Tom, Rozdzial

 1  I,10 |            ciekawie na "pierwszego Szweda", podziwiając jego dzielną
 2  I,10 |      panowie, kto na ochotnika pod Szweda? Kto rad prochu powąchać?
 3  I,10 |             Najlepszy to sposób na Szweda!~Gdyby tej szlachcie kazano
 4  I,10 |          krzyczał Skrzetuski.~- Na Szweda! na śmierć! - dodał Kłodziński.~
 5  I,11 |            mówili o tej groźbie od Szweda, bo były wieści, że idą,
 6  I,12 |           szczęścił, to niejednego Szweda wkrótce mieć będziem na
 7  I,12 |           to znaczy, że będzie bił Szweda - dodał pan Stanisław.~-
 8  I,12 |          patriae! Obrońca nasz! Na Szweda, mości panowie! Na Szweda!~
 9  I,12 |          Szweda, mości panowie! Na Szweda!~Uczyniło się koło. Coraz
10  I,12 |     ostatnim tchem będę wołał: "Na Szweda! panowie bracia! na Szweda!.. "
11  I,12 |         Szweda! panowie bracia! na Szweda!.. " Poprzysięgnijmy sobie,
12  I,12 |         okna zakrzyknąć: "Hajże na Szweda!"~Za mną, mości panowie!~
13  I,12 |        jeden olbrzymi okrzyk:~- Na Szweda! na Szweda!~Po chwili wypadł
14  I,12 |            okrzyk:~- Na Szweda! na Szweda!~Po chwili wypadł z sieni
15  I,13 |            jakie korupcje wziął od Szweda? Ile mu wyliczono? Co mu
16  I,14 |         dodać za strażnika jednego Szweda, jeszcze by dla wielu dziesiątków
17  I,21 |        prawdziwego nieprzyjaciela, Szweda, Tatara nawet, niż renegata.
18 II,5  |         nie mając rozkazów, bo się Szweda boją i odpowiedzialności
19 II,9  |          komendantów szwedzkich na Szweda znajdziesz sprawiedliwość
20 II,10 |     wypowiadają posłuszeństwo i do Szweda chcą iść. Hetman podobno
21 II,13 |        radosnym okrzykiem: "Nie ma Szweda!" Jednakże rzemieślnicy
22 II,13 |           mogło. Każdego, widzisz, Szweda, którego udało mi się rozciągnąć,
23 II,13 |        waćpan maszże już z jednego Szweda na sumieniu?~- Nie! - odparł
24 II,16 | zniechęceniu wojsk kwarcianych dla Szweda, o układach Jana Kazimierza
25 II,17 |     zbierają, a jak złapią jakiego Szweda, to pasy z niego drą. Wióry
26 II,17 |  częstochowski, przebrawszy się za Szweda, podszedł pod mury, aby
27 II,19 |          uczynili!~- On pierwszego Szweda z łuku ustrzelił.~- A ilu
28 II,20 |           że do wiosny ani jednego Szweda w Rzeczypospolitej nie będzie...~-
29 II,21 |    granicach, a za miesiąc jednego Szweda już nie będzie, jeno przybądź,
30 II,21 |            Hetmani z musu tylko do Szweda przystali, bo zły duch wojsko
31 II,22 |      chęcią, ale i czynem opuszczą Szweda.~Jan Kazimierz położył koniec
32 II,24 |        było już ani jednego żywego Szweda w parowie. ~Potem krwawi
33 II,26 |      wrócić, to się i z niejednego Szweda duszę wyłusknie, a przez
34 II,27 |           z nimi wojsko, porzucili Szweda i że dla obrony majestatu
35 II,27 |           walą.~- Także to wszyscy Szweda porzucają?~- Tak jest, miłościwy
36 II,30 |            gróźb i przekleństw dla Szweda.~A dzwony w kościołach polskich,
37 II,31 |            gróźb i przekleństw dla Szweda.~A dzwony w kościołach polskich,
38 II,34 |             Dokąd chcesz iść?~- Na Szweda, miłościwy panie!... Nic
39 III,3 |    szwedzki ze mną gadać, niech mi Szweda rodowitego przyśle, nie
40 III,5 |        gdyśmy to całą noc szarpali Szweda, co która chorągiew skoczyła,
41 III,8 |          najmądrzejszego inżyniera Szweda czy Niemca, a ja przeciw
42 III,9 |            szaty z jakiego grubego Szweda i dajcie mi, bo wszystko
43 III,9 |     kasztelan.~- Ja wujowi grubego Szweda poszukam! - ozwał się Roch.~-
44 III,11|             nam honor!... Wyżeniem Szweda ze stolicy!!...~- Wyżeniem! -
45 III,18|         nie z godności być: porzuć Szweda... Toż to gorszy Tatara
46 III,30|            potop na ojczyznę! Liga Szweda z Rakoczym stanęła i podział