Tom, Rozdzial
1 I,2 | jakoby chorągwie w ordynku stoją.~- To chwała Bogu! siadajmy
2 I,10 | to tam nasze solą w oku stoją. Im więcej szlachty wyginie,
3 I,10 | Grudzińskich, a że oni to właśnie stoją pod Ujściem, więc też i
4 I,12 | stara podkowa, a w szyku stoją jako triarii rzymscy. Nie
5 I,12 | drzwiach Szkoci z rusznicami stoją i mają rozkaz pod gardłem
6 I,15 | zeskoczył z ramion.~- Szkoci stoją z tamtej strony! - rzekł.~-
7 I,15 | niego dopominają. Dalibóg, stoją w szyku bojowym. Porucznik
8 I,15 | Stankiewicza i pancerna Mirskiego stoją o dwa dni drogi od Kiejdan -
9 I,15 | regiment, Mieleszki drugi; te stoją przy księciu... Niewiarowski
10 I,23 | wiernie przy Janie Kazimierzu stoją. Myślę, że w tym będzie
11 I,25 | najbardziej działa owe, co w ganku stoją, przy księciu imci panu
12 II,2 | rzekł - gdzie tu najbliżej stoją te chorągwie, które się
13 II,4 | zbyć. Ot, i na Podlasiu stoją podobno te chorągwie, które
14 II,4 | którzy właśnie przy królu stoją? Co to jest? I Szwedom nie
15 II,5 | przyjść, kiedy mu na drodze stoją Zołtareńkowi i piechota
16 II,5 | gdy Litwa Szwedom poddana; stoją więc w miejscu, czekając
17 II,5 | łatwiej, dopóki jako ogłupieli stoją. Chciałem was przestrzec
18 II,6 | nie znaleźli. Niedaleko stoją, niech przyjdą! niech popróbują!
19 II,9 | mieczami nam nad karkiem stoją. Ale ty powiadaj tak, jakbyśmy
20 II,12 | pułkowników, którzy przy nim stoją. Kmicic pobladł jak chusta,
21 II,13 | które teraz pod murami stoją? Przecz nie przyjechał samopięt,
22 II,13 | wolnym ma pozostać, a przecie stoją już pod jego murami, kłamstwo
23 II,16 | niechętniej przy Szwedzie stoją, że na Podlasiu wojewoda
24 II,17 | się bardzo, ale przecie stoją na szańcu, nie przed szańcem,
25 II,18 | podawać ubranie.~- Konie stoją za wierzejami - mówił. -
26 II,18 | wszyscy pod Częstochową stoją... Chybaby pojedynczych
27 II,21 | jeszcze przy boku najezdnika stoją, w oczy mu patrzą i o swej
28 II,22 | zdania.~- Jeszczeć Szwedzi stoją pod Częstochową, a choć
29 II,27 | żadnej z tych cnót, którymi stoją państwa i narody.~Świadectwo
30 II,34 | wszędzie szwedzkie prezydia stoją, a one Taurogi, widzi mi
31 II,37 | tamtych stronach jeszcze stoją... Gdzie czego szukać, gdzie
32 II,38 | tamtych stronach jeszcze stoją... Gdzie czego szukać, gdzie
33 III,8 | poczną się wdawać, a ci oto stoją jak słupy i tylko ślepia
34 III,10| patrzym, aż już szańce srogie stoją, a na nich ciężkie działa,
35 III,12| bratem królewskim i Duglasem stoją w warownym obozie u Narwi
36 III,13| bratem królewskim i Duglasem stoją w warownym obozie u Narwi
37 III,14| elektorskiej gotowe wojska stoją, kapitanowie z zaciągami
38 III,22| drugich moskiewskie wojska stoją. Będzie procesów, bitek
39 III,24| ozwał się po chwili oficer - stoją na warcie i żaden się nie
40 III,24| rozumiecie, że jako teraz rzeczy stoją, nasz król, nasza miła ojczyzna,
41 III,25| ozwał się po chwili oficer - stoją na warcie i żaden się nie
42 III,25| rozumiecie, że jako teraz rzeczy stoją, nasz król, nasza miła ojczyzna,
43 III,27| pruskie pułki grafa Waldeka stoją w Prostkach, ale i sześć
44 III,27| zwłaszcza że przy taborze stoją dwa nie naruszone regimenta,
45 III,27| rzucił. Całe Prusy teraz stoją otworem, chyba gdzieniegdzie
46 III,32| wykrzyknie i zmilknie, a oni stoją w chwale, wsparci na mieczach,
|