Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           jej dziewkami dworskimi same były prawie szlachcianki,
 2  I,7  |           przywitałby ich ogień w same twarze; kazał więc pan Wołodyjowski
 3  I,8  |           szczęśliwie przebył, te same właśnie, które w herbie
 4  I,12 |           nim, i tak przyszli pod same okna czyniąc gwar coraz
 5  I,13 |           ta sama, choć inna: też same to rysy, te słodkie usta,
 6  I,17 |          Mirskiego i Stankiewicza same ruszają ku rezydencji hetmańskiej,
 7  I,21 |         on drżał przede mną. I te same wojska, które w czasach
 8  I,25 |          z łożami ciężko było, to same tylko działa bez łożów,
 9 II,6  | bezczynnie, wahając się, a raczej same nie wiedząc, co począć.
10 II,7  |      układał się z nimi. Miał też same plany i pan Gosiewski.~Owóż
11 II,10 |          dom? Gdzie ja jestem?... Same proroctwa, wróżby i wskazówki...
12 II,11 |     przyniesie ten dzień? Nic! Te same smutki, to samo utrapienie,
13 II,12 |           i zmieniły się w czucia same; zapomniał się, zapamiętał,
14 II,15 |   krzyknął Kmicic.~I wypalił mu w same piersi z pistoletu. Wtem
15 II,16 |         nachylił się i spojrzał w same oczy zabijaki), jesteś szelma,
16 II,17 |      kształt ptaka, uderzyła go w same piersi i rozerwała na dwoje.
17 II,17 |          klasztorna ugodziła go w same piersi; lecz ponieważ przyszła
18 II,17 |          Szwedzi zbliżali się pod same mury klasztorne. Wieczorem
19 II,17 |           wytrzyma.~- Może też te same mgły i im strzelać przeszkodzą -
20 II,19 |           pozwolenie podeszli pod same mury. Nie puszczono ich
21 II,20 |    cesarskiego kraju się zasunąć. Same brzegi graniczne nie były
22 II,20 |        stronom nie chodziło już o same zwycięstwa, o zamki i miasta
23 II,24 |          Patrzącym wydało się, że same góry przychodzą w pomoc
24 II,25 |      Francuzów, będą śpiewały też same wojska Lubomirskiego, zbuntowane
25 II,27 |        klejnoty, stroje; niektóre same rwały się do boju.~W kuźniach
26 II,27 |    zawrzeć nie omieszkamy, której same potęgi piekielne przemóc
27 II,35 |      urzędy nie zabiegał, chociaż same szły ku niemu, a gdy przyjaciele
28 II,35 |         jak obrazek. Drobniuchne, same przez się wijące się loczki
29 II,41 |       takowych niedźwiedzi, co to same strzelca szukają.~- Wasza
30 III,1 |          nich bywa jazda.~- To te same pod Gołębiem z taką furią
31 III,2 |     chciał ich wonczas nawet, gdy same go szukały... Co do tytułów,
32 III,2 |      posług wrzucić.~- Wasza mość same tylko trudności widzisz.~-
33 III,3 |          chorągwie lekkiej jazdy, same bezpieczne, bo pod osłoną
34 III,7 |          nią na tobie, choćbyś mu same dobrodziejstwa świadczył.~-
35 III,12|       blankami, sypali im ogień w same twarze, spychali przygotowane
36 III,13|       blankami, sypali im ogień w same twarze, spychali przygotowane
37 III,16|       Szwedów uchronić, te jednak same Billewiczównie, jako córce
38 III,23|      gdyby Billewicze uderzyli na same Taurogi, jeszcze by była
39 III,26|           bożej nie obciążyć.~Nie same jednak okrutne uczucia w
40 III,27|        jego okazywało się, że nie same pruskie pułki grafa Waldeka
41 III,27|         ku rajtarii, rzekłbyś, iż same konie bez jeźdźców biegną;
42 III,28|         liczne partie powstańcze, same niewiele zdolne przedsięwziąć,
43 III,28|       nikt ni orał w zaściankach. Same zaścianki były częścią spalone
44 III,29|           dla widzenia Babinicza. Same Wołmontowicze zostałyby
45 III,30|         do regularnych chorągwi i same rade zwały się "petyhorskimi".