Tom, Rozdzial

 1  I,5  |          Birż i Kiejdan, aby tam przyjść do sprawy. Szlachta smoleńska,
 2  I,5  |       czeladnej i ze światłem tu przyjść!...~Po czym do Kmicica:~-
 3  I,6  |         za późno. Koronne wojska przyjść z pomocą nie mogły, bo wszystkie
 4  I,7  |      mówią, że i od Szwedów może przyjść wojna?~- Niechże Bóg zachowa!...
 5  I,9  |        terminy do sądów. Choremu przyjść do zdrowia nie dadzą. Spaliłem
 6  I,9  |       jakiej desperacji człowiek przyjść może, gdy to, co najwięcej
 7  I,10 | rotmistrzowie niełatwo do sprawy przyjść mogli. Stawał na przykład
 8  I,12 |          przez Żydów wieść tutaj przyjść - rzekł Zagłoba - bo oni
 9  I,13 |         książę - chociaż... mogą przyjść takie pericula, tak ciężkie
10  I,13 |     hetmańskim, więc mogła nieco przyjść do siebie, ale na razie
11  I,17 |   posłużyć, a może i fortel jaki przyjść do głowy.~Tu zwrócił się
12  I,17 |      poznał mnie od razu i kazał przyjść na obiad. Na onym obiedzie
13  I,21 |          Ale lada dzień może nie przyjść. Zła nasza, panie pułkowniku,
14  I,24 |         walkę ze sobą toczy, aby przyjść do siebie; tymczasem zaś
15 II,5  |            jakże Radziwiłł ma tu przyjść, kiedy mu na drodze stoją
16 II,10 |        nie patrzeć...~- Nie mogą przyjść gorsze! jako żywo, nie mogą!...
17 II,15 |         nie mogły do samego rana przyjść do sprawy. Oblężeni, jakby
18 II,19 |   szaleją!~- Pozwólcie, panowie, przyjść do słowa panu Zbrożkowi,
19 II,19 |       Zbrożkowi toż samo musiało przyjść do głowy, bo jakby odpowiadając
20 II,21 |   przybywali; ale pozwólcieże mu przyjść do słowa... Opowiadaj, bracie,
21 II,27 |     nieznaczna, a posiłki znikąd przyjść nie mogą. Powiadał pan Sapieha
22 II,29 |         cięższe myśli musiały mu przyjść do głowy, bo twarz mu pociemniała
23 II,32 |         wąwozie nie mógł jeszcze przyjść do siebie. Patrzył tedy
24 III,4 |          w każdej chwili może im przyjść w pomoc.~Zapomnieli o tym,
25 III,7 |           a z pomocą przez Wisłę przyjść nie potrafią; my zaś, mając
26 III,7 |         pory żywą krwią pluwam i przyjść do siebie nie mogę. W miłosierdziu
27 III,11|  przemyśliwała, jakoby oblężonym przyjść w pomoc.~Zaś Szwedzi gotowali
28 III,11|         siebie wzajem, nie mogąc przyjść do sprawy, nie wiedząc,
29 III,12|        Ha! I myślą tu na odsiecz przyjść. To się spotkamy, jako Bóg
30 III,12|        zaś ku dalszym murom, aby przyjść z pomocą i osłonić nieco
31 III,13|        Ha! I myślą tu na odsiecz przyjść. To się spotkamy, jako Bóg
32 III,13|        zaś ku dalszym murom, aby przyjść z pomocą i osłonić nieco
33 III,14|         księcia, aby do większej przyjść z panną konfidencji (jako
34 III,21|         gniewna myśl musiała jej przyjść do głowy, bo uderzyła pięstką
35 III,22|       Sakowicz zechciał sierocie przyjść w pomoc...~- Nie bądź mu
36 III,23|          że łatwiej by tam mogło przyjść do jakowychś zobowiązań,
37 III,23|        Tu zbawienie może jeszcze przyjść, nie dziś, to jutro - mówiła -
38 III,24|      może inaczej być! Musi taki przyjść koniec!~- Już to trzeba
39 III,25|      może inaczej być! Musi taki przyjść koniec!~- Już to trzeba
40 III,28|         przedrzeć.~- Ale on może przyjść do nas. Ja jego znajoma;
41 III,30|          takiej chwale, ma prawo przyjść do dziewczyny i powiedzieć
42 III,31|        nim żywić.~Oleńka chciała przyjść właśnie z chlebem do klasztoru,