Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         szeroka droga, a on sobie jedzie... pan Andrzej ! Tu Oleńce
 2  I,7  |      zbrojny oddział.~- Stój! kto jedzie? - poczęły wołać głosy z
 3  I,8  |             Gdzie to wasza miłość jedzie? - pytał go stary Pakosz
 4  I,8  |       Pakosz - bo do panny naszej jedzie.~Nim stary skończył, napełniony
 5  I,8  |        pan Charłamp z kimś drugim jedzie.~- Gdzie?~- A ot, tam!~-
 6  I,10 |      nadbiegli z oznajmieniem, że jedzie stryjeczny jego brat, wojewoda
 7  I,12 |          który spod Ujścia wprost jedzie.~- Spod Ujścia?... Na okrutną
 8  I,12 |      pomiędzy tymi szlachciankami jedzie - rzekł pan Zagłoba. - Obacz!
 9  I,12 |              Nie panna to jeszcze jedzie, ale ten, który mi może
10  I,14 |       płynie nad nimi, a na czele jedzie jakiś człowiek bez hełmu
11  I,17 |       Briż na Upitę z Kiejdan się jedzie? - spytał Jan Skrzetuski.~-
12  I,17 |     oznajmił się, kto jest, dokąd jedzie, kogo prowadzi, i zażądał,
13  I,23 |          koniecznie wybrać, niech jedzie do Prus, do Tylży, i tam
14  I,25 |          domem, kto jest i z czym jedzie, ten zaś poszedł zdać sprawę
15  I,25 |      Harasimowicz tu jest ze mną. Jedzie z rzeczami hetmańskimi do
16 II,3  |        mają jechać?~- Jeden niech jedzie do księcia wojewody, ale
17 II,3  |         Babinicz, nie pan Kmicic, jedzie. A po drugie: chcąc w taką
18 II,3  |        wasza miłość z taką robotą jedzie, która ma zostać tajemna,
19 II,4  |       których wszędy pełno... Kto jedzie z końmi, musi zbrojno jechać
20 II,4  |         która z końmi na jarmarki jedzie.~- A dokąd jedziecie? -
21 II,4  |           odsednione.~- Każdy tam jedzie, gdzie mu lepiej, a my swoją
22 II,4  |     ludziom życzy... I do Szwedów jedzie... Tego ja nie rozumiem..."~
23 II,4  |           Kmicic służy? "Do króla jedzie, a konfederatów bije, którzy
24 II,5  |            że z końmi na jarmarki jedzie. Ale choć koni mieli kilkanaście
25 II,5  |          ci mówił, że na Warszawę jedzie?~- Tak jest! - rzekł Rzędzian.~-
26 II,5  |           neguję. Nie wiem, dokąd jedzie, dlaczego się w prze-braniu
27 II,5  | przyjechać.~- To czego do Szwedów jedzie? - powtórzył uparty pan
28 II,7  |           zręcznego człeka; niech jedzie, niech z nim w przyjaźń
29 II,11 |          się go, kto jest i dokąd jedzie?~Pan Andrzej powiedział
30 II,11 | dowiedziawszy się, iż pan Andrzej jedzie do króla szwedzkiego ze
31 II,18 |         Zaraz wracam. Niech jeden jedzie za mną!~Pułkownik wyszedł,
32 II,21 |    Powiada, że z samego klasztoru jedzie.~- Zali klasztor już zdobyty? -
33 II,23 |            miłościwy panie, niech jedzie! - zawołał Kmicic.~- Jedź -
34 II,25 |      góralskich i okrzyków: "Król jedzie! Król jedzie!" - a po drodze
35 II,25 |      okrzyków: "Król jedzie! Król jedzie!" - a po drodze łączyły
36 II,27 |          siadła szlachta na koń i jedzie, jedzie! Boże wam błogosław,
37 II,27 |         szlachta na koń i jedzie, jedzie! Boże wam błogosław, ale
38 II,41 |         się chciał przekonać, czy jedzie obok.~Żołnierz przycisnął
39 III,6 |       samemu kasztelanowi odda.~- Jedzie kasztelan! jedzie! - ozwały
40 III,6 |         odda.~- Jedzie kasztelan! jedzie! - ozwały się liczne głosy.~
41 III,15|         przez tłumy:~- Wittenberg jedzie! Wittenberg!~Jakoż jechał
42 III,27|        pan Gnoiński na zakładnika jedzie, bo inaczej Tatarzy opór
43 III,32|         Ale mi się coś wydaje, że jedzie trzecie.~ ~Anusia nie była