Tom, Rozdzial

 1  I,6  |       gwałt - mówiła - bo i wasza sprawa zła będzie; niechaj cała
 2  I,9  | uśmiechnął się:~- No, niestracona sprawa. Dokończysz mnie, kiedy
 3  I,9  |         chcę. Tyle terminów! A co sprawa, to i wyrok pewny na potępienie.~-
 4  I,10 |        tam, w tym domu, toczy się sprawa nie tylko o nią, ale o całą
 5  I,20 |     dłonią do głowy.~- Teraz inna sprawa. Wówczas byłeś zabijaką,
 6  I,20 |          trudna z tym człowiekiem sprawa, bo jako Turek w swego Mahometa,
 7  I,22 |      resztki polskich chorągwi ze sprawą radziwiłłowską, potarga
 8  I,23 |        się za jedną albo za drugą sprawą oświadczyć: albo za Szwedem,
 9  I,26 |         inaczej, tylko z szalonym sprawa! - zawołał jakby do siebie
10  I,26 |              To sędziów, nie moja sprawa!~Nagle Kmicic zatrzymał
11 II,1  |           To i chodźcie, nie moja sprawa.~- Co masz jeść dać, to
12 II,4  |         gębę, pachołku, nie twoja sprawa!" Postawiliśmy go tedy za
13 II,5  |       wróci, bo to najwięcej jego sprawa, a szkoda gęby dwa razy
14 II,6  |           radzono teraz nad ważną sprawą. Wysłano wprawdzie deputatów
15 II,6  |       pary w nozdrzach. Najgorsza sprawa, że kancelarii nie mam.~-
16 II,10 |           rad bym ugościć, ale to sprawa pilniejsza, bo dzień sądu
17 II,12 |        nie przystał?...~- To moja sprawa!~- Aha! waści sprawa! -
18 II,12 |         moja sprawa!~- Aha! waści sprawa! - rzekł Czarniecki. - To
19 II,16 |        Sam król w Prusach, bo tam sprawa najważniejsza... Elektoreczek
20 II,18 |      odrzekł Kuklinowski.~- Co za sprawa? kiej diabeł?~- Jenerał
21 II,23 |    wszystkiego gadać, ale to jego sprawa.~- Nie, miłościwy panie! -
22 II,23 |           Tyzenhauz - to nie jego sprawa, to sprawa nasza i całej
23 II,23 |            to nie jego sprawa, to sprawa nasza i całej Rzeczypospolitej...
24 II,23 |           prawdę rzec, to mi taka sprawa nie pierwszyzna.~Król ręce
25 II,26 |       chodzi!~- Hultajska to była sprawa, przyznaję. Toteż mnie Bóg
26 II,26 |      proces... Kryminał, gardłowa sprawa. Sam już nie wiedziałem,
27 II,27 |    skończył!... Ale to pilniejsza sprawa niż Radziwiłł, gdyż jego
28 II,28 |       proroczym, bo w owym czasie sprawa tykocińska była już rozwiązana.~
29 II,28 | dzierżawca z Wąsoszy zajął się tą sprawą i wkrótce kilka gąsiorków
30 II,33 |           z tak znamienitym panem sprawa. Prędkim uczynkiem a nagłą
31 II,35 |           Oj, daleko! niewarta ta sprawa zachodu, ile że tamte kraje
32 II,35 |     pilnuj, bo to twoja, nie moja sprawa.~- Michała? - rzekła ze
33 II,36 |        zupełną pewnością, że cała sprawa jest z góry ułożonym podstępem.~-
34 II,37 |    zadławił, bo nie z byle kim to sprawa. Dobrze, że cię król tu
35 II,38 |    zadławił, bo nie z byle kim to sprawa. Dobrze, że cię król tu
36 III,17|          Co? Wielka rzecz! wielka sprawa! I ja, kiep, ważyłem się
37 III,21|       księcia ekspedycji, to inna sprawa. Częstochowa daleko, Podlasie
38 III,21|           nadciągnąć. Elektora to sprawa i Szwedów, z którymi książę
39 III,22|           nic. Zresztą sam się tą sprawą nie zajmie, jeno przez komisarzy...
40 III,24|            Na drugi dzień dopiero sprawa się wyjaśniła. Mianowicie
41 III,25|            Na drugi dzień dopiero sprawa się wyjaśniła. Mianowicie
42 III,27|        Gnoińskim po księcia.~Lecz sprawa nie poszła jeszcze łatwo.
43 III,30|    ordynans oddać, a reszta waści sprawa! Czołem, czołem! Chciałem