Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         łokieć, białym kożuchem; lasy gięły się i łamały pod obfitą
 2  I,3  |       zabrać i do Mitrunów przez lasy przewieźć, jako wczoraj
 3  I,6  |         niszczyli, pokryli się w lasy, rozpuścili swych łotrzyków -
 4  I,10 |        jeszcze śniegiem pokrytą, lasy sosnowe żółkły, a gałęzie
 5  I,10 |  zapuścił wzrok w dal, objął nim lasy, dąbrowy, łęgi i łany zbożne,
 6  I,13 |        Ba! przecie on za Romnami lasy rąbać kazał, by sobie gościniec
 7  I,17 |         chłopstwa uciekającego w lasy przed spodziewanym najściem
 8  I,25 |       chronił się w niezgłębione lasy, do których zabierał i spędzał
 9  I,25 |         Niemna i Wilii, choć już lasy i gąszcze, i bagna przedzieliły
10  I,25 |        zanurzał się w bezbrzeżne lasy prawie wesoło. Od czasu
11  I,25 |       cośmy już wprzód chcieli w lasy uciekać, tośmy rozmyśliwszy
12 II,1  |     wiózł swego pułkownika przez lasy głębokie, sam nie wiedząc,
13 II,1  |       zjechał z drogi w głębokie lasy - a obecnie pragnął zostać
14 II,1  |          jesteś?~- To królewskie lasy.~- Kto cię tu osadził na
15 II,1  |      zrazu odpowiedzieć, że i te lasy, i to przejście zna dobrze,
16 II,4  |    trockim a Prusami, szli przez lasy obszerne i bezdroża, Kiemliczom
17 II,6  |  zajeżdża i rabuje. Mam też myśl lasy splądrować, bo słyszę, że
18 II,9  |         drzemiące i niezgłębione lasy, zamieszkałe przez ludność
19 II,10 |          kopce, zajmowano łąki i lasy, a przyjacielowi szwedzkiemu
20 II,11 |          wron i kawek opuściwszy lasy unosiły się nad wsiami i
21 II,28 |          ktoś taki był na afekta łasy. Powinieneś się był kurkiem
22 II,33 |         płeć gładką nie jest tak łasy. Gdy mu białogłowa jaka
23 II,40 |   Kuźnicy i Suchowola. Okoliczne lasy, łozy i chaszcze zajmowali
24 III,4 |         na niskich porzeczach, a lasy poczęły płakać łzami z roztopionej
25 III,5 |      trudne przeprawy naprawiał, lasy trzebił. Wkrótce za nim
26 III,9 |    świeżym rankiem majowym przez lasy i pola rosą okryte. W końcu
27 III,9 |         tu nie leży. to uszedł w lasy, ale jeśli uszedł, to go
28 III,11|        pułkach niezmierna; gęste lasy, zalegające cały trakt,
29 III,14|          wszystkie strony sypał, lasy kazał na mile całe wycinać,
30 III,16|          książę odjechał z nim w lasy i tak długo nie wracał,
31 III,19|        ich, to odkopią i pójdą w lasy. Wolę ich tu potrzymać,
32 III,23|            Hej! hej!", na bory i lasy!~Wiosna czyniła się na świecie.
33 III,23|          nią szumiał; szła przez lasy, bo sosna powtarzała ją
34 III,24| podjeździe, zapadł natychmiast w lasy, aby niespodzianie wynurzyć
35 III,25| podjeździe, zapadł natychmiast w lasy, aby niespodzianie wynurzyć
36 III,26|         hetmana polnego zapadł w lasy tak skrycie, iż Duglas był
37 III,28|    szlachty, która z czeladzią w lasy ruszyła, i uboższej z zaścianków.
38 III,28|  oddziały jazdy, mógł oczyszczać lasy i wsie z grasantów, których
39 III,28|        Stało się zatem, że pola, lasy, wioski i pomniejsze miasteczka
40 III,28|     Billewiczowi, że ma zamiar w lasy rogowskie na wschód się
41 III,28| tymczasem przed przeważną siłą w lasy uchylić, zawsze będzie dobrze,
42 III,29|      właśnie był gdzieś zapadł w lasy i od kilkunastu dni żaden
43 III,32|       przełaj poczęli biec przez lasy i pola. Okrzyk: "Do Wodoktów!",