Tom, Rozdzial

 1  I,5  |       wstawajcie!...~Ale pan Uhlik leżał nieruchomy, z rękoma opadłymi
 2  I,5  |     świecił dalej... Drugi z kolei leżał Zend z wyszczerzonymi zębami
 3  I,5  |           świecił dalej... Czwarty leżał pan Kokosiński, najmilszy
 4  I,5  |     sztychem zadaną. Piąty z kolei leżał olbrzymi pan Kulwiec-Hippocentaurus
 5  I,9  |          gdym teraz oto w gorączce leżał, co wieczora wchodzili tymi
 6  I,9  |           wystąpił mu pot obfity i leżał czas jakiś w milczeniu.~-
 7  I,13 |            z Wołodyjowskim na łożu leżał bliski śmierci, wtedym sobie
 8  I,18 |       brzezinie z wozem, na którym leżał pan Roch, m usiał słuchać
 9  I,25 |      starościńskiemu domowi, który leżał o półtora stai dalej nad
10 II,1  |        Andrzejowi przytomności - i leżał jak martwy, aż żołnierze
11 II,9  |           jak gdyby na łożu tortur leżał. Podobnie nieznośnych mąk
12 II,12 |       pustym już kościele; po czym leżał pan Andrzej krzyżem przed
13 II,15 |             Ksiądz Kordecki w nocy leżał krzyżem w kościele; skoro
14 II,18 |       Kmicic już tego nie słyszał, leżał bowiem jak martwy w rowie.~
15 II,21 | dziecinnych twarzach. Człowiek ten leżał bez ruchu i tylko z piersi,
16 II,21 |           takimiż piórami kapelusz leżał obok, jeden zaś z paziów,
17 II,23 |     fiolety, lecz droga, na której leżał król, mieniła się niby czerwona
18 II,24 |    powtórzyło kilka głosów.~On zaś leżał czas jakiś nieruchomie,
19 II,29 |           się ku schyłkowi. Książę leżał w sali tak zwanej "Rogowej",
20 II,29 |          dość puste ściany. Książę leżał na wznak na tureckiej sofie
21 II,29 |           trupa wojewody; ale trup leżał równo, spokojnie, jeno obrazek
22 II,29 |      świecili mu nimi w oczy, a on leżał olbrzymi, posępny, z hetmańskim
23 II,30 |        stallami, przed klęcznikiem leżał rozpostarty dywan turecki.
24 II,31 |        stallami, przed klęcznikiem leżał rozpostarty dywan turecki.
25 II,34 |          kieszeni.~Lecz Akbah-Ułan leżał już u jego nóg i bił czołem.~
26 II,41 |           ale właśnie dlatego, gdy leżał tak z zamkniętymi oczyma
27 III,8 |             U wierzchołka trójkąta leżał Pniew; u podstawy Tarnobrzeg
28 III,12|          chorobę, od kilku tygodni leżał bez duszy i o niczym mówić
29 III,12|   kartaczami. A przecie szaniec ów leżał tak niedaleko Bramy, że
30 III,12|        samych murów. Ponieważ fort leżał bliżej Wisły, więc mury
31 III,13|          chorobę, od kilku tygodni leżał bez duszy i o niczym mówić
32 III,13|   kartaczami. A przecie szaniec ów leżał tak niedaleko Bramy, że
33 III,13|        samych murów. Ponieważ fort leżał bliżej Wisły, więc mury
34 III,15|            który wówczas za murami leżał, ale że był do nich kluczem,
35 III,15|   oficerami i rannymi. W naczelnym leżał Benedykt Oxenstierna, kanclerz,
36 III,19|           owym uderzeniu obuszkiem leżał dni kilkanaście, krew od
37 III,23|         waćpan na głębokość szabli leżał w ziemi... Ale nie wywołuj
38 III,27|     śmiertelny, a tak potężny wróg leżał teraz u jego nóg we krwi,
39 III,27|            będę przez rok co dzień leżał, kańczugami ciąć się każę,
40 III,28|         już nocą do Lubicza, który leżał na skraju laudańskiej okolicy,
41 III,30|            pójdę!~Potem czas jakiś leżał w milczeniu i szlochał,
42 III,31|       chwilą, przeszyty pociskami, leżał jak martwy, podniesie się
43 III,31|       Kmicic, chorąży orszański. I leżał na wznak na wozie; głowę