Tom, Rozdzial

 1  I,2  |   kielichami. On zaś wziął się pod boki i śmiał się poznawszy, jako
 2  I,4  |         harde, prawe ręce wparte w boki, głowy podniesione. Nie
 3  I,7  |           rozweselił, że aż się za boki uchwycił z radości i zakrzyknął:~-
 4  I,10 |          tym bardziej brała się za boki, im bardziej były zjadliwe.~
 5  I,15 |            Skrzetuski wziął go pod boki i podnósł jak dziecko do
 6  I,25 |          Bogusław wziął się aż pod boki ze śmiechu:~- Już się znalazł -
 7 II,2  |         tapczanie i wziąwszy się w boki, począł patrzeć prosto w
 8 II,4  |      siedzeniu sam pan wsparty pod boki, z wilczurą bez rękawów,
 9 II,4  |       stoję.~Młody pan wziął się w boki:~- Jestem pan Rzędzian z
10 II,4  |    powtórzył Rzędzian biorąc się w boki.~- Laudańscy, z chorągwi
11 II,4  |      Rzędzianowe ukazywały wypukłe boki. Już poczęli i łuby wyrzucać,
12 II,6  |            a po chwili wziął się w boki i głowę do góry zadarł przyjmując
13 II,6  |            się w tył i wziął się w boki ze śmiechu.~- A to mnie
14 II,14 |        mury klasztorne naokół, jak boki okrętu otoczonego burzą
15 II,18 |          jego głową.~Na szczęście, boki rowu nie były zbyt spadziste,
16 II,18 |            pan Zbrożek wziął się w boki i spytał go z pewnym akcentem
17 II,18 |         Wówczas Kmicic wziął się w boki i począł się chełpić straszliwie.~-
18 II,21 |            męczyć począł, i ogniem boki palił.~- Na Boga żywego!~-
19 II,28 |            Pan Zagłoba wziął się w boki i zamyślił się przez chwilę,
20 II,32 |        niewoli, począł się król za boki brać ze śmiechu.~- Vir incomparabilis!
21 II,33 |        czasu do czasu spoglądał na boki albo obracał głowę ku swym
22 II,34 |         płynęły, a obaj hetmani za boki bez ustanku się trzymali.
23 III,2 | wytrzeszczając oczy i biorąc się w boki. - Ba! fiu! Co mnie tam !
24 III,3 |        starosta począł się zaraz w boki brać, z nogi na nogę przestępywać,
25 III,3 |        długo, uderzył się rękoma w boki i palnął na całą salę po
26 III,4 |            armaty, cofał wojska na boki, zostawując Szwedom w zysku
27 III,4 |     ustępował przed nią, natomiast boki nacierały ją coraz silniej,
28 III,5 | zadowolenia, a Zagłoba wziął się w boki i mówił dalej:~- Pan Czarniecki
29 III,5 |           konia i chwyciwszy się w boki, rzekł:~- A co, Janie?~-
30 III,6 |         się radował i biorąc się w boki, z dumą powtarzał do rycerstwa:~-
31 III,7 |            zdołali.~Karol Gustaw w boki się wziął z radości, a usłużni
32 III,8 |         tylko chrobotanie wioseł o boki łodzi, wreszcie Zagłoba
33 III,8 |           sprawie tak nastawał. Za boki braliśmy się słuchając odpowiedzi
34 III,11|            się nie gniewał, ale za boki się brał powołując przy
35 III,14|         się z zadowolenia i dumy w boki, spoglądał właśnie tryumfującym
36 III,15|          czym zakomenderował:~- Na boki! Pod ściany!~Stojący bliżej
37 III,15|            jak pijani, brali się w boki, zamazane posoką ludzką
38 III,15|      szablami od czasu do czasu na boki, jak tnie potężny odyniec
39 III,15|           Obaczym!~Tu zaczął się w boki brać, po udach klepać i
40 III,17|        mówiłem nic, jeszczem się w boki brał myśląc: "Nuż się ożeni!"
41 III,17|            jakoby mi kto ostrogi w boki wpierał.~- Dziwna to jest,
42 III,20|           Pan miecznik wziął się w boki:~- A! a! boi się, szelma!...
43 III,21|        przed Anusią i biorąc się w boki.~- Bo waćpan dobrodziej
44 III,27|            graf Waldek i książę za boki trzymali się od śmiechu.
45 III,27|           ostrogami spienione jego boki, aż wkrótce piana spadająca