Tom, Rozdzial

 1  I,7  |           okna zjeżyły się rurami muszkietów i grad kul począł sypać
 2  I,7  |          miejsce ukazały się rury muszkietów. Huknęły znów strzały. Dwóch
 3  I,10 |       szermierza; najeżone rurami muszkietów i włóczni, prawdziwi ludzie
 4  I,15 |   zabrzmiała krótka, urwana salwa muszkietów...~- Jezus Maria! - krzyknął
 5  I,15 |   ustawionych tuż za oknem. Salwy muszkietów stały się coraz gęstsze,
 6  I,17 |         majaczyły włócznie i rury muszkietów, kopyta końskie szczękały
 7  I,20 | wyprowadzić, by się tu panna huku muszkietów nie przelękła, jako że niewiasty
 8  I,25 |        szlachcie pałce w kurki od muszkietów wkręcają!... I tak wszędy
 9 II,2  |              rzekł Kmicic - jeśli muszkietów nie mają, to nic nam nie
10 II,4  |        palce szlachcie w kurki od muszkietów wkręcają a rabują, a rekwizycje
11 II,6  |          ukrytych, jest i trzysta muszkietów niemieckich bardzo porządnych,
12 II,6  |           rzekł Zagłoba - a co do muszkietów i berdyszów...~Tu obejrzał
13 II,6  |     rozległy się z daleka strzały muszkietów. Pan Zagłoba porwał za połę
14 II,9  |      podejrzanym palce w kurki od muszkietów. Powtarzano też z trwogą,
15 II,9  |         nuż dawać ognia z dział i muszkietów. Następnie wytoczono beczki
16 II,9  |     śmiechy, brzęk kufli i szczęk muszkietów, echa grzmiące w sklepieniach
17 II,13 |       prochem, rozwiązywano snopy muszkietów i rozdawano je między załogę.
18 II,13 |       żołnierzy, na działa, stosy muszkietów, dzid i osęków. To był jego
19 II,14 |  Westlandczycy nie zdołali unieść muszkietów ani nabojów, które też wybuchły
20 II,14 |   okrzyków, łoskotu, grzechotania muszkietów rozlegały się słowa:~ ~Bogarodzica,
21 II,30 |        wśród grzmotu wystrzałów z muszkietów i dział, wśród gromkich
22 II,31 |        wśród grzmotu wystrzałów z muszkietów i dział, wśród gromkich
23 II,37 |    zagrzmiały wystrzały z dział i muszkietów, a pan Sapieha ucztę wspaniałą
24 II,38 |    zagrzmiały wystrzały z dział i muszkietów, a pan Sapieha ucztę wspaniałą
25 II,39 |       dzienne odbiły się w rurach muszkietów i na grotach dzid.~I szedł
26 III,1 |      rozpoczynali ogień z armat i muszkietów do zarośli, sądząc, że nieprzyjaciela
27 III,4 |      zwarli się w czworobok i sto muszkietów naraz skierowało się w piersi
28 III,9 |          mostowi, tam z koni i do muszkietów! Niech się na ciebie cała
29 III,9 |          piekielnej, grzechotanie muszkietów; czasem błysnął proporzec
30 III,9 |    kopytami, drzewców, połamanych muszkietów, bębnów, trąb, kapeluszy,
31 III,12|          zjadły, iż już żołnierze muszkietów w ręku utrzymać nie mogą,
32 III,12|           ich morderczym ogniem z muszkietów, dział i bitwa zaciekła
33 III,13|          zjadły, iż już żołnierze muszkietów w ręku utrzymać nie mogą,
34 III,13|           ich morderczym ogniem z muszkietów, dział i bitwa zaciekła
35 III,15|           ścianach sterczały rury muszkietów, które ani chwili nie przestawały
36 III,15|        owej wnet błysły wystrzały muszkietów, lecz rzeka ludzka runęła
37 III,24|      tatarskie i pierwsze strzały muszkietów.~Tymczasem upłynął jeden
38 III,25|      tatarskie i pierwsze strzały muszkietów.~Tymczasem upłynął jeden
39 III,26|         się oprzeć. Inni walili z muszkietów, aż dymy zasłoniły ich zupełnie
40 III,27|         tak straszliwie z dział i muszkietów, że żywa noga przejść nie
41 III,27|      muszkietnicy wyciągnęli rury muszkietów. Między czworobokami pułków
42 III,27|        szczątków połamanych dzid, muszkietów, trupów, poprzewracanych
43 III,29|          bieganie ordynansów, huk muszkietów i jęki rannych odejmowały
44 III,29|         stronę wsi z pistoletów i muszkietów dość gęsto, aby uwagę Billewiczowskich