Tom, Rozdzial
1 I,1 | waćpanny za żadne skarby nie oddał! Dalibóg, im więcej patrzę,
2 I,4 | ich przepędził albo katu oddał, bo inaczej nie będzie spokoju.
3 I,8 | taką niepospolitą usługę oddał.~- Co tu zwłóczyć! - mówił
4 I,8 | wojewoda wileński tę chorągiew oddał, i mówił, że zna waćpana
5 I,8 | nic wielkiego nie ma, list oddał, niechże się Kmicic stara
6 I,9 | wynagrodził i dziewkę mu oddał. Zaraz po Zbarażu się pobrali
7 I,10 | nocy niepożyte ojczyźnie oddał usługi.~Ale na radzie mniejsze
8 I,11 | Zagłoba znamienite jej oddał usługi i ze straszliwych
9 I,14 | za doznany zawód. Wszakże oddał im swe Birże w zakład wierności,
10 I,16 | i do woli mu zostawił. A oddał!... Wyrwał mnie z toni...
11 I,16 | życzę, to duszę bym za niego oddał. Żeby mnie kto oszczędził,
12 I,17 | ale nie wypił całej, jeno oddał ją oficerowi i rzekł:~-
13 I,17 | Wielką on już nam przysługę oddał swoją ucieczką - mówił Oskierko -
14 I,23 | syna jego, Herakliusza, nie oddał. Dzieci to jeszcze, ale
15 I,26 | nim widziałem, żem mu się oddał jako diabłu, z duszą, z
16 I,26 | Nie listy! Byłbym je katu oddał albo w ogień cisnął, bo
17 II,4 | pułkowników, abym go przy okazji oddał.~- Jakże to ów przejezdny
18 II,7 | i chętnie by ją Szwedom oddał, byle mógł Prusy zacapić;
19 II,8 | i chętnie bym krew moją oddał, by go przynajmniej od tych
20 II,9 | wie, jakową przysługę nam oddał... Tobie zaś ja z własnej
21 II,10 | Wessel, starosta makowski, oddał je bez boju, sam zaś wraz
22 II,11 | zaraz pierwszemu proszącemu oddał. Zresztą, byle się pewna
23 II,15 | Miller.~Tymczasem oficer oddał mu list. Jenerał rozerwał
24 II,21 | drogę nie wchodź!... Miller oddał cię tedy Kuklinowskiemu?~-
25 II,23 | ufasz, to mnie wypędź, to oddal mnie od osoby swojej. Pojadę
26 II,27 | A potem tak nam znaczne oddał przysługi, iż sami nie wiemy,
27 II,32 | jak znaczną nam przysługę oddał, bo gdyby nie owo ostrzeżenie,
28 II,36 | do pana Sapieżyńskich rąk oddał, a pan wojewoda uczyni to
29 II,36 | zaraz bym w Krasnostawie oddał. Powiedzże i to panu staroście,
30 II,37 | umknął i tam znaczne usługi oddał, a potem króla jegomości
31 II,38 | umknął i tam znaczne usługi oddał, a potem króla jegomości
32 II,39 | wszedł oficer ordynansowy i oddał jakieś pismo hetmanowi.~
33 II,39 | ordyński, i uderzywszy czołem, oddał panu Sapieże pismo Kmicicowe.~
34 II,40 | straszliwie. Usługi w tej wojnie oddał istotnie olbrzymie. Wysforowawszy
35 II,40 | dostojność... za jednego by go oddał: za Sakowicza.~- Sakowicza
36 III,5 | nie parsknie, że listu nie oddał... Taka to wdzięczność ludzka...
37 III,6 | muszę darować, żeś go nie oddał. To ćwik kuty na cztery
38 III,8 | burzącą wysadził i Miller oddał waszmości Kuklinowskiemu.
39 III,8 | nakazywała, następnie Zagłoba oddał pismo Czarnieckiego.~Król
40 III,9 | przechylił ją do ust i po chwili oddał próżną, po czym rzekł:~-
41 III,15| względu na usługi, jakie oddał! - mówił dalej Czarniecki.~
42 III,27| wyrodków za jeden jej włos oddał!.. Ale ja tobie nie wierzę,
43 III,27| pochwą diamentami sadzoną i oddał ją Kmicicowi, hetman delię
44 III,32| powołany, jak niezmierne usługi oddał, ile miast i wsiów od nieprzyjacielskiej
|