Tom, Rozdzial
1 I,9 | drzwiami z tamtej izby... Widziałem ich koło łoża, jako na jawie,
2 I,11 | Dla Boga - rzekł Zagłoba - widziałem na świecie dużo, słyszę,
3 I,12 | Raz ją w drodze z daleka widziałem i okrutnie mi w oko wpadła.
4 I,12 | Nie znam ich, nigdy nie widziałem! - odrzekł Wołodyjowski.
5 I,13 | dowodził. - Raz go tylko widziałem i w chwili śmierci będę
6 I,15 | zgadnie, co się stało. Zresztą widziałem ich rozbitych... Kmicic
7 I,17 | Stankiewicz - takiego jeszcze nie widziałem!~- Wielką on już nam przysługę
8 I,17 | obiad. Na onym obiedzie widziałem także pana Czarnieckiego,
9 I,20 | pannę Aleksandrę we drzwiach widziałem, jeno że znikła zaraz jako
10 I,23 | będziesz się śmiał z tych mąk. Widziałem to wczoraj, żeście na siebie
11 I,25 | tego żaden koń nie uczyni. Widziałem we Francji konie muszkieterów
12 I,26 | wszystko gotów - znał mnie! Widziałem to dobrze, iż palcami w
13 I,26 | jedynego zbawcę ojczyzny w nim widziałem, żem mu się oddał jako diabłu,
14 II,1 | zaczarował, bo i to jeszcze widziałem, że jak się potem na Witkowskiego
15 II,4 | pierścień zacny na ręku widziałem, którego by się niejeden
16 II,5 | pierścień zacny na ręku widziałem... Ten właśnie.~Tu błysnął
17 II,6 | próżnowaniem nie sparcieli. Widziałem ja to dobrze, panie Michale,
18 II,8 | nieledwie królewski majestat?... Widziałem raz w Antwerpii Dianę, na
19 II,12 | rzekł na to Kmicic - siła widziałem i namartwiłem się niemało...
20 II,12 | zmieszany:~- W Pułtusku widziałem kościół w szwedzkich rękach,
21 II,14 | wreszcie rzekł:~- Siła widziałem w życiu odważnych kawalerów,
22 II,15 | To nie ludzka moc!~- Widziałem lepiej - mówił drugi. -
23 II,15 | Horn. Horn... We śnie go widziałem... zaraz z wieczora... Straszna,
24 II,23 | widok aż w ręce klaskał.~- Widziałem - mówił - jak to pan Słuszka,
25 II,23 | jest przy panu Sapieże. Sam widziałem, jak po zdradzie księcia
26 II,27 | dalsze...~- Siła w życiu widziałem - odpowiedział Krzysztoporski -
27 II,27 | takich widomych cudów nie widziałem, o czym dokładniejszą relację
28 II,28 | przemieni. Dalibóg, w życiu nie widziałem, żeby ktoś taki był na afekta
29 II,39 | uszedł; ale że ranny, to sam widziałem. My z niewoli uciekli.~-
30 III,1 | cztery tysiące ludzi sam widziałem, a za lasem stała także
31 III,1 | wojska przy Czarnieckim?~- Widziałem kilka chorągwi nieporównanych,
32 III,3 | Poselstwo - rzekł Zagłoba. - Widziałem, jak do Birżów, złodzieje,
33 III,6 | A widziałeś króla?~- Widziałem, wielmożny panie - szepnęło
34 III,7 | jedno, a ja, jakom żyw, widziałem czółna nad brzegiem. Można
35 III,11| i końca onej sprawy nie widziałem, jeno z relacji, ale to
36 III,16| z Kiejdan. Ostatni raz widziałem go w Pilwiszkach, gdyśmy
37 III,21| Nigdy nic podobnego nie widziałem. Nie widziano też tego w
38 III,26| zacniejszego od ciebie kawalera nie widziałem!~- A niechże ci się, Jędrek,
39 III,26| Połubińskim, żołnierzem wielkim. Widziałem ich, gdy szli, jako ciebie
40 III,26| skoczyć kazano... Więcej nie widziałem, ale coć powiem, tom słyszał
41 III,27| radę wymyślić umie. Sam widziałem, jak król szwedzki po trzecim
42 III,27| pan Wołodyjowski.~- Sam widziałem - odrzekł Rössel. - Złożono
43 III,27| zaś sam dwie gładkie panny widziałem, o których mówili mi dworzanie,
|