Tom, Rozdzial
1 I,8 | dawaj !~Pan Charłamp wyjął pismo z małą pieczęcią radziwiłłowską,
2 I,8 | Mam i trzecie zapowiednie pismo do pana Stankiewicza; potem
3 I,10 | Pan Grudziński czytając to pismo nie mógł wstrzymać oburzenia
4 I,14 | Harasimowicz podał zapieczętowane pismo, książę otworzył i począł
5 I,14 | Nieświeżu i nie wiem, zali to pismo dojdzie rąk Waszej Ks. Mości;
6 I,16 | Kmicic przebiegł oczyma pismo.~- Żebym nie znał intencji
7 I,17 | gdzie ojca nie ma, tam Pismo mówi: wuja słuchał będziesz.
8 I,17 | i wydobywszy z zanadrza pismo podał je Mirskiemu.~- Ba!
9 I,17 | pułkownik. - Który z waściów to pismo przeczyta?~Pokazało się,
10 I,20 | odpowiedź.~Tu pan Zagłoba podał pismo Wołodyjowskiemu, ów zaś
11 I,20 | własnych sług zdradza. Oto jest pismo do komendanta birżańskiego,
12 II,3 | Jeśli to nie tak pilne pismo, to może by, wyjechawszy
13 II,6 | panie Michale!... Trzecie pismo wyśle się do Chowańskiego,
14 II,6 | non omittenda... Czwarte pismo chcę posłać do naszego elekta,
15 II,7 | sobie poczytywał, gdyby pismo ode mnie otrzymał, i potomkom
16 II,7 | Musiałeś i ty odebrać pismo przez Kmicica.~- A czekajże!
17 II,8 | Wojewoda wileński wziął pismo do ręki i przeżegnał. Zawsze
18 II,13 | Kordecki.~Jeździec podał mu pismo z pieczęciami, sam zaś rzekł:~-
19 II,13 | księdzu Kordeckiemu nowe pismo Wrzeszczowicza, a ten wziął
20 II,15 | pieczęcie i przebiegłszy pismo oczyma, rzekł ze zmieszaniem
21 II,16 | lektor filozofii, niosąc pismo z pieczęcią; za nim postępował
22 II,17 | oficer przywiózł jego surowe pismo do klasztoru z rozkazem
23 II,29 | przesłał Januszowi w odpowiedzi pismo księcia krajczego, które
24 II,32 | rzekł pan Michał.~Król wziął pismo i zaczął czytać, ale ledwie
25 II,32 | nie ma. Jakoż znalazło się pismo hetmańskie, z którego dowiedzieliśmy
26 II,34 | Przeczytaj jeno naprzód pismo!~Kmicic złamał pieczęć i
27 II,39 | ordynansowy i oddał jakieś pismo hetmanowi.~Zaledwie wojewoda
28 II,39 | niespodzianie. Pewności to pismo nie daje...~- Panie hetmanie -
29 II,39 | czołem, oddał panu Sapieże pismo Kmicicowe.~Hetman, nie czekając,
30 II,40 | zdrowym widział.~- Mam tu i pismo do waszej dostojności.~Sapieha
31 II,40 | dostojność daj mi przynajmniej pismo do księcia pana.~- Niech
32 II,40 | będzie. Poczekasz waść na pismo u pana Oskierki.~Usłyszawszy
33 II,41 | pan poseł niezbyt mowny.~- Pismo przywiozłem, a w mojej prywatnej
34 II,41 | głośno dodał:~- Gdzie jest pismo?~- Jest - odrzekł Kmicic
35 III,6 | się i rzekł prędko:~- Jest pismo dla mnie?~- Nie ma - odrzekł
36 III,8 | krwawić. Przyjdź do mnie po pismo do króla jegomości i jedź
37 III,8 | przysłał sam przez pacholika pismo, za czym wzięli trębacza,
38 III,8 | z równą grzecznością.~- Pismo od pana Czarnieckiego do
39 III,8 | następnie Zagłoba oddał pismo Czarnieckiego.~Król wziął
40 III,10| podał mu zapieczętowane pismo. Kasztelan poszedł z nim
41 III,19| Miecznik podniósł znów pismo do oczu.~"..Której gotowizny
42 III,20| Ketling wydobył drżącą ręką pismo z kalety, podał je Oleńce
43 III,23| protekcja."~Oleńka łzami oblała pismo, ale pokochała stryjca za
44 III,23| później przyszło spod Malborga pismo Bogusławowe z doniesieniem,
45 III,30| rzekł Wierszułł, podając pismo hetmańskie.~Kmicic rozerwał
46 III,32| rzekł ksiądz podnosząc pismo królewskie ku górze.~"Przeto
|