Tom, Rozdzial

 1  I,2  |  Słusznie mówi! - zawołało kilka głosów. - Nie taki głupi Kulwiec,
 2  I,4  |     krakać przeraźliwie; tysiące głosów odpowiedziało mu z góry.
 3  I,6  |     jeszcze uczynków..."~Ile tam głosów litosnych podniosło się
 4  I,7  |    ciemności macać. Coraz więcej głosów powtarzało: "Kmicic w okolicy!" -
 5  I,7  |      może być! - krzyknęło kilka głosów między Butrymami.~- Cicho
 6  I,10 |           ozwało się kilkanaście głosów.~Błazen począł mrugać oczyma
 7  I,10 |          do czasu gwar donośnych głosów wydobywających się z wnętrza
 8  I,10 |      krzyknęło już kilkadziesiąt głosów. - Zdrada! rozsiekać!~-
 9  I,10 |         rex! - zawołało kilkaset głosów.~- Vivat Carolus Gustavus
10  I,13 |   mieszały się z gwarem licznych głosów ludzkich. Książę Radziwiłł
11  I,13 |   powtórzyło kilkanaście silnych głosów. - Bić, bić!~W sali upał
12  I,13 |       zmysłów nie utracił. Kilka głosów ozwało się wreszcie w różnych
13  I,17 |        naokół słyszał dziesiątki głosów powtarzających słowa: "Żywcem!
14  I,17 |        rex! - powtórzyło trzysta głosów.~- Dobra radziwiłłowskie
15  I,22 |     żołnierzy. Jakoż kilkanaście głosów z lękliwszych piersi powtórzyło
16 II,4  |       się! - odpowiedziało kilka głosów.~I wnet czeladź z Wąsoszy
17 II,9  |          się słuchając podobnych głosów i rozumowań, a raz, gdy
18 II,12 |         dochodził szum zmieszany głosów ludzkich, jak ogromny szum
19 II,14 | nawoływania, szmer kilku tysięcy głosów i głuchy hurkot armat dolatywały
20 II,16 |     Świętego! - ozwało się kilka głosów - uchowaj nas Bóg!~- Nie
21 II,17 |    Słychać było skrzyp kół, gwar głosów ludzkich, czasem rżenie
22 II,18 |   miarowych kroków i kilka naraz głosów spytało w różnych odległościach:~-
23 II,19 |          zrzekliście się waszych głosów, pozwólcie mnie mówić.~-
24 II,19 |           powtórzyło kilkanaście głosów.~Wtem uczynił się dziwny
25 II,19 |          odpowiedział jeden chór głosów.~Lecz pan Czarniecki długo
26 II,23 |         swoi! - ozwało się kilka głosów. - Swoi! My z Żywca gardła
27 II,23 |          oczach - odrzekło kilka głosów.~- To dobry znak! - zauważył
28 II,24 |          Żyw! - powtórzyło kilka głosów.~On zaś leżał czas jakiś
29 II,29 |      słyszeć krzyk kilku tysięcy głosów, po czym targnęło coś z
30 II,29 |           ozwało się zaraz kilka głosów.~Na to Charłamp wstał i
31 II,41 |         złamały się. Kilkanaście głosów krzyknęło:~- Niech żyje
32 II,41 |       odpowiedziało pięćdziesiąt głosów i pięćdziesiąt szabel błysnęło
33 II,41 |    książęca mość! - wołało kilka głosów.~- Śpi! nie budzić - odpowiadali
34 III,3 |         koni i przytłumiony gwar głosów ludzkich. Doszedłszy na
35 III,4 |         poczęło krzyczeć tysiące głosów.~- W pień niemal wycięci!
36 III,7 |       lecz oni nie słyszeli tych głosów lub nie chcieli na nie zważać.
37 III,11|        Jakże to? - spytało kilka głosów.~- Bo jak się wziął pan
38 III,12|  Babinicz! - odpowiedziało kilka głosów.~Król w ręce klasnął.~-
39 III,12|     ozwało się zaraz kilkanaście głosów.~- Kto pierwszy się ofiarował,
40 III,13|  Babinicz! - odpowiedziało kilka głosów.~Król w ręce klasnął.~-
41 III,13|     ozwało się zaraz kilkanaście głosów.~- Kto pierwszy się ofiarował,
42 III,27|          krzyknęło kilkadziesiąt głosów - vivat! vivat!~- Gdzieś
43 III,32|    błogosław! - ozwały się setki głosów.~Ksiądz zwrócił się ku ławce