Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       westchnęła Terka.~- Pewnie, że byłby on szczęśliwy, gdyby nie
 2  I,10 |             pierwszych dniach lipca, byłby prawdopodobnie napotkał
 3  I,12 |              panna ta Billewiczówna. Byłby ją człowiek miłował i hołubił
 4  I,12 |               Pewnie i nieprzyjaciel byłby mnie dla własnego dobra
 5  I,15 |             z nami - mruknął stary - byłby wyszarpnął kratę i w godzinę
 6  I,21 |         zbawić, czy pan Wołodyjowski byłby na nie zważał! Cały żal
 7  I,22 |          jednak za nic w świecie nie byłby odstąpił tego miejsca, które
 8  I,22 |             nadał mu zbieg wypadków, byłby od dawna padł ofiarą swej
 9  I,25 |             znalazła się okazja.~Rad byłby też i Zołtareńko "pohałasować" -
10  I,25 |       pięciuset ludzi liczący, który byłby wedle zwyczaju w pień wyciął
11  I,25 |            Strach pana Harasimowicza byłby jeszcze większy, gdyby pan
12 II,1  |              sosna. Żeby nie to, nie byłby ja jego żywego puścił.~-
13 II,4  |            do podobnego traktowania, byłby niezawodnie rozbił ją na
14 II,4  |              pana Andrzeja, że gotów byłby wszystką krew wytoczyć,
15 II,4  |           paść, a w tej chwili gotów byłby porwać w ramiona nawet tego
16 II,6  |              nim buławę oddajecie... Byłby rad! - Już on mnie zna -
17 II,7  |           godzinę włożyć na skronie, byłby przyjął to straszne, milczące
18 II,8  |          Wszelako co?~- Dla ojczyzny byłby może ratunek tak uczynić,
19 II,9  |          wiedział, po co i dlaczego? Byłby na Sicz uciekł z desperacji,
20 II,9  |          zabiegły, a bez których nie byłby on się ważył na zgubę tej
21 II,12 |        ośmielą uderzyć, bo ten dzień byłby dniem przemiany ich fortuny
22 II,22 | niepohamowaną duszę znał lepiej, nie byłby sypiał spokojnie i nieraz
23 II,25 |           ruinę ojczyzny. Lubomirski byłby ją przyjął, gdyby ręce szlacheckie
24 II,26 |        obiecywały! Stokroć mędrszego byłby przekonał, a cóż dopiero
25 II,26 |            dobry uczynek, bo inaczej byłby ich Radziwiłł chorągiew
26 II,28 |     pobłażliwszy dla niego, niźli on byłby dla mnie?~- Bo nie przy
27 II,28 |             ojczyzny ekscytował, nie byłby dziś w Tykocinie, jeno w
28 II,28 |             chciał w stół grzmotnąć. Byłby przy tym potłukł szklenice,
29 II,29 |          Karol Gustaw pogardził nim. Byłby pod niebiosa wynosił potężnego
30 II,29 |              rzekłszy zatoczył się i byłby upadł, ale Zagłoba otworzył
31 II,32 |           gdyby nie owo ostrzeżenie, byłby wojewoda wileński na ubezpieczone
32 II,33 |              znajdziesz?~Kmicic może byłby nie słuchał, ale sił mu
33 II,37 |             największego swego wroga byłby w tej chwili do serca przycisnął,
34 II,38 |             największego swego wroga byłby w tej chwili do serca przycisnął,
35 III,3 |              począł:~- Największy to byłby dowód nieufności dla króla,
36 III,5 |             nim w parze. I wiesz, co byłby wskórał? Oto, że Lubomirski
37 III,6 |            mnie nieradzi, bo inaczej byłby pan marszałek swoich z odpowiedzią
38 III,6 |            odyńca przed siebie.~Król byłby mu może stawił także czoło
39 III,6 |           nie podtrzymał go cuglami, byłby upadł. Roch ryknął jak żubr,
40 III,7 |            gdyby wiecznie trwało, to byłby dowód, że diabeł rządzi
41 III,7 |  odpowiedział Wołodyjowski - inaczej byłby weselszy.~- I pewno, że
42 III,11|          Sapiehów w ojczyźnie mieli, byłby to kraj Arystydesów."~-
43 III,15|           sercach zawziętość. Tumult byłby wybuchł od razu, ale powstrzymał
44 III,17|          wielki i potężny zbawieniem byłby dla Rzeczypospolitej. Co
45 III,29|        doszedł. Zresztą Sakowicz nie byłby już zważał na jego bliskość.
46 III,30|      przestąpieniu granicy żmudzkiej byłby pan Andrzej na cztery strony