Tom, Rozdzial

 1  I,1  |              dziaduś uczynił? wszystką szlachtę laudańską?...~- Tak jest.
 2  I,2  |                i tak nas wygnali, nas, szlachtę i familiantów! - wołał żałośnie
 3  I,4  |                spoglądając na izbę, na szlachtę i przymrużając oczy, bo
 4  I,6  |                że ja wyciąłem tę hardą szlachtę, to Bóg widzi, iż nie stało
 5  I,7  |                 Ruszać na wieś, budzić szlachtę, niech się szabel imają!
 6  I,7  |               zaledwie kroków dzieliło szlachtę od kołowrotu, gdy spostrzeżono
 7  I,7  |              wołał pan Wołodyjowski na szlachtę stojącą pod ścianami i otaczającą
 8  I,7  |           dochodzę...~Prawda jest, żem szlachtę w Wołmontowiczach wysiekł,
 9  I,10 |        poznański i wmieszał się między szlachtę rozmawiając łaskawie z tym,
10  I,10 |         podjazdu, spoglądali z dumą na szlachtę, która zarzucała ich pytaniami:~-
11  I,10 |              od Wittenberga wzywającym szlachtę do poddania się. Tłumy dowiedziawszy
12  I,10 |              szańcami bronionymi przez szlachtę kaliską. Polskie armaty
13  I,10 |         krótkiej walce spędziły z pola szlachtę i gnały pod obóz.~Tymczasem
14  I,10 |             wpadłszy jak piorun między szlachtę krzyczał przeraźliwym głosem:~-
15  I,12 |          trudnością przez wojskowych i szlachtę. Miejscami znajomi witali
16  I,12 |              pułkowników i znakomitszą szlachtę. Trabanci rozstawieni wzdłuż
17  I,12 |           przecisnął się przez zebraną szlachtę aż do małych drzwi ukrytych
18  I,12 |          wytarł, a już nosa zadziera i szlachtę młodszą bracią nazywa, i
19  I,12 |          żołnierzy i zebraną w pobliżu szlachtę.~- Polityczny to pan, książę -
20  I,12 |                 i obaj poczęli hamować szlachtę, uciszać, prosić, żeby się
21  I,15 |                oszuka. To do więzienia szlachtę pakujecie, na wiek i zasługi
22  I,17 |       przykładem całe wojsko, wszystką szlachtę, ba! całą Litwę, aby nie
23  I,22 |      personatów okolicznych i "tańszą" szlachtę. Dziedziniec zapełnił się
24  I,22 |        wszczepił przekonanie w zebraną szlachtę, iż wojewodzie wileńskiemu
25 II,8  |                choć nieraz wstyd mi za szlachtę polską, gdy ją z zagraniczną
26 II,9  |               nie napotykaną po drodze szlachtę.~- Im dalej ku Warszawie
27 II,9  |          szwedzki wiodący wozy, drobną szlachtę i "rekwizycje". Dziwny to
28 II,9  |                   pytał Kmicic - jedną szlachtę prześladują i gnębią, z
29 II,10 |         pańskie i szlacheckie, panów i szlachtę Szwedom służącą. Wszystko
30 II,10 |         zbrojne. Te napadały chłopów i szlachtę. Pomagali im maruderowie
31 II,11 |             nie odmawia, a już na was, szlachtę, tak łaskaw, że aż Szwedzi
32 II,13 |              definitorium zakonników i szlachtę.~W drodze rzekł pan Czarniecki
33 II,16 | niepodobieństwie odsieczy doszła przez szlachtę do niewiast, od niewiast
34 II,16 |                płatnego żołnierza, jak szlachtę, a nawet swoich zakonników.
35 II,20 |             kraju; raz w raz spotykano szlachtę, która mając dość Szwedów
36 II,20 |            kościoły i plebanie. Jeńców szlachtę oddawano w ręce katom; chłopom
37 II,21 |           powrót do powinności wrócić. Szlachtę i duchownych Szwedzi biją,
38 II,26 |              Kompanionów miałem, godną szlachtę, ale nie lepszych ode mnie...
39 II,26 |           pokarał, który zebrawszy ową szlachtę, dziewkę mi wydarł, a samego
40 II,27 |             wojnickiego: oba wzywające szlachtę w województwie krakowskim
41 II,30 |               zwołały również pod broń szlachtę województwa ruskiego i dalszych
42 II,31 |               zwołały również pod broń szlachtę województwa ruskiego i dalszych
43 II,35 |           szlachecki, a ja się tam nad szlachtę nie wynoszę. Chcesz sama,
44 III,8 |             Niechże psów wieszają, nie szlachtę! Boże! Boże! jak my ciężko
45 III,11|               bitną z natury tamtejszą szlachtę na chorągwie, w niczym komputowemu
46 III,26|        świadków, natknął się bowiem na szlachtę, która służąc w pospolitakach,