Tom, Rozdzial

 1  I,4  |        pierwszy dostrzegł, iż były to niewiasty.~A Zend zamknął oczy i krakał,
 2  I,4  |        podniósłszy głos pytał:~- Miłe niewiasty, a cóże tam czynicie wedle
 3  I,5  |              chwili wpadły rozbudzone niewiasty z całego domu z płaczem
 4  I,5  |        wstrząsnęło drzwiami od sieni. Niewiasty zerwały się na równe nogi,
 5  I,5  |          Tymczasem między zgromadzone niewiasty wpadł pacholik Kostek.~-
 6  I,5  |         szlachta. - Pomordował mężów, niewiasty, dzieci! Kmicic to uczynił!...~-
 7  I,17 |             Mężowie dobrzy żołnierze, niewiasty cnotliwe. Moja babka była
 8  I,18 |         obcych żołnierzy, wieśniaków, niewiasty ciągnione przez rajtarów
 9  I,20 |     muszkietów nie przelękła, jako że niewiasty bywają czułe i płochliwe.~
10  I,20 |              z nią dzieje, boć to dla niewiasty ciężki termin.~- A szykuj
11  I,25 |          szlacheckie wiozące starców, niewiasty i dzieci; za nimi ciągnęły
12  I,25 |          wilka, chrapy łosia, a pierś niewiasty! - rzekł książę Bogusław. -
13 II,4  |             to, Judaszu, kacie męża i niewiasty? mam cię!~To rzekłszy chwycił
14 II,7  |              razie wezmę w pysk, a od niewiasty to nie dyshonor...Ty idziesz
15 II,8  |             pojedynki obchodzą, a my, niewiasty, rade byśmy też coś o amorach
16 II,12 |            beczki piwa na ołtarzach i niewiasty bezwstydne z żołnierzami.~
17 II,13 |              raz popatrzyć! - jęczały niewiasty.~Ksiądz Kordecki stanął
18 II,15 |                Okna pękały od żaru, a niewiasty i dzieci zamknięte w izbach
19 II,15 |            godziny potem pojawiły się niewiasty, księża i dziadkowie kościelni
20 II,15 |               i radosny był to dzień. Niewiasty skupiły się koło pana Czarnieckiego,
21 II,17 |            lud prosty; nadeszły także niewiasty z dziećmi. Wybladłe z umęczenia
22 II,17 |        szturmu. Wyległy na mury nawet niewiasty, dzieci i starcy. Żołnierze
23 II,17 |         drzewo, belki, nawóz, ziemię.~Niewiasty z rozpuszczonymi włosami,
24 II,17 |              Nikt już nie spał. Nawet niewiasty zerwały się ze snu. Pytania
25 II,19 |      Najodważniejsi nawet zlękli się. Niewiasty z płaczem poczęły oblegać
26 II,19 |        kościoła, a żołnierze na mury.~Niewiasty wyszły sypać ziarno ptaszętom,
27 II,19 |          drudzy szli piechotą, były i niewiasty, a wszyscy z daleka już
28 II,27 |               na koń starcy i dzieci. Niewiasty oddawały klejnoty, stroje;
29 II,36 |            Józef! - wołały przerażone niewiasty w kolasce.~Tymczasem Tatarzy
30 III,9 |       Wielkopolsce, lud żył w lasach, niewiasty nawet porywały za broń;
31 III,11|          dachu nad głową, bez chleba, niewiasty otaczały Sapieżyński obóz
32 III,12|            panienek, tego kata męża i niewiasty, tego podpalacza, tego szelmę,
33 III,12|                że cała ludność, chore niewiasty, nowo narodzone dzieci,
34 III,13|            panienek, tego kata męża i niewiasty, tego podpalacza, tego szelmę,
35 III,13|                że cała ludność, chore niewiasty, nowo narodzone dzieci,
36 III,16|           pochodząc z kraju, w którym niewiasty dość wolne miewają obyczaje,
37 III,24|               widok pierwszej lepszej niewiasty koziołki zaczynają zaraz
38 III,25|               widok pierwszej lepszej niewiasty koziołki zaczynają zaraz
39 III,28|              wyrostki, wreszcie nawet niewiasty tamtejsze bronić się w razie
40 III,28|        wychodzili starcy zgrzybiali i niewiasty z dziećmi małymi. Dwa lata
41 III,29| Wołmontowiczach zostają tylko starcy, niewiasty, dzieci i panienka z towarzyszką.~
42 III,31|              Goszczunach i Pacunelach niewiasty, podloty obu płci i starcy
43 III,32|              ludu cisnęły się dokoła; niewiasty - zaledwie która zdołała