Tom, Rozdzial

 1  I,3  |           do Wodoktów. Pan Kmicic siedział w pierwszych, bardzo ozdobnych,
 2  I,5  |        Rad by tu człowiek po wiek siedział i w one śliczne oczy patrzył,
 3  I,7  |    żołnierz, choć człowiek młody, siedział, jako się rzekło, w Pacunelach
 4  I,7  |   zawołanie, przecie w Pacunelach siedział, a stary Gasztowt rad go
 5  I,11 |     sadzie między dworem a stawem siedział na ławie stary człowiek,
 6  I,11 |           Tu umilkli wszyscy. Jan siedział z dłońmi opartymi na kolanach,
 7  I,12 |       pierwsze wrażenie, albowiem siedział przed nimi Janusz Radziwiłł,
 8  I,12 |       udali się do księcia, który siedział na naradzie z posłami szwedzkimi,
 9  I,12 |   zbliżyła się do rozmawiających. Siedział w niej okazały szlachcic
10  I,13 |        czasów, gdym tam w niewoli siedział. Tatarscy mułłowie, czyli
11  I,13 |        Jan Skrzetuski.~Pan Michał siedział niedaleko, ale nic nie słyszał,
12  I,13 |      słyszał, nic nie widział, bo siedział między dwoma pannami; po
13  I,13 |           Billewiczównę, za którą siedział Kmicic. Panna Elżbieta trzęsła
14  I,17 |           gdym w niewoli w Krymie siedział. A i nasz pan miłościwy
15  I,17 |         wreszcie.~I wkrótce potem siedział już na wozie koło pana Zagłoby,
16  I,17 |          podano rumaka.~Po chwili siedział już na nim.~- Panie komendancie,
17  I,21 |          było osłabienie wielkie. Siedział w głębokim krześle skórą
18  I,23 |         dłużej na Podlasiu będzie siedział. Głowę, widać, stracił czy
19  I,25 |     zatrzymał się w progu. Książę siedział przed lustrem ustawionym
20  I,25 |           wcale na Kmicica, który siedział w cieniu, odwrócony plecami
21 II,1  |           dni tak będzie na koniu siedział jak każdy z nas.~Jakoż w
22 II,1  |         na której Janusz, hetman, siedział jak wilk na trupie - i począł
23 II,4  |    malikowatych grzbietach, foryś siedział na jednym z lejcowych, trzymając
24 II,4  |         by każdy spokojnie w domu siedział, to go uszanują i jego dobro.
25 II,6  |           i na samym brzeżku ławy siedział.~- Co ojciec myślisz robić? -
26 II,10 |          na tył fotelu, na którym siedział, przymknął oczy i mówił
27 II,11 | ostatecznie pogrążyć.~Król tułacz siedział w Głogowej i z garści wiernych,
28 II,15 |        nie był przy armatach, ten siedział na dachach. Jedni czerpali
29 II,18 |        żołnierz, który poprzednio siedział na belce. Zostało tylko
30 II,29 |    zamarły mu w ustach, Radziwiłł siedział na sofie z oczyma wyszłymi
31 II,29 |       rękoma darł sofę, na której siedział, i patrząc z przerażeniem
32 II,41 |       miarowe kroki żołnierzy, on siedział ciągle, jakby kamienny.~
33 II,41 |     samego Sorokę; stary żołnierz siedział tuż obok pnia na zydlu bez
34 II,42 |          pana Sapiehy.~Hetman sam siedział nad jego łożem. O południu
35 III,4 |    dlatego zwłaszcza tak mały, że siedział na rosłym bułanym bachmacie,
36 III,6 |          żałować, że list wysłał. Siedział zatem posępny w swej kwaterze,
37 III,8 |         środek alabastrowej urny.~Siedział tedy w, fotelu ze złożonymi
38 III,9 |    Upłynęło dni kilkanaście. Król siedział ciągle w widłach rzecznych
39 III,12|      krzyknął: "Będę tu i tydzień siedział i nie dam się, bylem miał
40 III,13|      krzyknął: "Będę tu i tydzień siedział i nie dam się, bylem miał
41 III,17|     przyszło miecznika uspokajać. Siedział on dotychczas spokojnie,
42 III,22|          w domowe pielesze i będę siedział spokojnie, końca wojny wyglądając.~-
43 III,24|         Nieraz ja już w trzcinach siedział, a Duglasowi przechodzili
44 III,25|         Nieraz ja już w trzcinach siedział, a Duglasowi przechodzili
45 III,30|         przymknął powieki i długo siedział bez ruchu. Na koniec wzdrygnął
46 III,32|       ławce, w której pan Andrzej siedział, on zaś powstał na chwilę