Tom, Rozdzial

 1  I,5  |        spoczywało nad nimi, gdzie komendę brali jego oficerowie: Kokosiński,
 2  I,16 |      Wołodyjowskiego, by nad nimi komendę objął, a w potrzebie do
 3  I,17 |            któren nad konwojem ma komendę? Zaliby mu nie można wyperswadować,
 4  I,17 |           bo jutro możesz iść pod komendę każdego z nas.~Pan Roch
 5  I,17 |              Niechże wasza miłość komendę bierze, jako godnością najstarszy -
 6  I,17 |         drogę. Oczywiście objąłem komendę, bo mi się to należało.~-
 7  I,20 |        przy oficerze nad konwojem komendę mającym. Czytaj!~To rzekłszy
 8  I,23 |          Kmicicową - rzekł mu - i komendę nad całą jazdą. Kmicic wyjeżdża.~
 9  I,25 |       miejscowi opryszkowie mieli komendę. Te, unikając spotkania
10  I,25 |          rady, jak pójść pod moją komendę. Głosiłbym się stronnikiem
11  I,25 |          wszystko, co potrzeba. I komendę rozumie niemiecką?~- Bo
12 II,2  |         co najprędzej nadjechał i komendę nad wszystkimi objął. Życzliwy
13 II,4  |        pod gruszą, i już począłem komendę, kiedy pan Zagłoba, który
14 II,13 |         obznajmieni. Oddano ich w komendę panu Zygmuntowi Mosińskiemu
15 II,19 |           miast, którem, objąwszy komendę po Torstensonie, zdobył,
16 II,19 |           bez wahania przejść pod komendę Kmicica. Ale wówczas mogli
17 II,20 |          w pień pobliską szwedzką komendę. Po czym kulig wśród pieśni
18 II,22 |          skoro mnie pan miłościwy komendę nad nimi powierza, to go
19 II,32 |        zadość słowom pieśni, zdał komendę w Krakowie dzielnemu Wirtzowi,
20 II,33 |          Panu do nóg paść, aby mi komendę nad tymi ludźmi powierzył! ~
21 II,34 |           abym nad tymi ordyńcami komendę mógł objąć i z nimi zaraz
22 II,37 |        ująć w kluby i w regularną komendę owe kupy niesforne, często
23 II,37 |          za co banit?~- Pod czyją komendę idę i kogo o opiekę proszę,
24 II,38 |        ująć w kluby i w regularną komendę owe kupy niesforne, często
25 II,38 |          za co banit?~- Pod czyją komendę idę i kogo o opiekę proszę,
26 III,1 |           Adolf, książę biponcki, komendę nad wojskiem mający, Robert
27 III,5 |     powiada) słyszę, że chce mnie komendę nad nim zdawać, aby nauczyć
28 III,5 |   Lubomirski, idę dobrowolnie pod komendę Czarnieckiego, o to tylko
29 III,6 |       koronny poddał się pod jego komendę. Chciał tylko, by działali
30 III,6 |        przechodzi dobrowolnie pod komendę waszej dostojności!~Czarniecki
31 III,7 |           Czarniecki, zostawiwszy komendę nad wojskiem panu Lubomirskiemu
32 III,11|    Skrzetuski objął nad ową chasą komendę, bo chociaż w województwie
33 III,12|          kto tam w owym szańcu ma komendę?~- Pan Babinicz! - odpowiedziało
34 III,13|          kto tam w owym szańcu ma komendę?~- Pan Babinicz! - odpowiedziało
35 III,15|       doświadczonemu wojownikowi, komendę nad czeladzią, która na
36 III,19|          szczupłym prezydium miał komendę.~Miecznik po owym uderzeniu
37 III,21|       przyda.~- To idź waćpan pod komendę pana Babinicza.~- Waćpanna
38 III,21|         większą ochotę iść pod tę komendę...~Długo jeszcze przekomarzali
39 III,21|          tak samo mówił, i tamten komendę wiecznie miał na ustach,
40 III,23|            Jutro, jutro! Braun ma komendę, a Sakowicz będzie spał
41 III,27|        dwie jego własne.~Naczelną komendę miął rzekomo graf Waldek,
42 III,27| elektorskim pułku, który pod jego komendę został oddany.~- To i pana
43 III,29|     grasantów.~Oleńka wnet wzięła komendę nad opatrunkiem. Przytomna