Tom, Rozdzial

 1  I,3  |        Pojedziemy, Kokoszko, kiedy wieczorem, niby zbłądziwszy - co? ~-
 2  I,5  |       ROZDZIAŁ 5~Tegoż samego dnia wieczorem przyjechał pan Kmicic do
 3  I,7  |           dostatkiem się cieszą; a wieczorem mają teatrum kwoli większej
 4  I,8  | znaczniejszych domów szlacheckich. Wieczorem przyjechało kilkunastu Butrymów,
 5  I,10 |      szabel. Jaki taki, skręciwszy wieczorem do wody, wyjeżdżał chyłkiem
 6  I,10 |           poszedł nawet z tą myślą wieczorem do pana wojewody; ten jednakże
 7  I,10 |          podnieść bardzo wysoko, i wieczorem zdarzył się wypadek, który
 8  I,12 |     kichnie w Wielkopolsce, to już wieczorem mówią mu na Żmudzi i na
 9  I,12 |         pokoje górne wyprzątają, a wieczorem ma być bankiet w zamku.
10  I,12 |        robota pali. A przyjdźcieże wieczorem na pokoje, może się i jaka
11  I,13 |         wrócił, ale dopiero późnym wieczorem, gdy już sale były oświetlone
12  I,19 |            je razem z Ganchofem, a wieczorem rzekł doń:~- Na własny to
13 II,2  |              Nie osiedzisz się tu, wieczorem przyjdzie nas sto koni!~-
14 II,2  |    przyjdzie nas sto koni!~- Przed wieczorem przyjdzie dwieście dragonów,
15 II,9  |            wolno, dojechali późnym wieczorem do Pułtuska; tam wezwano
16 II,15 |      najlepsze warunki wytargować.~Wieczorem więc, po owej strzelaninie,
17 II,15 |       szynkarz na krzyki pijących. Wieczorem, gdy strzały ucichły, opowiadał
18 II,17 |          pod same mury klasztorne. Wieczorem Czarniecki, gdy przeor obchodził
19 II,17 |            gruba była jak cholewa.~Wieczorem z murów rzucał chciwe spojrzenia
20 II,18 |          Leczono go najstaranniej. Wieczorem odzyskał prawie zupełnie
21 II,19 |     spotkać na krótko i po ciemku, wieczorem, ale mi po głowie chodzi...
22 II,19 |    odpowiedział spokojnie Zbrożek.~Wieczorem zebrała się znów w jeneralnej
23 II,36 |        własny potrzask uchwycisz."~Wieczorem porucznik Szurski zastukał
24 III,3 |      poniósł tę odpowiedź królowi. Wieczorem odbyła się znów narada w
25 III,6 | poprzedniego dnia upił i pacierzam wieczorem zaniechał!~- Jeno nie próbuj
26 III,11|       zawołał Wołodyjowski.~- A co wieczorem zaniedba, to w dzień naprawi -
27 III,12|     wspominano imię Bogusława.~Zaś wieczorem odebrał rozkaz, aby na podjazd
28 III,12|         król jegomość jeszcze dziś wieczorem z przybocznymi chorągwiami
29 III,13|     wspominano imię Bogusława.~Zaś wieczorem odebrał rozkaz, aby na podjazd
30 III,13|         król jegomość jeszcze dziś wieczorem z przybocznymi chorągwiami
31 III,14|         zastał śpiącego. Natomiast wieczorem przyszli go odwiedzić Zagłoba
32 III,16|          na to, by czar potężniał.~Wieczorem, po igrzyskach, pokoje płonęły
33 III,17|      wyjechać nazajutrz.~Tymczasem wieczorem wrócił najniespodzianiej
34 III,18|            może tu stanąć? - Przed wieczorem! Dziękuję waszej książęcej
35 III,18|           Prudy...~- Nic to! Przed wieczorem? to znaczy lada chwila...
36 III,19|          Podlasie. Książę Bogusław wieczorem czuł się już o tyle lepiej,
37 III,21|     własnym domu. Tego samego dnia wieczorem poznała się z Oleńką, która
38 III,22|         płonnymi.~Książę nadjechał wieczorem wraz z Sakowiczem i Patersonem,
39 III,27|          nich nastąpić prędzej jak wieczorem, a choćby miał i nastąpić,
40 III,27|        zdołał go uspokoić.~Za czym wieczorem książę Bogusław znajdował
41 III,27|      unikał go cały dzień, dopiero wieczorem sam pan Andrzej przyszedł
42 III,32|         ziemi beczki miodu i piwa. Wieczorem zasiedli wszyscy do uczty,