Tom, Rozdzial

 1  I,1  |            i dumą:~- Tegom się nie spodziewał! Szanuję wolę nieboszczyka
 2  I,3  |           takiej persony mówić nie spodziewał.~- Nieboszczyk podkomorzy -
 3  I,5  |            spytać, co są za jedni. Spodziewał się zastać okna błyszczące
 4  I,7  |     nieprzytomna. Pan Wołodyjowski spodziewał się podziękowań, wybuchu
 5  I,7  |           chełpliwością, ale jeśli spodziewał się podziwu, to zawiódł
 6  I,8  |        pana, jak sam mówił, że nie spodziewał się po wojewodzie ruskim
 7  I,10 |            białe i błękitne barwy. Spodziewał się, że wnet otoczy go szlachta
 8  I,14 |           wszelkiej zgody skłonne. Spodziewał się w każdym razie oporu,
 9  I,16 |       pierwej końca świata bym się spodziewał, niż żeby kto mnie, Radziwiłłowi,
10  I,17 |       otwartych Kiejdanach. Książę spodziewał się słusznie, że wysłanie
11  I,17 |          rzekł Mirski. - Tegom się spodziewał.~- Wolę siedzieć między
12  I,17 |       Rogowską, do której, jak się spodziewał, resztki rozbitych opornych
13  I,18 |           chorągiew, od której nie spodziewał się zaczepki. Jął tedy machać
14  I,20 | najjaśniejszego króla szwedzkiego, spodziewał się nie mieszkając na nieprzyjaciela
15  I,21 |           się po tobie, panno, nie spodziewał... Bogdaj ci Bóg za to zapłacił!~
16  I,25 |         może zostawiać. Kto by się spodziewał, że gdy cała Rzeczpospolita
17 II,1  |          się bowiem na tym świecie spodziewał, tylko nie tego, by znalazł
18 II,2  |           by się tu waszej miłości spodziewał!...~Stary Kiemlicz mówił
19 II,2  |      ścigany, on, który znikąd nie spodziewał się pomocy, naraził się
20 II,6  |      takiego obrotu rzeczy się nie spodziewał.~Toteż gdy kilkutysięczny
21 II,6  |       odparł wojewoda - i anim się spodziewał, bym tu taki ład i dostatek
22 II,7  |         lekceważąco, gdyby się nie spodziewał, że król potwierdzi takie
23 II,8  |          na nim uczyniła wrażenie. Spodziewał się zapewne znaleźć szlachciankę
24 II,8  |         tegom się nawet po nim nie spodziewał.~- To zły był człowiek,
25 II,9  |            tych glejtów korzystać. Spodziewał się bowiem, że książę Bogusław
26 II,14 |     pociskami. Miller zdumiał; nie spodziewał się takiego przyjęcia ani
27 II,16 |          Co więcej! Kmicic ani się spodziewał, że swymi strzałami uratował
28 II,18 |           dobrze! - szepnął sobie.~Spodziewał się też nie zastać przed
29 II,24 |      ziemią ciągnąć aż do Lubowli. Spodziewał się też król, że pan marszałek
30 II,29 |         znajdował. Lecz próżno się spodziewał. Nikt o nim nie myślał,
31 II,33 |         tegom się i po waćpanu nie spodziewał.~Tymczasem doszli do kwatery.
32 II,35 |           kamienia. Sam Kmicic nie spodziewał się ujrzeć nic podobnego
33 III,3 |          co mu poprzednio mówiono, spodziewał się znaleźć gród takiej
34 III,3 |     przeciw twierdzy pracować. Nie spodziewał się król wprawdzie zgruchotać
35 III,4 |           gdzie w ruskich krainach spodziewał się znaleźć Jana Kazimierza,
36 III,9 |          szwedzka... Jeślim ja się spodziewał... że... kiedy w życiu tylu
37 III,11|         już się jakowejś krotofili spodziewał, i zaraz jął mówić:~- Jak
38 III,12|           że hetman nie będzie się spodziewał, aby w tak krótkim terminie
39 III,13|           że hetman nie będzie się spodziewał, aby w tak krótkim terminie
40 III,16|            mocno jak samej Oleńki. Spodziewał się ciągle, że taka chwila
41 III,23|           z której najmniej go się spodziewał, bo ze strony Anusi Borzobohatej.~
42 III,23|           go niepomału. Kto by się spodziewał, że w eks-jezuicie tak wielki
43 III,24|           nie był mu straszny. Nie spodziewał się wprawdzie znieść jego
44 III,25|           nie był mu straszny. Nie spodziewał się wprawdzie znieść jego
45 III,27|      którym łupu najobfitszego się spodziewał. Pan hetman zezwolił, słusznie
46 III,27|     Prędzej bym się po każdym tego spodziewał aniżeli po tobie, że żywcem