Tom, Rozdzial

 1  I,1  |            munsztułuki bierze, ale laudańska nie! Bardzo mi szpetnie
 2  I,1  |         uczynił? wszystką szlachtę laudańską?...~- Tak jest. Waćpan się
 3  I,6  |     przyjaźni ze wszystką szlachtą laudańską zamyślał, chcąc żywot mój
 4  I,6  |        wypadek, który znów zamącił laudańską ciszę, ręce oderwał od lemieszów
 5  I,7  |      między wszystką drobną bracią laudańską. Jakoż trzy córki, które
 6  I,8  |       zapadła. Przecie to szlachta laudańska chciała go z nią żenić!
 7  I,19 |         nim byli, i całą chorągiew laudańską. W tym celu ruszył przeciw
 8  I,19 |            pod sobą całą chorągiew laudańską i zbiegowie go podsycają.
 9  I,19 |            ich w ręku, ten ma całą Laudańską okolicę, w której szlachta
10  I,23 |          przypomną, a już szlachta laudańska przypilnuje, by ci nie przepomniano.~-
11  I,23 |   zwłaszcza Wołodyjowskiego z jego laudańską kompanią.~- Byłem ja już
12  I,25 |        parę dni w Pilwiszkach, aby laudańska chorągiew miała czas odjechać
13 II,3  |      Podlasiowi; pytać o chorągiew laudańską pana Wołodyjowskiego i samemu
14 II,5  |     wkrótce ruszyła cała chorągiew laudańska. Starszyzna jechała na przedzie,
15 II,6  |            pan Wołodyjowski ze swą laudańską chorągwią nadciągnął, stało
16 II,6  |           między którymi chorągiew laudańską, i przywoławszy Wołodyjowskiego
17 II,26 |        pojechałem na zimowe leże w laudańską stronę. Tam dziewka nieboga
18 II,26 |    kawalerów, chociaż swawolników, laudańska szlachta wysiekła. Nie mogłem
19 III,1 |          pan Wołodyjowski ze swoją laudańską chorągwią i wsparł królewicza
20 III,2 |    Gołębiem, to jest Szemberkową i laudańską, umyślnie do fortecy posłał,
21 III,3 |           chorągwie, Szemberkowa z laudańską - i poszły w trop.~Szwedzi
22 III,4 |     Wołodyjowski gonił w przodku z laudańską chorągwią. On to był owym
23 III,6 |        plebanii. Była to chorągiew laudańska; na jej czele jechał sam
24 III,7 |           Lubomirskiemu i wziąwszy laudańską chorągiew dla asysty, przeprawił
25 III,9 |         drugą. Poszła więc naprzód laudańska, która po prawie powinna
26 III,9 |            chciał jej odbierać. Za laudańską poszła Wąsowiczowa, lud
27 III,9 |          by dognać idącą w przodku laudańską.~I poszli.~Szli zaś nie
28 III,9 |             pod wodzą Torneskilda. Laudańska, idąca w przodku, pierwsza
29 III,9 |    szalonym rozpędem na brzegi. Za laudańską poszła wiśniowiecka, za
30 III,9 |          ociekła, wypłynęła za nim laudańska, więc machnął pan kasztelan
31 III,9 |         ruszyli się z miejsca, już laudańska, rozpuściwszy konie, szła
32 III,9 | nieprzyjacielowi, wpadła chorągiew laudańska jak duch śmierci, w sam
33 III,9 |          śpiewać, nadjechała rysią laudańska chorągiew, która się była
34 III,10|          pan Sapieha, że chorągiew laudańska do litewskiego wojska należy
35 III,11|          idąca w przodku chorągiew laudańska ujrzała wieże stolicy. Na
36 III,11|      Przeprawiła się więc pierwsza laudańska, za nią pana Kotwicza, za
37 III,11|    krzyknął na Akbah-Ułana - niech laudańska, Kmicic i Wańkowicz przebiegną
38 III,11|          skierowali się ku szopom. Laudańska szła naprzód, Wańkowiczowi
39 III,26|          przy nim jest i chorągiew laudańska. Pożyczył jej sobie na czas
40 III,27|     litewskie: więc Wojniłłowicza, laudańska, własna pana hetmanowa,
41 III,27|            na łące stała chorągiew laudańska, i zatrzymał się tuż przed
42 III,27|            nim jak huragan, za nią laudańska, za nią Korsakowa, za nimi
43 III,29|         nowiny całą prawie ludność laudańską. Resztki jej zbiegły się
44 III,30|      przebaczyć albo ta szara brać laudańska? Mogąli go nie błogosławić?