Tom, Rozdzial

 1  I,12 |     korpusem musztrował się pułk dragonów przybrany w błękitne kolety
 2  I,12 | rozmaitych barwach gapiło się na dragonów czyniąc sobie wzajem rozmaite
 3  I,12 |      znawcy na mechaniczne ruchy dragonów.~- Sama to drobna szlachta
 4  I,12 |    Tymczasem Charłamp odesławszy dragonów zbliżył się do naszych rycerzy.~-
 5  I,16 |       triumfował. Węgrzy i część dragonów Mieleszki oraz Charłampa,
 6  I,17 |    rozkaz. Konwój pięćdziesięciu dragonów otoczył wóz i ruszyli.~Więźniowie
 7  I,17 |      ciemnościach.~Nagle do uszu dragonów doszedł tętent szybkiego
 8  I,17 |      Birż, kondle! - krzyknął na dragonów Kowalski.~I zawrócili znów
 9  I,17 |         Pan Roch kazał jednemu z dragonów siąść na wóz, sam zaś usadowił
10  I,17 |           widocznie bowiem brano dragonów za Szwedów. Po zaściankach
11  I,17 |  przyłączył swoich ludzi do jego dragonów dla większego bezpieczeństwa
12  I,17 |       doszła następująca rozmowa dragonów otaczających wóz:~- Widzieliście
13  I,17 |        się stanie. Toż i naszych dragonów kupa się za Węgrzynami ujęła,
14  I,17 |        bo właśnie oganiał swoich dragonów. I trzeba mu było oddać
15  I,17 |       serca nie stracił. Wysunął dragonów we dwa szeregi przed wóz,
16  I,17 |       jakby wściekły na własnych dragonów.~- Ognia, psiawiary! - ryknął
17  I,18 |         laudańskich i wszystkich dragonów Kowalskiego.~Zawrzały teraz
18  I,20 |          na czele pięćdziesięciu dragonów, ogarnął go taki niepokój,
19  I,20 |     zbrojnego napadu, pozostawił dragonów w karczmie odległej z pół
20  I,20 |        waszmość w tym dowód, żem dragonów we wsi zostawił, a przybyłem
21  I,21 |          że pan Andrzej, którego dragonów pan Wołodyjowski nie omieszkał
22  I,24 |   Charłamp - miał jeden regiment dragonów, całkiem na francuski ład
23  I,26 |         ma dwór, wojsko, działa, dragonów, a Kmicic sześciu ludzi
24 II,1  |       zbił zbuntowanych Węgrów i dragonów w Kiejdanach, że rozpraszał
25 II,2  |     wieczorem przyjdzie dwieście dragonów, a bagna cię nie obronią;
26 II,2  |       mało ma jazdy, jeno trochę dragonów i Kmicicowych ludzi, ale
27 II,22 |        ci odmówić się nie godzi. Dragonów Wolf albo Denhoff poprowadzi.
28 II,22 |          dnia, już po wyruszeniu dragonów, stanął przed obliczem Jana
29 II,22 |     wreszcie - co znaczy trzysta dragonów! Jakaż to siła i jaka zasłona?...
30 II,23 |      zajęci niedawnym przejściem dragonów, między którymi, wedle powszechnego
31 II,23 |      bajecznych rozmiarów liczbę dragonów. Byli i tacy, którzy widzieli
32 II,23 |          zaczepialiby ci Szwedzi dragonów, nie wystrzeliliby do nich
33 II,24 |     pułki, albo że jego własnych dragonów, wysłanych przodem, poczytano
34 II,25 |         im przynajmniej za owych dragonów, dwa dni temu poszarpanych,
35 II,25 |           odpłaciło.~- Za jakich dragonów? - spytał król.~- A za tych,
36 III,4 |        sposób, że poszarpał pułk dragonów Millera, połowę ludzi w
37 III,27|       ujrzał regiment czerwonych dragonów, lecący jak wicher w pomoc
38 III,27|          uderzeniu na czerwonych dragonów ludzie jego cięli się z
39 III,27|      liście, zgniotła czerwonych dragonów, wsparła pułk Bogusławowy,
40 III,30|     jeździe, na rajtarów zaś lub dragonów pruskich, o ile liczba była
41 III,30|      mundury zdobyczne, zdarte z dragonów pruskich, składał się przeważnie
42 III,30|            Ci, mniej na ogień od dragonów wytrzymali, byli za to w