Tom, Rozdzial

 1  I,12 |          chwili książę przyjmował pułkowników i znakomitszą szlachtę.
 2  I,13 |        Przyszły jednak rozkazy do pułkowników, żeby nadworne pułki radziwiłłowskie,
 3  I,13 |        wzywano do księcia kolejno pułkowników: Mirskiego, który w pancernej
 4  I,13 |     badawczo na obliczach rożnych pułkowników; to znów marszczył nagle
 5  I,13 |            Po czym zwrócił się do pułkowników:~- Kto za mną, niech przejdzie
 6  I,14 |    komputowe?... Czy się o swoich pułkowników nie upomną? Czy się nie
 7  I,15 |         Słyszycie, jak krzyczą?~- Pułkowników! Pułkowników! - wołały groźne
 8  I,15 |           krzyczą?~- Pułkowników! Pułkowników! - wołały groźne głosy z
 9  I,16 |          do Szwedów, o uwięzieniu pułkowników i oporze chorągwi polskich.~
10  I,16 |          nie ulękniemy się buntu. Pułkowników zaraz pod eskortą odeszlę;
11  I,17 |         ręką upomnieć się o swych pułkowników, że wzburzenie panuje między
12  I,17 |        Wiedział, że żołnierze bez pułkowników są tylko tłuszczą niesforną,
13  I,17 | przyśpieszyć wysłanie uwięzionych pułkowników do Birż, gdzie bezpieczniej
14  I,17 |         Tu zwrócił się do starych pułkowników.~- Waszmościowie mało mnie
15  I,18 |         uprosiwszy wprzód starych pułkowników i Jana Skrzetuskiego, aby
16  I,19 |         już też hetman o ucieczce pułkowników, o zbuntowaniu chorągwi
17  I,19 |        pana Wołodyjowskiego, tych pułkowników, którzy przy nim byli, i
18 II,1  | Wołodyjowskiego i jego przyjaciół pułkowników, może darują mu życie, ale
19 II,4  |          mi list do jednego z ich pułkowników, abym go przy okazji oddał.~-
20 II,4  |     opozycji wojska, o uwięzieniu pułkowników, o zesłaniu ich do Birż
21 II,6  |     znalazły posłuch u wszystkich pułkowników rozproszonych po całym województwie
22 II,6  |   pochodzie Radziwiłła rozbudziły pułkowników z uśpienia i bezczynności.
23 II,6  |          powagą najpoważniejszych pułkowników. Laudańscy ludzie opowiadali,
24 II,6  |   Kiejdanach, jako to: uwolnienie pułkowników i bitwa klewańska ze Szwedami,
25 II,6  |         sadła za skórę nalał!~- I pułkowników samych ratował!~- I Szwedów
26 II,6  |    Winszował pierwszy Żeromski od pułkowników, a potem od wojska przemówił
27 II,6  |          przeglądzie wobec innych pułkowników po ramieniu i rzekł:~- Panie
28 II,6  |          Tu zwrócił się do innych pułkowników:~- Sam muszę w obozie zostać,
29 II,6  |           wyjechał także na czele pułkowników przed wały, przybrany we
30 II,6  |         skoczył ku niemu na czele pułkowników, a on konia wstrzymał i
31 II,12 |   ojczyzny dopomogli, wymień tych pułkowników, którzy przy nim stoją.
32 II,16 |           wszystkich znamienitych pułkowników, i odpowiedziawszy uprzejmie
33 II,16 |        oczyma i zwróciwszy się do pułkowników rzekł spokojnie:~- Oświadczają
34 II,16 |    jednego z pierwszych w świecie pułkowników jazdy.~Miller, który, lubo
35 II,18 |            Mówiłem, że dwóch jest pułkowników w Rzeczypospolitej, dwóch
36 II,19 |         że żaden z panów polskich pułkowników nie przyszedł na tę naradę,
37 II,19 |         Stąd zapewne gniewy panów pułkowników. Powiadają, że skoro Polacy
38 II,39 |      naprzeciw.~Tu zwrócił się do pułkowników:~- Wedle moich rozkazów,
39 III,2 |  najdzielniejszych wielkiego męża pułkowników. Padli jej do nóg obaj,
40 III,2 |       waszą mość! - rzekł jeden z pułkowników. - Toż w brzuchu oleju przybywa,
41 III,6 |            Po czym zwrócił się do pułkowników:~- Waściowie wszyscy ze
42 III,9 |     widziały, co się dzieje, lecz pułkowników ogarnęło osłupienie tak
43 III,11|           jest? - spytał któryś z pułkowników. - Pachołkowie nie mogą
44 III,15|    Loewenhaupt, w otoczeniu kilku pułkowników, wyjechał Bramą Nowomiejską
45 III,26|         jenerała, czterech innych pułkowników, trzech majorów, trzynastu
46 III,27|           regimentami jenerałów i pułkowników. We środku zajeżdżano co