Tom, Rozdzial

 1  I,5  |          i srodze pokostnieli.~- Niczego im nie pożałuję, bo to waćpańscy
 2  I,8  |  człowiek co wskórał. Zasługą do niczego z białogłową nie dojdziesz!
 3  I,8  |         się po wojewodzie ruskim niczego odziedziczyć, a tymczasem
 4  I,8  |            Nie mogliśmy też i my niczego dociec!~- Bo i nic nie było.
 5  I,10 |       jak sobie poczynać... A że niczego nie omieszkam, ręczy za
 6  I,12 |         graj! - rzekł Zagłoba. - Niczego więcej nie chcemy. Pan Opaliński
 7  I,13 |           to go sobie odczytuję. Niczego więcej nie chcę, tylko mi
 8  I,13 |          i on miał ten rozum, że niczego na razie nie żądał. Ale
 9  I,14 |   żołnierz, dobry do służby i do niczego więcej; Niewiarowski, nie
10  I,16 |        naprzód posłać, ale on do niczego... Rozmyśliłem się.~- A
11  I,16 |         nie spłonął. Nie mogę ci niczego odmówić. Słuchajże mnie:
12  I,16 |            Takeś mnie zagadł, że niczego nie mogę ci odmówić. Pójdą
13  I,17 |  szlachta, a już tam pan Zagłoba niczego nie zaniedba, aby sadzami
14  I,18 |          nie spodziewających się niczego napastników; ale mały rycerz
15  I,20 |         ale takową muszę mieć. I niczego więcej już od cię nie chcę,
16  I,23 |     obróci. Chcę dobra ojczyzny, niczego więcej. To, com mówił, są
17  I,23 |  pokojowców na łaskę zarabia, bo niczego lepszego niewart!... Mnie
18  I,25 |         galimatias!... W świecie niczego podobnego nie masz!...~Po
19  I,25 |          że tajemnicy nie chce z niczego przede mną robić. Należę
20  I,25 |       się przy takich statystach niczego nie zdołał nauczyć. Nie
21  I,25 |            rzekł Kmicic - którzy niczego się nie spodziewają, nawet
22  I,26 |   chodziło... Hm! nie żałowałbym niczego, by cię skaptować...~- Za
23  I,26 |     rzekł uśmiechając się książę niczego tu nie dostanie.~- Mamy
24 II,5  |  szczegółowo bitkę w "Pokrzyku", niczego nie opuścił, a gdy wreszcie
25 II,8  |         póki ubezpieczony Pontus niczego się nie spodziewa i żadnej
26 II,11 |       nie masz dla niej ratunku. Niczego sobie więcej nie życzył
27 II,13 |        znów było najlżejsze. Sam niczego więcej nie pragnął, nie
28 II,13 |       zupełnie do obrony gotowa. Niczego jej nie brakło: ni zapasów,
29 II,14 | zatopieni całkiem w Bogu, jakoby niczego więcej na tym świecie niepamiętni.
30 II,15 |       pozagważdżamy. Oni się tam niczego nie spodziewają.~Pan Czarniecki
31 II,15 |         układy nie doprowadzą do niczego, to waszmościowie radzicie
32 II,17 |           Wszystko wam obiecują, niczego nie dotrzymają. Całe królestwo
33 II,17 |      nich świętym i nietykalnym; niczego ani przez układy, ani przez
34 II,18 |       wróci - rzekł stary - tedy niczego się nie boję. Stanę za wierzejami
35 II,36 |    Andrzej postanowił udawać, że niczego się nie domyśla.~- Co mnie
36 III,5 |          oficerów jak najwięcej! Niczego tak panu Czarnieckiemu nie
37 III,8 |     ambicji. Natomiast, ponieważ niczego panu Czarnieckiemu odmówić
38 III,16| wiedziała bowiem, iż młody Szkot niczego przed nią nie utai.~Jakoż
39 III,16|        że droga, którą obrał, do niczego nie prowadzi...~I począł
40 III,17|      księciu tak przysłużyć, aby niczego nie potrzebował - odparł
41 III,24|       nocą, nic nie widziawszy i niczego nie sprawdziwszy. Świtaniem
42 III,25|       nocą, nic nie widziawszy i niczego nie sprawdziwszy. Świtaniem
43 III,31|     usłyszę, że zmazał winy, ale niczego więcej nie chcę, nie pragnę!