Tom, Rozdzial

 1  I,3  |    powiadał? Kto, jeśli nie Zend! Wczoraj dzianeta dereszowatego probując
 2  I,3  |        przez lasy przewieźć, jako wczoraj była ugoda. Sanna okrutna,
 3  I,4  |     Ludzie w ucisku... Stajennego wczoraj niewinnie rozszczepili.~-
 4  I,11 |          ja słyszę?... Jeszcześmy wczoraj z Janem mówili o tej groźbie
 5  I,12 |         nie Opaliński.~- Toż samo wczoraj mówiliśmy w Upicie.~- Witam
 6  I,12 |           tak myślałem; tymczasem wczoraj zamknęli się we trzech na
 7  I,12 |        słyszał?~- Pytałem jeszcze wczoraj w nocy Harasimowicza...~-
 8  I,12 |     panami nie chce mieć równych, wczoraj - nie! onegdaj! - chodził
 9  I,12 |       jest?~- Teraz go nie ma, bo wczoraj pojechał do Czejkiszek po
10  I,14 |   upokorzony! Kto by przypuszczał wczoraj, że w całej Koronie i Litwie,
11  I,14 |   Radziwiłłowie? więc czymże byli wczoraj? co mówiono powszechnie
12  I,15 |           widzieliście go? Rzucił wczoraj buławę czy nie rzucił?~-
13  I,16 |   książęca mość! Co ten szlachcic wczoraj mówił, to myśleli wszyscy.
14  I,16 |      zagryzł wąsy.~- Zapisałem mu wczoraj śmierć w duszy.~- Co hetman
15  I,16 |        będzie rada. Jakżeście się wczoraj rozstali?~- Jakoby mi w
16  I,16 |      lepiej... Charłampa chciałem wczoraj wysłać do chorągwi Wołodyjowskiego,
17  I,17 |     żałował, a dobra była bestia! Wczoraj rano już byłem w Upicie,
18  I,23 |          z tych mąk. Widziałem to wczoraj, żeście na siebie z tą dziewczyną
19  I,23 |         skończyło!~- A co to, ona wczoraj zachorowała?~- Tak jest.~
20  I,23 |          przypomni sobie, jak jej wczoraj jeszcze było ciężko, póki
21 II,5  |      rzekł Wołodyjowski - gdyż ja wczoraj umyślnie podjazd wysłałem,
22 II,5  |          i począł czytać:~"Czegom wczoraj nie dopowiedział dzierżawcy
23 II,15 |        Więc do szańców! Mało było wczoraj ognia i kul!~Rozkazy dane
24 II,15 |     słońca strzelać tak mocno jak wczoraj. Na noc odpoczniem. Zobaczym,
25 II,15 |      dziesięć razy wyżej, niż był wczoraj, i wisi w powietrzu - rzekł
26 II,19 |        Heski. - A nie wierzyliśmy wczoraj Polakom, gdy nam mówili,
27 II,19 |            Na Boga! - rzekł. - Od wczoraj, jakem tego Kmicica ujrzał,
28 II,20 |           to ten sam naród, który wczoraj jeszcze opuścił własnego
29 II,26 |    najwierniejszy sługa, który mi wczoraj życie ocalił - rzekł król. -
30 II,28 |          odrzekł na to pan Jan. - Wczoraj były wiadomości, że się
31 II,28 |    utrzymać - rzekł pan Michał. - Wczoraj Stankiewiczowa chorągiew
32 II,39 |           ostygły; poszli jeszcze wczoraj na noc i musieli być już
33 II,42 |          kilkaset koni dobrych, a wczoraj nadesłano im regiment piechoty
34 III,12| miłosierny!... Nie mogę od łez... Wczoraj był tułaczem, dziś... cesarz
35 III,13| miłosierny!... Nie mogę od łez... Wczoraj był tułaczem, dziś... cesarz
36 III,14|          u króla masz zachowanie. Wczoraj byłem na radzie wojennej,
37 III,17|          ta rada. Nie dawniej jak wczoraj mówił mi pan Billewicz,
38 III,18|      dobrodzieju! Godziło się wam wczoraj jeszcze przypuszczać, ale
39 III,18|         na jakowąś obłożnicę, bom wczoraj tak zdrętwiał, że mnie ledwie
40 III,19|          że to mogą być czary. Od wczoraj pewien jestem. Utrafiłeś
41 III,19|          Dla pewności na krzyż ją wczoraj wiązałem, a przed tym przyłożyłem
42 III,19|           To ci powiem, co mi się wczoraj przygodziło... Wpadłem do
43 III,19|           książęcej mości, fe gdy wczoraj przyszła i rzekła mi, niby
44 III,27|       Rzeczypospolitej, on, który wczoraj jeszcze o państwie udzielnym
45 III,30|         bić- bić jutro, jak pobił wczoraj!~Tu rozbujała wyobraźnia