
 6  I,10 |         długoletnie uczyło go, iż nowo zaciężny żołnierz najniebezpieczniejszy
 7  I,13 |            Kapela poczyna grać na nowo, tłumy przechodzą, kręcą
 8  I,13 |       którego nie odtrąciła go na nowo, dla którego zostawiła mu
 9  I,14 |           się dzisiaj odbuduję na nowo i potężniejszym niż dotąd
10  I,16 |   wybuchał. Owszem, chwyciwszy na nowo rękę hetmańską, począł okrywać
11  I,22 |       Bogusława! Pewno z listami?~Nowo przybyły skłonił się nisko.~-
12  I,24 |        wróci, i nie zwiąże się na nowo. Szkoda czasu, słów i nowej
13 II,2  |           serca. Zaciąwszy się na nowo w rękę, umoczył pióro i
14 II,10 |           Tak jest - odpowiedział nowo przybyły - słyszałem, iż
15 II,11 |         dla nabożeństwa - odrzekł nowo przybyły - ale w Wieluniu
16 II,16 |        prawie zapomnieć. Teraz na nowo przedstawiła się ona umysłom
17 II,16 |       tymczasem do układów się na nowo wezmę. Będziemy zwłóczyć
18 II,16 |      który miał gorliwość każdego nowo nawróconego, aż dusza się
19 II,17 |    Millera, atak rozpoczął się na nowo i ogień zdwoił się jeszcze.~
20 II,18 |        się w stodółce i dwaj inni nowo przybyli rzucili się na,
21 II,19 |    południu huk dział zgłuszył na nowo wszystkie inne odgłosy.
22 II,21 | wspomnieniem, zaczerwienił się na nowo i oczy błysły mu jak wilkowi.~
23 II,25 |        sali i poczęła rozlewać na nowo małmazję czerpaną złoconymi
24 II,28 |      sapieżyńskich składała się z nowo zaciężnych, a zatem do dyscypliny
25 III,1 |            aby Jana Kazimierza na nowo, choćby w ostatnim jej krańcu,
26 III,1 |       znaczenie, że smok wojny na nowo zabity, a jeno czasy pomsty
27 III,3 |  nieszczęsnym kraju rozgorzała na nowo, gdy bunt głowę podniósł,
28 III,6 |          i biegł wichrem, oczy na nowo w króla utkwiwszy.~Następnie
29 III,6 |      polscy, więc pochylił się na nowo w kulbace i pomknął jak
30 III,6 |           Trzeba ich było albo na nowo rozrywać, co stało się niepodobnym,
31 III,9 |  dowiedział, że wprawdzie jest to nowo zaciężna armia, ale złożona
32 III,10|      Rzeczypospolitej psuć się na nowo poczyna, a przecie tak niedawno
33 III,12|         ludność, chore niewiasty, nowo narodzone dzieci, starcy,
34 III,12|           i teraz biją się tam na nowo.~- Skoro na mury nie można,
35 III,13|         ludność, chore niewiasty, nowo narodzone dzieci, starcy,
36 III,13|           i teraz biją się tam na nowo.~- Skoro na mury nie można,
37 III,18|         Miecznik poczerwieniał na nowo w jednej chwili.~-- Mnie
38 III,23|         oczach; partie poczęły na nowo wpadać na oddziały szwedzkie;
39 III,24|           Litwie dla ratowania na nowo obleganego przez Mazurów
40 III,25|           Litwie dla ratowania na nowo obleganego przez Mazurów
41 III,27|            armaty poczęły grać na nowo, lecz zbyt późno, bo już
42 III,27|   Bogusław zdołał zastawić się na nowo, ciął go samym końcem szabli
43 III,27|           z konia i chwyciwszy na nowo rękojeść, zbliżył się do
44 III,28|            Oleńka także jakoby na nowo odżyła po opuszczeniu Taurogów.
45 III,28|           piec boleśnie. Wstyd na nowo palił jej policzki; oczy
46 III,31|        żal i ból podniosły się na nowo w jej piersi.~Można było
47 III,32|    wówczas szlochanie rozdarło na nowo jej piersi. On ze słabości;