Tom, Rozdzial

 1  I,3  |            się go bali, chociaż tak zwykle byli z nim poufale.~- Wracaj,
 2  I,4  |             zatrzymywali się w niej zwykle, idąc i wracając z kościoła,
 3  I,7  |             wieczora zasiedli, jako zwykle po wieczerzy, przed okapem,
 4  I,10 |     ochotnie, bo harce składały się zwykle z szeregu walk prowadzonych
 5  I,10 |          przerażeniu.~Ten człowiek, zwykle tak spokojny i łagodny,
 6  I,12 |  Billewiczówny, nieszczęśliwego jak zwykle.~- Cała rzecz, że wojna
 7  I,12 |      nieprzystępność, otaczająca go zwykle jakoby ciemną chmurą, znikła
 8  I,13 |              cudniejszą jeszcze niż zwykle, cudniejszą nawet, niż sobie
 9  I,13 |             przywołać. Oddech jego, zwykle krótki, stał się jeszcze
10  I,20 |              co się między szlachtą zwykle trafia i ostatniej hańby
11  I,22 |       łaskawym uśmiechem na ponurej zwykle, a przy tym wyniszczonej
12  I,25 | konfederatach, szkoda tylko, że jak zwykle, za późno!... Żeby się był
13 II,4  |         dzierżawcę starostwa, zwali zwykle właśni jego ludzie starostą
14 II,9  |          owych czasach włóczyły się zwykle za wojskiem.~Kmicic stanął
15 II,13 |             miejsce. Rozpoczęły się zwykłe swawole żołnierskie. Rajtarowie
16 II,14 |           śmiechem, gdy większe niż zwykle sprawił zniszczenie. Kule
17 II,15 |          raz zdawał się wyższym niż zwykle, to znów jakoby zapadał
18 II,17 |            gdy przeor obchodził jak zwykle mury, wziął go na bok i
19 II,18 |        jeńcem uczynić?~Kuklinowski, zwykle pochylony, rozprostował
20 II,19 |              że koloryzują, jak oni zwykle.~- Oszaleć! - krzyknął Wrzeszczowicz.~
21 II,19 |            jeszcze posępniejsza niż zwykle. Zagaił ją sam Miller.~-
22 II,20 |        podobne dokumenta, poddawano zwykle badaniu, takie badanie zaś
23 II,23 |             Kiemliczami trzymał się zwykle naprzód przed orszakiem
24 II,34 |             nogach i rozpoczęły się zwykłe dzienne czynności. Kmicic
25 II,39 |             rzekł:~- Wszystko to są zwykłe przygody wojenne, które
26 II,39 |            lecz prawda ginęła, jako zwykle w sprzecznych zeznaniach.
27 II,39 |        Słowem, były to bajki, jakie zwykle opowiadają ludzie nie znający
28 II,41 |             twarz. Ubielony był jak zwykle i na jagodach pomalowany
29 III,1 |      Wittenberg, który słabszym jak zwykle będąc czarniej rzeczy widział -
30 III,7 |          drugiej San, szeroko, jako zwykle wiosną rozlany, zaś trzeci
31 III,11|             majdanie, a którzy jako zwykle, pijąc bez miary, zaczęli
32 III,11|            przyjął towarzyszów, jak zwykle, z otwartymi rękoma, a że
33 III,11|      zaniepokojony hetman.~- To nie zwykłe okrzyki!~Nagle wszystkie
34 III,11|           Wołodyjowski pustkę, jako zwykle, przed sobą szerzył; obok
35 III,17|        urodę konserwować. Trwało to zwykle godzinę, a czasem i dwie;
36 III,17|            miał mniej ubarwioną niż zwykle, ale właśnie ta jego bladość
37 III,17|           mógł myśleć tak jasno jak zwykle. Trawiła go jakaś gorączka.
38 III,18|             patrz! płoną żółto, jak zwykle.~- Furda!... - rzekł Sakowicz. -
39 III,21|              to się zawsze zdarza i zwykle nie przywiązuje się do tego
40 III,23|             Wuj elektor milczy, jak zwykle, ale to widzę dobrze, że
41 III,26|            i przesadne wieści, jako zwykle w czasach wojennych a niepewnych.
42 III,27|             Nie mam szczęścia, jako zwykle! - rzekł.~- Nie frasuj się,