Tom, Rozdzial
1 I,12 | już są w Łowiczu, tuż pod Warszawą. Nasz król uciekł z Warszawy,
2 I,12 | Ni śladu, ni popiołu! Warszawa wzięta!... Nieprawda, jeszcze
3 I,22 | jak słońce i krzyknął:~- Warszawa wzięta!... Niech żyje Karol
4 I,22 | radości książęcej na wieść, że Warszawa wzięta, że Kraków upaść
5 I,25 | Rzecząpospolitą wyrzekł. Warszawa już w rękach szwedzkich,
6 II,10 | szwedzkiej potęgi przyczyniać.~Za Warszawą wrzało w kraju jak w ulu.
7 II,16 | nie takie miasta. Poznań, Warszawa, Kraków, nie licząc mnóstwa
8 III,7 | Polsce, jeszcze Kraków, Warszawa, Poznań i wszystkie znamienitsze
9 III,11| z panem Czarnieckim pod Warszawą spotkamy, bo ja tam pociągnę,
10 III,11| kraju, skupiła się tak pod Warszawą, jako chmury rozproszone
11 III,11| z piersi żołnierstwa:~- Warszawa! Warszawa!~Okrzyk ów przeleciał
12 III,11| żołnierstwa:~- Warszawa! Warszawa!~Okrzyk ów przeleciał jak
13 III,11| powtarzane ustawicznie słowo: "Warszawa! Warszawa!"~Wielu Sapieżyńskich
14 III,11| ustawicznie słowo: "Warszawa! Warszawa!"~Wielu Sapieżyńskich rycerzy
15 III,12| Tak to oni witali się pod Warszawą. Drżały mury, a za murami
16 III,12| bo istotnie stanęło pod Warszawą blisko siedemdziesiąt tysięcy
17 III,12| bronili się zapamiętale. Warszawa bowiem służyła im dotychczas
18 III,13| Tak to oni witali się pod Warszawą. Drżały mury, a za murami
19 III,13| bo istotnie stanęło pod Warszawą blisko siedemdziesiąt tysięcy
20 III,13| bronili się zapamiętale. Warszawa bowiem służyła im dotychczas
21 III,15| zwiastował, iż Szwed pobit i Warszawa wzięta. Warszawa wzięta!
22 III,15| pobit i Warszawa wzięta. Warszawa wzięta! Gdzie zatętniły
23 III,15| radośnie:~- Szwed pobit! Warszawa wzięta! Warszawa wzięta!~
24 III,15| pobit! Warszawa wzięta! Warszawa wzięta!~
25 III,23| całej Rzeczypospolitej:~- Warszawa wzięta!~Zdawało się, że
26 III,23| długim listem własnoręcznym:~"Warszawa odjęta Szwedom - pisał książę. -
27 III,24| Warszawy, lecz ponieważ Warszawa była już wzięta, przeto
28 III,24| czasu nie ma, chyba pod Warszawą, dokąd wszyscy ruszymy.~-
29 III,24| odparł Babinicz - i pod Warszawą nie będę.~- Zali się do
30 III,24| bitwie, na którą się pod Warszawą zbiera. Dnie i noce będę
31 III,25| Warszawy, lecz ponieważ Warszawa była już wzięta, przeto
32 III,25| czasu nie ma, chyba pod Warszawą, dokąd wszyscy ruszymy.~-
33 III,25| odparł Babinicz - i pod Warszawą nie będę.~- Zali się do
34 III,25| bitwie, na którą się pod Warszawą zbiera. Dnie i noce będę
35 III,26| Gruchnęło o wielkiej bitwie pod Warszawą, którą król polski miał
36 III,26| sobie w Prusach z radością. "Warszawa znów wzięta! największa
37 III,26| wielką trzydniową bitwę pod Warszawą, ale z jakiejże przyczyny?
38 III,26| że z wojsk jego siła pod Warszawą legło, na pozostałe rzuciły
39 III,26| już w uniesieniu, że pod Warszawą nie klęskę, ale zwycięstwo
40 III,26| nową polską wiktorię pod Warszawą, grunwaldzkiej i beresteckiej
41 III,27| wojskach. Powiadają też, że pod Warszawą serenissimus rex Sueciaewe
42 III,31| raz burza między Krakowem, Warszawą i Brześciem, lecz się o
|