Tom, Rozdzial

 1  I,7  |    obór, krzyki, nawoływania i rozkazy krzyżowały się na wszystkie
 2  I,10 |     szeregi, wydając sprzeczne rozkazy, aż dopiero pan Władysław
 3  I,13 |       składał. Przyszły jednak rozkazy do pułkowników, żeby nadworne
 4  I,13 |  wskórają, a najlepszy dowód - rozkazy wojsku dane.~- Miły Boże,
 5  I,14 |      oficerów spełni wprawdzie rozkazy, ale nie poślubi sprawy
 6  I,17 |        to oficerowie rozwożący rozkazy.~Kowalski zatrzymał konwój
 7  I,19 |     jednakże spełnił wszystkie rozkazy książęce: jazdę odesłał,
 8  I,20 |  podobno wyciął.~- Musiał mieć rozkazy Radziwiłła - rzekł pan Zagłoba.~-
 9  I,22 |        i urzędu. Ale widać, że rozkazy książęce były i pod tym
10  I,22 |      marszałek pobiegł spełnić rozkazy. W sali zawrzało jak w ulu.
11  I,25 |    więc Zołtareńko najsurowsze rozkazy, by za rzekę nie przechodził,
12  I,25 |    nimi, bo widocznie przyszły rozkazy, aby się gotowano do drogi.
13 II,2  |   Tylży, wyjechał, ale podobne rozkazy mogą być i do innych ekonomów.
14 II,9  |       rozpytywał i wiem, że są rozkazy od króla szwedzkiego, zabraniające
15 II,9  |   komendantów wysyłane, nic na rozkazy nie zważają i spokojnych
16 II,9  |        pieniędzy, i często owe rozkazy przechodziły możność, zwłaszcza
17 II,9  |   ubezpieczą, tam są łaskawsi. Rozkazy królewskie przeciw ciemiężycielom
18 II,10 |     cicho i z pośpiechem takie rozkazy, o których połowę albo i
19 II,11 |      poszedł wydać odpowiednie rozkazy. Pan Andrzej zatrzymał go
20 II,11 | wyszedł, a po chwili wrócił.~- Rozkazy waszej ekscelencji spełnione -
21 II,13 |      jenerała Millera, którego rozkazy tym cięższe będą, iż jest
22 II,14 |     jak gdyby stamtąd odbierał rozkazy, aby nie zapomniał o tym
23 II,15 |      było wczoraj ognia i kul!~Rozkazy dane przeleciały szybko
24 II,15 |   rozkazał podwoić ogień.~Lecz rozkazy jego spełniono zbyt gorliwie.
25 II,19 |           Hańba...~- Odebrałem rozkazy - rzekł jenerał - bym prędzej
26 II,20 |        Lecz jednocześnie wydał rozkazy swym jenerałom i komendantom
27 II,22 |       obecna.~- Przyszedłem po rozkazy - rzekł - kiedy wyruszamy?~-
28 II,23 |        Krakowa, bo takie mieli rozkazy.~- Zali w górach nie ma
29 II,28 |     skoro mogą panu wojewodzie rozkazy dawać.~- Może sam król?~-
30 II,32 |      jestże on tu z tobą?~- Na rozkazy waszej królewskiej mości! -
31 II,33 |        trafi na kpa, to będzie rozkazy spełniał.~- Bądźcie, waszmościowie,
32 II,34 |  wyprostował się i rzekł:~- Na rozkazy waszej miłości!~- Witaj,
33 II,36 |       I poszedł zaraz wydać im rozkazy, a wziąwszy na stronę Akbaha-Ułana,
34 II,36 |   rajtarom wedle naszych chęci rozkazy wydać zechciał."~"Przecie
35 II,41 |        mość porwać. Ja dawałem rozkazy, on działał jako ślepe instrumentum.
36 III,6 |        poprowadzę.~Wydano wnet rozkazy i chorągiew ruszyła zrazu
37 III,9 |      po staremu króla oblegać.~Rozkazy odpowiednie zostały natychmiast
38 III,12|       Mości jenerale!...~- Już rozkazy wydane, ale trudno im dojść,
39 III,13|       Mości jenerale!...~- Już rozkazy wydane, ale trudno im dojść,
40 III,16|     więc wszystko było na jego rozkazy. Miasta dostarczały na skrypty
41 III,23|  ukończył przygotowania, wydał rozkazy i miał ruszyć.~Nagle trafił
42 III,27|    nazajutrz o ósmej rano i że rozkazy są już wydane.~- Chwalmy
43 III,27|         jeśli mnie zabijesz... Rozkazy wydane!~- Coś z nią uczynił? -
44 III,27|   zdrajca rzekł?... Oto, że są rozkazy wydane, aby Oleńkę na gardle
45 III,29|      do piechoty, aby ostatnie rozkazy wydać, a tymczasem z borku
46 III,30|     Kmicic raz na zawsze wydał rozkazy, aby wszystkie papiery,