Tom, Rozdzial

 1  I,4  |            A jeśli tego uczynić nie zechce?...~- Jeśli nie zechce...~
 2  I,4  |          nie zechce?...~- Jeśli nie zechce...~I nie śmiała jeszcze
 3  I,4  |       pytając niemo, który pierwszy zechce popróbować; ale oni, tak
 4  I,5  |             duszy - uczynię, co ona zechce; opatrzę kompanów suto i
 5  I,9  |            nie powiedziałem, że cię zechce... To wcale co innego.~-
 6  I,9  |            innego.~- Jeśli mnie nie zechce, to sobie ten łeb o ścianę
 7  I,13 |            książęca mość uczyni, co zechce! - odrzekł pan miecznik.~-
 8  I,14 |            przekazać, darować, komu zechce?~Magnat spojrzał ze zdumieniem
 9  I,14 |     wojewody witebskiego i nikt nie zechce się ze mną podzielić...~-
10  I,16 |          się.~- On tego uczynić nie zechce... z wielką furią Kiejdany
11  I,16 |             wosku taką świecę, jaką zechcę, i komu zechcę, ją zapalę.
12  I,16 |         świecę, jaką zechcę, i komu zechcę, ją zapalę. Tym lepiej będzie,
13  I,18 |             imię spadnie. Odtąd kto zechce powiedzieć: kiep, to może
14  I,20 |        myślą, że szlachcic może się zechce opierać nawet i zbrojną
15  I,26 |       strony.~- Wasza książęca mość zechce zejść z konia! - rzekł pan
16 II,1  |            wyratuje i każdego, kogo zechce, pogrąży. Kmicic tedy był
17 II,1  |          najlepszym koniu, więc jak zechce, to ucieknie - a natrze,
18 II,7  |            nie mogę.~- Ona sama nie zechce jechać.~- To jeszcze zobaczymy.
19 II,13 |             z wami, a jeśli tak Bóg zechce, to i umierać razem. Zaiste,
20 II,15 |            która z młodszych w gębę zechce, to tak myślę, że się nie
21 II,16 |       królestwa i wiary katolickiej zechce przeszkodzić!~- W imię Ojca
22 II,19 |              Wasza dostojność niech zechce pamiętać, że ten człowiek
23 II,22 |             w ręce swe uchwycić nie zechce, aby nad wszystkimi górować,
24 II,22 |      przysług zadowolni; jeżeli zaś zechce wiernością nad wszystkimi
25 II,22 |             mości wola uczynić, jak zechce, ale mnie rozum tak uczy:
26 II,23 |            Jak wasza królewska mość zechce zapolować, to sokół zawsze
27 II,27 |           wysławiać będą, a gdy kto zechce czasy owe za czasy upadku
28 II,33 |             może uczynić z nimi, co zechce, i pewnie ich panu Czarnieckiemu
29 II,34 |        Jutro!~- Może Akbah-Ułan nie zechce, że to konie mają zdrożone?~-
30 II,34 |        uwierzy!... Listu czytać nie zechce, bo mnie za zdrajcę i psa
31 II,36 |             Wasza miłość uczyni, co zechce, bo z przemocą nie wskóramy -
32 II,39 |     nakładał. Bóg da wiktorię, komu zechce, ale to pewna, że Bogusławowi
33 III,5 |          drogami idzie, ale czy się zechce z nami połączyć, miast na
34 III,5 | Lubomirskiego i nie wątpił, że albo zechce mu swoją wolę narzucać,
35 III,8 |                Nie wiem, czyli król zechce go oddać - odrzekł Sadowski.~-
36 III,12|    komendzie. A kto, mości panowie, zechce go na ochotnika zastąpić?~
37 III,13|    komendzie. A kto, mości panowie, zechce go na ochotnika zastąpić?~
38 III,16|             czy go o co zapytać nie zechce, lecz gdy milczała, ciągle
39 III,17|          kosztowności szlachcic nie zechce na gotowiznę zmieniać, ale
40 III,17|            że myślę, właśnie że jak zechcę, to tak uczynię, choćby
41 III,17| Radziwiłłowi można się najeżyć, gdy zechce pokochać, ale gdy zechce
42 III,17|            zechce pokochać, ale gdy zechce się żenić, tedy żadnego