Tom, Rozdzial

 1  I,3  |       Nie wiem, co mi w imieniu całego Orszańskiego więcej wysławiać
 2  I,3  |      hołdów, które mi w imieniu całego Orszańskiego składacie.~
 3  I,5  |   wpadły rozbudzone niewiasty z całego domu z płaczem i szlochaniem.
 4  I,10 |   wymierzone, które w godzinę z całego obozu jedno rumowisko uczynić
 5  I,13 |          moja panienko, witam z całego serca i duszy kochaną wnuczkę
 6  I,14 |        krainę na chwałę Twoją i całego chrześcijaństwa, dajże mi
 7  I,17 |         Jakże! Toż on na oczach całego wojska usiekł pod Zbarażem
 8  I,19 |      jak mogłeś układ w imieniu całego kraju zawierać! - albo chcesz
 9  I,21 |      próbował zasnąć, lecz mimo całego umęczenia nie mógł. Po chwili
10  I,22 |         cnót, wielbiła męstwo z całego serca, więc nie mogła się
11  I,25 |      ludźmi; on wreszcie, wobec całego dworu francuskiego, na balu
12  I,26 |            rzekł książę.~I mimo całego gniewu odetchnął spokojnie;
13 II,4  |  rozmaite dla dalszej podróży i całego przedsięwzięcia niebezpieczeństwa...
14 II,6  |       wielmożność raczyła wobec całego wojska zaświadczyć i na
15 II,8  |       przez prawe ramię, wzdłuż całego kaftana, szedł aż do lewego
16 II,12 |          lecz zwróciwszy się do całego zgromadzenia, tak dalej
17 II,13 |         że generalną spowiedź z całego życia odbył, jak czynią
18 II,14 |         które zabobon katolicki całego tego kraju jako inviolatum
19 II,16 |       ocaleniu, ale o wydobyciu całego okrętu spod toni?~Wedle
20 II,16 |      musi przeor odwołać się do całego zgromadzenia, proszą więc
21 II,16 |    wznosić szubienicę na oczach całego klasztoru. Jednocześnie
22 II,17 |    piersi i ten mąż, który losy całego kraju dźwigał na swych ramionach,
23 II,18 |       sam Miller w towarzystwie całego sztabu.~Harmider i zamieszanie
24 II,21 |         i stanowczością:~- Głos całego narodu przez usta tego szlachcica
25 II,22 | wszystkimi górować, i nie tylko całego kraju, ale i majestatu być
26 II,23 |     widzieli go na własne oczy, całego w zbroi, z mieczem w ręku
27 II,25 |    wiecznie zwracać na się oczy całego kraju, ba! całej Europy.
28 II,30 |        większa część biskupów z całego kraju i wszyscy ci świeccy
29 II,31 |        większa część biskupów z całego kraju i wszyscy ci świeccy
30 II,32 |    widzieliśmy cię ostatni raz, całego we krwi unurzanego.~Pan
31 II,33 |         i po nich jednego dachu całego w Rzeczypospolitej nie zostanie.~-
32 II,36 |  największym wojowniku i chwale całego narodu gotowem zawsze krew
33 III,2 |        ale waszej dostojności z całego serca radzę! - odparł Zagłoba.~
34 III,5 |     waszej dostojności w jego i całego wojska imieniu pokłonili,
35 III,6 |         bo żołnierzy do niego z całego narodu skandynawskiego wybierano,
36 III,6 |   najmężniejszy kawaler! chluba całego wojska!~I poczęto pić z
37 III,6 |        kawaler, który reputację całego wojska podniósł! "~- Pan
38 III,14|         do Ujazdowa. Król wobec całego sztabu wysławiał młodego
39 III,14|        się posiadał, boć to dla całego domu Billewiczów splendor
40 III,17|       afront odpokutować, bo to całego stanu szlacheckiego krzywda.
41 III,20|        pierwszej chwili, pomimo całego hartu duszy, zbrakło jej
42 III,21|      zawołał miecznik.~- Chluba całego wojska! - dodała Oleńka.~-
43 III,23|      naprzód mówiono o okropnym całego narodu powstaniu. Ile było
44 III,23|         wezbranej.~Ku podziwowi całego świata, bezsilna jeszcze
45 III,28|            bo miłowałam go... z całego serca!... Ale teraz nie
46 III,28|       życzyłam i życzę zawsze z całego serca. Ale i nie lubiąc
47 III,30|   słyszy jakiś głos nieznany, z całego sklepienia niebios płynący,